....วาดฝัน เป็น บทความสไตล์ของผมอาววุฒิ ไทPhana ผู้เขียน ห้องเล่าเรื่อง แล้วจบลงแล้วใน 3 ปี นั้บตั้งแต่เกิดโควิด 2019 แล้ววันนี้ผมได้เขียน เรื่อง....วาดฝัน เพื่อเป็นจดหมายเหตุภาคต่อของ ห้องเล่าเรื่อง แล้วทำไม ผมไม่เขียนห้องเล่าเรื่องต่อเลยละ ไม่ผมต้องการห้องเล่าเรื่องจบลงแค่นี้ ผมอยากเริ่มชีวิตใหม่ การเขียน....วาดฝัน จึงเป็นปฐมบทใหม่ แล้วมันเป็นการตายแล้วเกิดใหม่ ในห้องทันตกรรม ผมคิดในใจว่าจะสร้าง....วาดฝัน เพื่อเขียนจดหมายเหตุต่อไป
แสง…ส่องพงไพร เป็นผลงาน ของ Nameless รุ่นน้องร่วมสถาบันสมัยประถม และ มัธยม ผมกับผู้เขียนรู้จักกันดี เนื่องจากรุ่นน้องชอบอ่านนิยายแนว สยองขวัญ บวกกับผม ณ ตอนนี้ คิดจะทำนิยายเสียงอ่าน ใน ช่อง Rim moon 9417 ผมจึงมอบหมายให้รุ่นน้องเขียนนิยายเรื่องนี้ ขึ้นมา ที่จะนำเสนอต่อไป ในเรื่อง แสง…ส่องพงไพร
ลำโขง ท้าวคำจัน ท้าวคำจัน คือ ข้าน้อย ขอนพน้อมไหว้ องค์พระธาตุศรีโคตรบูรณ์ (พระธาตุพนม) ที่สักการะของสองฝั่งโขงมาช้านาน จะอยู่หนแห่งใด ยังมีใจ ถวายองค์พระสัมมาพุทธเจ้า ข้าน้อย ท้าวคำจัน ยังถือตัวเชื่อ ว่าจะข้องเป็นคนลาว บ่แม่นพวกไทยสยาม ปี พ.ศ.2444 ถึง พ.ศ.2445 จะมีการปราบผีบุญ ที่ โนนโพธิ์ บ้านสะพือ ตระการพืชผล มาแล้วร้อยกว่าปี ประวัติศาสตร์ในอดีตจะเป็นจังใด มันบ่สำคัญ แต่อย่าได้ลืม แม่นว่าจะเป็นบาดแผลที่เจ็บปวด ได้ชื่อว่า เป็นขบถ อาญาต่อแผ่นดิน หากถ้าว่าต้องการกู้ชาติจากรัฐบาลสยาม ถึงจะทำการบ่สำเร็จ แต่มันก็ถูกจารึกไว้ ปี พ.ศ.2564 ปลายฝนต้นหนาว เดือน ตุลาคม วันเสาร์ที่ 23 ผู้ข้านายจันทร์หอม ผู้นั่งเขียนเรื่อง ลำโขง เดิมที่จะให้ชื่อว่า ศรีโคตรบูรณ์ ข้าน้อย ขอพร เทพเทวดาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวง บ่ว่า พญานาค พญาครุฑ เทพผู้รักษาป่าเขา แม่น้ำ จงดลบันดาลใจ ผู้ข้าเขียนนิยาย เรื่องนี้ประสบความสำเร็จ