โคลงโลกนิติ บทที่ ๔๕
เข้าใจว่าโบราณอาจารย์รจนาโคลงบทนี้เอาไว้เพื่อสอนอนุชนรุ่นหลังเกี่ยวกับ การพุ่งพาอาศัยการเอื้อเฟื้อต่อกันไม่ว่าจะเป็น นกพึ่งฟ้า ปลาพึ่งน้ำ ราษฎร์พึ่งพระราชา มารดาเลี้ยงดูบุตร เพื่อเตือนสติว่า เราไม่ได้อยู่ได้โดยลำพังผู้เดียว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
