ความจริงที่กลุ่มผู้ประท้วงฮ่องกงได้พบเมื่อ "ย้ายประเทศ" ไปอยู่อังกฤษ คือพวกเขาเป็นเพียงพลเมืองชั้นสอง และต้อง ดิ้นรนในการใช้ชีวิต เมื่อพบว่า เสรีภาพในการพูด หรือ ความเท่าเทียมกันที่ฝันนั้น มันไม่มีจริง
ชาวฮ่องกงและกลุ่มผู้ประท้วงกว่าสามหมื่นราย รับข้อเสนอของอังกฤษในการ "ย้ายประเทศ" แต่พวกเขาต้องไปอยู่อย่างจำกัดและหลายคนไม่ได้มีความรู้ ความสามารถหรือ ทักษะที่จะหางานได้ง่าย ๆ
ที่น่าตลกคือ พวกเขาหนีการเป็น จีน ไปอยู่ในดินแดนฝรั่ง แต่กลับต้องรวมตัวกันในสมาคม"ชาวจีน" ในอังกฤษ และพื้นที่ที่พวกเขามักต้องไปอยู่รวมกันคือนอกตัวเมืองอย่างซัตตัน แต่การ เข้ามาของชาวฮ่องกงใหม่ ก็ทำให้คนฮ่องกงที่อยู่มาแต่แรก กังวล
เขาเกรงว่าประชากรฮ่องกงที่ มากเกินไป อาจส่งผลต่อการใช้ "ทรัพยากร" ที่ถูกมองว่าเป็น "คนต่างด้าว" เข้ามาใช้อยู่แล้ว และหากมีการบริโภคทรัพยากรมากขึ้น ก็อาจส่งผลต่อความไม่พอใจของคนในพื้นที่เดิมและอาจนำไปสู่ความขัดแย้งทางเชื้อชาติ
ชาวฮ่องกงสูงอายุคนหนึ่งบอกว่า คนพื้นที่อาจมองว่าพวกเขา (ฮ่องกงใหม่ที่ย้ายประเทศมา) จะมาแย่งอาชีพเขาและอาจกลายเป็นความ ไม่พอใจ หากมีการแย่งงานมากขึ้่นเรื่อยๆ ความจริงที่เลวร้ายกว่านั้นคือ ท่ามกลางการแพร่ระบาดของไวรัส ส่งผลให้ชาวฮ่องกงใหม่ที่อพยพมาก หางานได้ยากและกลายเป็นคนไร้บ้าน
ขณะที่ทางอังกฤษเองแม้จะเสนอวีซ่าให้ แต่ก็กลับไม่รับรองสิทธิในการซื้อ/เช่าบ้าน ในการเข้าเรียนในสถาบันการศึกษา และ การหางาน เท่าเทียมกับพลเมืองอังกฤษ จูเลี่ยน ชาง เป็นคนหนึ่งที่อพยพมากล่าวว่า อังกฤษให้ข้อเสนอให้เรามาอยู่ได้ แต่กลับไม่มีช่องทางให้เราใช้ชีวิตได้
พวกเขาไม่สามารถขอ "สวัสดิการ" ได้ ไม่สามารถหางานได้ และยากลำบากในการหาที่อยู่เพราะเจ้าของบ้าน/ห้องเช่าไม่มั่นใจว่าพวกเขาจะชำระค่าเช่าได้ หลายคนต้องเจอกับภาระค่าใช้จ่ายสูงลิบจนเงินเก็บแทบไม่เหลือ บางคนแทบไม่สามารถเอาลูกเข้าเรียนได้เพราะเรื่องวีซ่า หลายคนต้องขอชั่วโมงทำงานเพิ่ม
เหล่านี้ คือ ความจริง ที่เกิดขึ้นกับเหล่าผู้อพยพ "ย้ายประเทศ"
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
