27 ธ.ค. 2021 เวลา 13:06 • ความคิดเห็น
ผมจำไม่ได้แล้วครับ ว่าผมโดนตำหนิด้วยน้ำเสียงที่เข้มและดัง ในที่ประชุม
ด้วยเรื่องอะไร ในวันนั้น
ผมเลือกจะยกมือไหว้เอ่ยคำขอโทษครับแล้วนั่งนิ่งๆ ประชุมด้วยต่อ จนจบในใจก็อึดอัด แต่ต้องข่มไว้
ต่อจากนั้น อีกหลายวันจนผมลืม
ผมได้กลายเป็นมาน้องรักของลูกพี่ผมคนนั้นละครับ พี่แกพาไปกินเหล้าร้องคาราโอเกะกันต่อ
แล้วพี่แกเล่าว่า สมัยเป็นปลัดน้อยๆทำงานในศาลากลาง
เคยโดน ผู้ว่าราชการจังหวัด ท่านหนึ่ง โยนแฟ้มใส่หน้าในที่ประชุม และแกบอกว่าออกมายืนน้ำตาไหลข้างนอก แล้วกลับไปทำงานต่อ จนเติบโตต่อมา
ตำแหน่งสุดท้ายของพี่แก คือ รองนายก อบจ.จังหวัดที่ใหญ่มาก ในภาคอีสาน
โฆษณา