ห้องเล่าเรื่อง 2022 ตอนที่ 1 วันใหม่
สวัสดีปีใหม่ 2565
ในโลก ใบนี้ มีหลายสิ่ง ต้องเผชิญพบเจอ วันใหม่ เดือนใหม่ ปีใหม่ เวลาใหม่ ชีวิตใหม่ กับ ชีวิต ที่ผ่านไป แม้นว่า ปีเก่า จะผ่านไป ความทรงจำ ยังคงจำได้ สิ่งไม่สำเร็จ จะเอาทำใหม่ เดินไปตามไป วิถีชีวิต ผมยังสิบอกจะของว่า ตัวเป็นลาว พอใจ ในความเป็นลาว ภาษาลาว ความชาตินิยม คงเป็นชาติยมลาว แม้ว่า เขาบอกเฮา คือ อีสาน ก็ยอมรับ ได้ อีสาน ที่มีความหลากหลาย ทางชาติพันธุ์ เลือดผสม ปีนี้ผมจะยิ้ม ตลอดเวลา ขี้เกียด จะแสดงอารมณ์ร้อน ความบ่พอใจ เพราะมันบ่มีประโยชน์ เขียนมาถึงนี้ ก็หลายละ คง จะนั่ง ล้อมเล่า เรื่องต่อไป
เรื่องราวต่อไปนี้ มันเป็นปฐมบทของวันใหม่ วันใหม่สำหรับผมอาจเป็นวันที่ 2 ของวันที่ 1 ซึ่งมันก็คือวันใหม่เช่นเดียวกัน เสียงเพลงขับร้อง ที่อยู่ในหูฟัง ผมยังได้ยิน หนังสือ ล่องไพร ของ น้อย อินทนนท์ ยังวางอยู่บนโต๊ะคอม ข้างบนบ้าน ซึ่ง เป็นที่นอน ที่ทำงานของผม เป็นห้องบันทึกเสียงของผม นั้นละ เวลาทำงานผมก็ลุกขึ้นมาทำงาน เหนื่อยก็นอน ก็เท่านั้น มันเป็นอยู่ที่สุข ชีวิตที่ดำเนินไป การมองเห็น การได้ยิน หัวใจที่บริสุทธิ์ แต่บางครั้งใจของผมเป็นหวิว ๆ เพราะคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมแอบรัก แม้จะเป็นรักหรือหลงฝ่ายเดียว ก็ตามเถอะ เอาน่ะ การคิดถึงเขาไม่เป็นเรื่องผิด เขาจะมีใจให้เราหรือไหม มันไม่สำคัญเลย สิ่งที่สำคัญ เราจะยังรักเขาต่อไป หรือเปล่า ก็เอาเถอะชีวิตของเราก็ดำเนินต่อไป เพียงอยากบอกว่า รักและคิดถึง ในแบบไหนก็ตามเถอะ
วันที่ 1 มกราคม 2565 เรามือกล้องสมัครเล่น ได้ถือบันทึกภาพ วันปีใหม่ ที่บ้านที่อยู่มา 21 กว่าปี จากเด็ก 5 ขวบ ไม่กล้าว่าตัวเองเป็นหนุ่มแล้ว อยากบอกว่าเป็นชายคนหนึ่งที่มีอายุ 27 จะ 28 ปีแล้ว แต่ยังมีความเป็นเด็กในแบบของตัวเอง อะไรที่ผ่านมา มันคือ ประสบการณ์และเรื่องราว ที่กำลังผ่านไป แล้วกำลังเริ่มขึ้นใหม่อยู่อย่างนี้ ในชีวิตนี้ผมอาจไม่ต้องการอะไรเลย ชีวิตข้าราชการ หรอ ไม่ต้องการ แม้จะมีพ่อบิดา เป็นอาชีพเป็นข้าราชการ เห็นการทำงาน ที่ผ่านมา มันดูเหนื่อยแต่อาจสนุก ผมชอบอาชีพที่เป็นอิสระมากกว่า การได้อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ การได้ฟังเพลง การทำสิ่งอะไรใหม่ ส่วนวันนี้เป็นวันที่ 2 มกราคม 2565 วันที่ผมมานั่งเขียน ที่มาเขียนต่อจากเมื่อวานเพียงเป็นฉบับร่าง อาจเป็นเพราะผมไม่มีเรื่องอะไร มาเล่าสู่กันฟัง แล้วผมแทบไม่เชื่อตัวเองในบางเรื่องบางสิ่ง ในการดำเนินชีวิต อีกอย่างผมพอใจ ในสิ่งที่เพื่อนอยู่กิน
หรือแยกย้าย พบกันบางตามโอกาส ที่จะเจอกัน เฮ้ยเพื่อน กูคิดถึงมึงว่ะ มึงเป็นยังไงบางว่ะ มึงมีครอบครัว มีเมีย มีผัว มีลูก กี่คนแล้วว่ะ ส่วนกูยังเป็นโสดนะโว้ย เดียวสักครู่ กูจะเป็นคนโฉดแล้วว่ะ ส่วนเพื่อนที่เสียชีวิตไปแล้ว เฮ้ยเดียวกูทำบุญไปให้นะว่ะ ไม่เอ๋ยชื่อ อย่างว่ากูนะว่ะ มึงมารับบุญกับกูได้เด้อ
คุยอะไรยาวขนาดนี้ สงสัยเราจะเก็บกด เก็บกดจริง ๆ นั้นแหละ ไม่รู้ว่าข้อความจะจึ้ง จะต๊าชหรือเปล่า ไม่รู้ว่ะ มันจะเป็นบทความหรือเปล่าไม่รู้ แต่ก็เขียนไป เหมือนมันเป็นไดอารี่ไปแล้ว จริง ๆ ก่อนจบ ขอเอาภาพมาฝาก
พบกันในตอนต่อไป.....
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
