29 พ.ย. 2021 เวลา 17:02 • ความคิดเห็น
#พุทธวจน
พราหมณ์ !
บุคคลผู้กำหนัดแล้ว
อันราคะครอบงำแล้ว
มีจิตอันราคะรึงรัดแล้ว
ย่อมคิดเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง
ย่อมคิดเพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง
ย่อมคิดเพื่อเบียดเบียนทั้งตนเอง
และผู้อื่นทั้งสองบ้าง
ย่อมเสวยเฉพาะซึ่งทุกขโทมนัส
อันเป็นไปทางจิตบ้าง
เมื่อละราคะได้แล้ว
เขาย่อมไม่คิดแม้เพื่อเบียดเบียนตนเอง
ย่อมไม่คิดแม้เพื่อเบียดเบียนผู้อื่น
ย่อมไม่คิดแม้เพื่อเบียดเบียนตนเอง
และผู้อื่นทั้งสองอย่าง
และย่อมไม่เสวยเฉพาะซึ่งทุกขโทมนัส
อันเป็นไปทางจิตโดยแท้
พราหมณ์ !
นิพพานที่เห็นได้เอง
ไม่ประกอบด้วยกาล
เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกะผู้อื่นว่า
ท่านจงมาดูเถิด
เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ใจ
เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน
ย่อมมีได้แม้ด้วยอาการอย่างนี้แล
โฆษณา