30 ธ.ค. 2021 เวลา 13:31
ปุถุชน คนธรรมดา อย่างกระผม ที่ยังมีความรัก ความคิดถึง ผมโชคดี ยังมีชีวิต จนมาถึงวัย 28 ปี กับเป็นจิตวิญญาณที่เป็นนักเขียน มือสมัยเล่น ห้องเล่าเรื่อง ห้องที่ 403 ถนนสายรุ้ง เมืองแห่งความความทรงจำ ในวันพฤหัสบดี ที่ 30 ธันวาคม 2564 ก่อนวันสุดท้ายของปี 2564 ก่อนจะเริ่มปีใหม่ ความรัก ความซัง มันเป็นสิ่งคาดคะเนถึงได้
ห้องเล่าเรื่อง 2021 ตอน 14 ก่อนถึงบทสรุป ส่งท้ายปีเก่า
สิ่งที่่ผ่านมา 365 วัน มีหลายเรื่องหลายราว เขามาในชีวิต ในช่วงอายุ 28 ปี ความไม่จักโตของผม ในวัยเด็กถึงวัยผู้ใหญ่ การที่ยังอาศัย บารมีพ่อแม่ ที่หลายเรื่องให้ท่านหนักใจ ในตัวผม แค่ครอบครัวผม ไม่เคยทิ้งผมให้เดียวดาย ในการจะใช้ชีวืต ไม่มีอะไรจะสะดวกใจ ในการอยู่กับครอบครีว บ้านหลังนี้ ที่อยู่กันมา มันจะสุข จะทุกข์ มันก็อยู่อย่างนี้ ส่วนเรื่องราวความรัก มันก็ควรมี แต่ติดที่ผม เป็นผมเก็บไว้ในใจ กลัวการสารภาพรักทำให้เขาทิ้งผมไป
กลัวเขาไม่ยอมรับ ตัวตน ๆ บ้า ๆ บอ ๆ ตามภาษาของผม แต่ถ้าผมได้รักใครจริง ไม่ว่าสถานะไหน เพื่อน คนจะมาใช้ชีวิตคู่ ผมจะไม่มีวันทิ้งพวกเขาไปไหน ผมก็ยังเป็นตัวตนของผมแบบนี้ ส่วนการเมือง ผมไม่พูดถึงมันอัก รู้ไม่รู้ผมจะไม่พูด พูดแล้วมีประโยชน์อะไร ผมก็ยังเชื่อผมเป็นแบบนี้ มันเจ็บ มันโคตรเป็นแผลตั้งแต่ปีก่อน สิ่งชวนเชื่อไม่ว่าฝ่ายไหน ผมแทบไม่อยากจะเชื่อฝ่ายไหนได้อีก ผมขอเป็นอยู่แบบนี้ ขอให้ผม มีหนังสืออ่าน ให้ผมได้เล่น ใครจะรัก ใครจะซัง ก็เป็นเรื่องของเขา สิ่งที่ผมเกียจที่สุด คือ ความรักชู้สาว ของพวกมีผัว มีเมียแล้ว ยังเล่นกัน ผมเจ็บนะ ที่ดึกผมไปเกี่ยวข้อง ทั้ง ๆ ผมไม่รู้เีื่องอะไร
แต้ผมก็ปล่อยผ่านไป ไม่อยากสนใจ ผมขอเดินหน้าในการดำเนิน ชีวิตต่อไป ไม่ย้อนกลับ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา