ถ้าคิดอะไรไม่ออกให้ลองแก้ปัญหาอย่างลาโง่
หลายๆครั้งที่คนเราจะต้องพบเจอกับปัญหา ไม่ใช่แค่เรา แต่แทบทุกคนก็ต้องเจอกับปัญหาทั้งนั้น อาจใหญ่บ้าง เล็กบ้าง แตกต่างกันไป บางครั้งปัญหาก็มาอย่างหนักหน่วง จนบางที่เราก็แทบจะยอมแพ้ทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มต้นแก้ปัญหาเลย
แก้ปัญหาแบบลาโง่
บางที่ปัญหายากๆ อาจแก้ไขได้ด้วยเรื่องง่ายๆ ก็เป็นได้ คนบางคนมองเห็นปัญหาใหญ่เท่าภูเขาเพราะเขาฉลาดมากคิดแบบบ้านๆ ธรรมดาไม่เป็น บางคนเห็นปัญหาใหญ่คิดให้เล็กเท่าฝ่ามือ แก้ปัญหาด้วยวิธีธรรมดาซะเหลือเกิด พูดไปก็น้ำท่วมทุ่ง มาฟังเรื่องเล่าแก้เคลียดกันดีกว่า
วันนี้มีบริษัทแห่งหนึ่งพบกับปัญหาเกี่ยวกับพนักงานลืมใส่สินค้าลงไปในกล่องซึ่งบริษัทนี้ผลิตยาสีฟันพนักงานทุกคนที่ทำงานอยู่ในไลน์ผลิตจะต้องนำยาสีฟันใส่ลงไปในกล่องยาสีฟันเสร็จแล้วก็ทำการติดกาวให้เรียบร้อยแล้วนำลงกล่องขนาดใหญ่เพื่อส่งไปขายยังต่างประเทศต่อไป
มีอยู่วันหนึ่งผู้จัดการฝ่ายผลิตพบว่าเขาพบกล่องที่จะต้องส่งไปให้ทางต่างประเทศมีสินค้าที่เป็นกล่องยาสีฟันเปล่าๆไม่มียาสีฟันอยู่ในนั้นเลยเขาจึงรีบประชุมผู้จัดการฝ่ายต่างๆที่เกี่ยวข้องเพื่อแก้ปัญหานี้
ผู้จัดการฝ่ายซ่อมบำรุงจึงแนะนำว่าให้เขาทำตาชั่งขึ้นมาเมื่อชั่งน้ำหนักของสินค้าก่อนนำบรรจุลงกล่องขนาดใหญ่เพื่อส่งออกไปต่างประเทศหากสินค้ามีน้ำหนักมากแสดงว่าภายในกล่องยาสีฟันนั้นมียาสีฟันบรรจุอยู่ ทุกๆคนต่างเห็นด้วยกับวิธีการนี้แต่ปัญหาคือเมื่อพบกล่องเปล่าพนักงานในไลน์ผลิตจะต้องกดปุ่มหยุดเพื่อหยุดสายพานไลน์ผลิตแล้วนำกล่องเปล่านั้นออกไปเสร็จแล้วเขาจึงกดปุ่มเปิดการเดินเครื่องสายพานอีกครั้งเขาจะต้องทำทุกๆครั้งที่พบว่ามีกล่องเปล่ามีน้ำหนักน้อยถูกจัดวางอยู่บนตาชั่ง
เมื่อแรกเริ่มกระบวนการนี้ก็เป็นไปได้ด้วยดีไม่พบสินค้าที่เป็นกล่องเปล่าของกล่องยาสีฟันส่งไปยังต่างประเทศอีกเลยแต่พอนานไปสักพักก็พบว่าพนักงานบ่นเข้ามาว่าเขาจะต้องหยุดไลน์ผลิตบ่อยครั้งมากขึ้นและเขาต้องเดินเป็นระยะทางไกลจากจุดที่เขาทำงานเพื่อไปนำเอากล่องเปล่าที่พบออกจากไลน์สายพาน
เมื่อพนักงานเจอบ่อยๆขึ้นพนักงานก็เริ่มทำการบายพาสเพราะขี้เกียจจะมาเปิดเปิดปิดๆกระบวนการนี้บ่อยๆ
ทำให้ 3 เดือนหลังจากที่ซื้อเครื่องชั่งน้ำหนักราคาแพงหลักล้านบาทตามที่ผู้จัดการฝ่ายซ่อมบำรุงแนะนำก็เกิดปัญหาพบกล่องเปล่าที่ไม่มียาสีฟันอยู่ในสินค้าผลิตภัณฑ์ยาสีฟันของบริษัทอีก
เป็นอีกครั้งที่ผู้จัดการฝ่ายผลิตเรียกประชุมด่วนเพื่อแก้ปัญหานี้ผู้จัดการฝ่าย automation ก็แนะนำว่าให้ติดตั้งระบบชั่งน้ำหนักอัตโนมัติเมื่อพบปัญหากล่องเปล่าก็ให้เครื่องหยุดทันทีพนักงานไม่ต้องไปกดปุ่มซ้ำอีกถือว่าแก้ปัญหาได้ดีทีเดียว 6 เดือนหลังจากนั้นทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปกติไม่พบปัญหามีกล่องเปล่าอยู่ในกล่องใหญ่สำหรับส่งไปขายที่ต่างประเทศอีก
แต่ไม่นานก็เกิดปัญหาขึ้นมาอีกเพราะพบว่าระบบอัตโนมัตินี้เสียบ่อยครั้งเนื่องจากเป็นระบบที่ชั่งน้ำหนักในสเกลที่ละเอียดเมื่อเกิดปัญหาจะต้องจ้างช่างเฉพาะทางเข้ามาแก้ไขทำให้เสียค่าใช้จ่ายเป็นจำนวนมากไม่คุ้มค่า
ต่อมาผู้จัดการฝ่ายผลิตก็เดินเข้าไปสำรวจในไลน์ผลิตที่ไม่เกิดปัญหานี้เขาพบว่ามีพนักงานคนหนึ่งนั่งเอาพัดลมจอไปที่สายพานที่มีสินค้ายาสีฟันล็อตก่อนที่จะส่งไปต่างประเทศเขาสงสัยเป็นอย่างยิ่งว่าทำไมพนักงานจึงทำเช่นนั้นเพราะถ้าหากพนักงานร้อนก็ควรหันพัดลมพัดใส่ตัวเอง
เขาจึงรีบถามพนักงานทันทีพนักงานคนนั้นตอบว่า เขาไม่อยากไปกดปุ่มเดินเครื่องเมื่อเครื่องตรวจพบว่ามีกล่องเปล่าบ่อยๆเขาจึงใช้พัดลมตัวหนึ่งตั้งเอาไว้บริเวณสายพานผลิตหากเปิดพัดลมแรงพอเมื่อพัดลมเจอกับกล่องเปล่ามันก็จะพัดกล่องเปล่าตกลงไปแต่ถ้ามันเจอกล่องยาสีฟันที่มียาสีฟันอยู่ข้างในมันก็จะไม่ตกเพราะมีน้ำหนักมาก ผู้จัดการฝ่ายผลิตรีบเข้าไปจับมือพนักงานคนได้ทันทีแล้วรีบนำเรื่องนี้ไปบอกผู้บริหารตั้งแต่นั้นมาก็ไม่พบปัญหาเช่นนี้อีกเลย
เป็นอย่างไรบ้างครับเมื่อได้ฟังเรื่องเล่านี้เราก็จะพบว่าปัญหาบางอย่างพี่ดูเหมือนจะยุ่งยากเสียเหลือเกินกับแก้ไขได้อย่างง่ายดายเพียงความคิดตื่นตื่นๆของพนักงานที่มีการศึกษาน้อยกว่าผู้จัดการฝ่ายผลิตเสียอีก
แล้วถ้าเราเจอปัญหาพี่ขอขาดบาดตายยากจะตัดสินใจเราจะทำเช่นไรลองมาดูอีกสักตัวอย่าง
🐾นานมาแล้วมีชาวนาคนหนึ่งเขาเลี้ยงลาแก่ๆอยู่ตัวหนึ่งลาตัวนี้ทำงานกับเขามานานมากตั้งแต่ยังเป็นลาหนุ่ม พักหลังๆมันเริ่มจะทำงานไม่ค่อยไหวเขาจึงทำเพียงปล่อยให้มันเดินกินหญ้าไปเรื่อยๆ
🧔🏾อยู่มาวันหนึ่งเขาได้ยินเสียงร้องของเจ้าลาอยู่ที่ท้ายบ้านเขาจึงรีบไปดูพบว่าเจ้าลาแก่ตัวนี้ตกลงไปในบ่อน้ำเก่าแห้งหมดแล้วมันร้องโหยหวนอยู่นานเขาเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงจะช่วยเจ้าลาขึ้นมาจากบ่อน้ำนี้ได้ มันก็ได้แต่ร้องขอความช่วยเหลืออยู่อย่างนั้น เขาหาวิธีอยู่นานแต่ก็ไม่พบวิธีที่จะพาเจ้าลาแก่ตัวนี้ขึ้นมาจากบ่อน้ำได้เลย😰
เมื่อหมดหนทางเขาจึงคิดว่าไหนๆเจ้าลาแก่ตัวนี้ก็แก่มากแล้วไม่สามารถไปใช้งานหนักๆเหมือนเมื่อก่อนได้ อีกทั้งบ่อน้ำนี้ก็จำเป็นจะต้องกลบเพื่อทำเป็นพื้นที่ก่อสร้างโรงไม้อยู่แล้ว เขาจึงเรียกเพื่อนบ้านมาช่วยกันตักดินมาถมบ่อซึ่งมีเจ้าลาตัวนี้ติดอยู่ข้างล่าง
เพื่อนบ้านต่างหยิบพลั่วเพื่อมาช่วยกันตักดินถมบ่อไปพร้อมกับเจ้าลาเจ้าลาก็รู้ตัวแล้วว่ามันจะถูกกลบไปพร้อมกับบ่อน้ำแห้งๆนี้ทุกครั้งที่เพื่อนบ้านและชาวนาช่วยกันตักดินลงไป มันก็จะร้องโหยหวนทุกครั้ง เมื่อแรกๆมันจะร้องตลอดเวลาทุกครั้งที่ดินกระทบหลังของมัน แต่สักพักหนึ่งมันก็เลิกร้อง ชาวนาก็แปลกใจว่าทำไมเจ้าลาแก่ถึงเลิกร้องขอความช่วยเหลือไปเสีย
เขาจึงชะโงกหน้าลงไปดูเขาพบว่าทุกครั้งที่เขาตักดินลงไปในบ่อน้ำเจ้าลามันก็จะสะบัดดินที่หลังของมันลงไปแล้วก็ทำท่าเหยียบๆดินให้แน่นเมื่อชาวนาและเพื่อนบ้านตักดินลงไปอีกมันก็จะทำเช่นนั้นอีกดินก็สูงขึ้นสูงขึ้น เมื่อตักดินลงไปเยอะๆเจ้าลาก็ค่อยๆขยับขึ้นมาจากบ่อทีละนิดทีละนิดจนสุดท้ายมันก็ออกจากบ่อน้ำนั้นได้
ได้ฟังเรื่องนี้แล้วรู้สึกอย่างไรบ้างครับถ้าเป็นเราเราจะแก้ไขปัญหาคอขาดบาดตายแบบนี้ได้อย่างไรเราจะคิดมากเกินไปหรือเปล่าหรือเราจะค่อยๆคิดทีละนิดทีละนิดแก้ปัญหาไปเรื่อยๆ แล้วสุดท้ายปัญหาที่ว่าใหญ่ก็อาจจะแก้ไขได้ง่ายๆแบบที่เจ้าลาแก่สุดแสนจะโง่เง่าในความคิดของเรานำพาชีวิตของมันรอดพ้นจากวิกฤตนี้ได้
ปัญหาต่างๆพวกเราล้วนต้องเจอกันทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่าเราจะแก้ไขมันอย่างไรหากเราไม่พบวิธีแก้ไขก็ปล่อยใจไปเรื่อยๆก่อนก็ได้ค่อยๆคิดค่อยๆหาวิธีสุดท้ายผมเชื่อว่าเราจะค้นพบทางออกสักวิธีหนึ่ง เป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่เจอปัญหาหวังว่าพวกเราจะผ่านมันได้เหมือนกับเจ้าลาโง่นี้
- 18
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
