โคลงโลกนิติ บทที่ ๔๙
เข้าใจว่าโบราณาจารย์รจนาโคลงบทนี้ เพื่อสอนอนุชนรุ่นหลังในเรื่องที่ว่า คนที่อายุยืนยาวถึงร้อยปีแต่จิตใจโหดและไม่มีสติปัญญา นั้นเทียบกับเด็กที่เกิดมาเพียงวันเดียวแต่มีใจเป็นนักปราชญ์นั้น หามิได้ พระพุทธเจ้ารับสั่งไว้ว่าให้สรรเสริญเด็กผู้นั้น ฯ
ป.ล. คำว่านักปราชญ์ในบริบทของคนโบราณหมายถึงผู้มีปัญญาทั้งทางโลกทางธรรม เข้าใจว่าหมายเอาผู้ดีมีศีลธรรมด้วย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
