โลกนั้นหมุนไปตามกาลเวลา ไม่เคยหยุดนิ่ง มีจิตเยอะแยะมากมายก่ายกองได้เกิดมาอาศัย ในรูปธรรมต่างๆ มากมายก่ายกอง มีรูปหมูหมากาไก่ลิงชะนีเก้งกวาง นกหนูกุ้งหอยปูปลา มดปลวก อะไรมากก่ายกอง ก็ล้วนมีจิตไปอาศัย บางยุคก็มีรูปคนน้อยกว่า รูปสัตว์ มีธรรมชาติป่าไม้มากมายให้สัตว์อาศัย บางยุคก็รูปคนมามากมายขึ้น รูปสัตว์ก็น้อยลงไป บางชนิดก็สูญหาย ไป เหมือนธรรมชาติเค้าก็จัดสรร พื้นที่ให้พอเหมาะพอดีเหมือนกัน พื้นที่ของคนของสัตว์ แต่ในคำว่าคนนี้มันน่ากลัว ตรงที่มันมีปัญญา เรียนรู้อะไร มาทำเรื่องราวดีๆก็ได้ ไปทำร้ายทำอะไรก็ได้ แล้วมันก็เป็นสัตว์โลกชนิดเดียว ที่สร้างเสาะแสวงหาอาหารการกินแบบไร้ขีดจำกัดเสียด้วย
ยุคที่มีคนน้อย ก็ใช้แค่หอกดาบ เข่นฆ่ากันก็ตาย ยุคผู้คนมากมายก่ายกอง ก็ต้องมีอาวุธเจริญขึ้น อยู่ตรงไหนก็สะดวกสบายไปหมด มองเห็นศัตรูเหมือนมีตาวิเศษ มันอยู่ตรงไหนนะ จะได้เข่นฆ่าได้ มีอาวุธที่เข่นฆ่า เผาผลาญให้มันวอดวายยกเมืองก็ทำได้ โลกนี้ มันต้องทำให้สมดุลพอดีกัน มนุษย์เกิดมาในโลกนี้ ก็แบ่งพรรค แบ่งพวก ชิงดีชิงเด่นไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไร เจริญแล้วก็เสื่อม ทำลายกันเอง แล้วก็สร้างกันใหม่ เริ่มต้นกัน ใหม่อีก มันก็เป็นเยี่ยงนี้ จิตที่เกิดมาอาศัยรูปธรรมในโลกนี้ เพียงชั่วระยะหูตาจมูกลิ้นกายใจมีให้สัมผัส หมดเวลาก็จากลา ลาแล้วก็ไม่รู้ไปไหน กว่าจะได้กลับมาสู่โลกอีก กลับมาอีกทีก็ขอให้พบเจอะเจอมนุษย์ที่มีจิตที่ดีที่งาม ขอให้มีเติมบ้านเต็มเมือง พอดีในความเป็นมนุษย์ที่ดีงามของทุกคน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
