“บทพิจารณาสังขาร”
สัพเพ สังขารา อะนิจจา – สังขารคือร่างกายจิตใจ
แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น
มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป
สัพเพ สังขารา ทุกขา – สังขารคือร่างกายจิตใจ
แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น
มันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป
สัพเพ ธัมมา อะนัตตา – สิ่งทั้งหลายทั้งปวง
ทั้งที่เป็นสังขารแลมิใช่สังขารทั้งหมดทั้งสิ้น
ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน
ไม่ควรถือว่าเราว่าของเราว่าตัวว่าตนของเรา
อะธุวัง ชีวิตัง – ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวัง มะระณัง – ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง – อันเราจะพึงตายเป็นแท้
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง – ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ
ชีวิตัง เม อะนิยะตัง – ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง
มะระณัง เม นิยะตัง – ความตายของเราเป็นของเที่ยง
วะตะ – ควรที่จะสังเวช
อะยัง กาโย อะจิรัง – ร่างกายนี้มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโณ – ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ – อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสสะติ – จักนอนทับ
ปะฐะวิง – ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรัง อิวะ – ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง – หาประโยชน์มิได้
.
อ้างอิง :
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
