คิดว่าเป็นคำกล่าวของคนที่ไม่เข้าใจคำว่า"ดี" ถ้าเข้าใจคำว่าดีถูกต้อง ทำดีก็ได้ดี ทำชั่วก็ได้ชั่ว และการได้รับผลของการกระทำมันก็ตรงไปตรงมา เหมือนสุภาษิตที่กล่าวว่า หว่านพืชชนิดใดก็ได้ผลชนิดนั้น แต่ผลที่ได้จะมากน้อยเพียงใดก็อยู่ที่การดูแลรักษาด้วย
คำว่า"ดี" มีความหมายเหมือนกับหลายๆคำ เช่น บุญ กุศล ชอบ สิ่งเหล่านนี้ขึ้นอยู่กับค่านิยมในสังคมทั้งนั้น สรุปการทำดีก็คือการทำตามค่านิยมในสังคมนั้นถึงเรียกว่าดี ถ้าคุณทำนอกเหนือค่านิยมของสังคมในกลุ่มนั้นในช่วงเวลานั้น มันก็ไม่ใช่การทำดี เช่น กลุ่มคุณชอบการท่องเที่ยวธรรมชาติ การชวนไปกางเต้นท์บนเขาบนดอยก็ถือว่าเป็นการทำดี แต่หากไปเที่ยวป่าแล้วคุณเสนอให้กลับมาพักที่โรงแรงหรูกลางเมือง นั่นคือสิ่งที่ไม่ดี เป็นต้น
สรุป การทำดีได้ดีมีที่ไหน มีตรงที่ทำดีให้ตรงกับความเห็นชอบของสังคมรอบข้างแล้วจะได้ดี(ไม่ใช่ดีแก่ตัวคนเดียวเพราะจะกลายเป็นเห็นแก่ตัว)
ทำชั่วได้ดีมีถมไป เป็นเพราะชั่วกับเรา(เราไม่ชอบ)แต่ดีกับคนส่วนรวม (คนส่วนใหญ่ชอบ) เกิดขึ้นเพราะความหลากหลายของสังคมย่อยมารวมกันเป็นหมู่คณะที่ใหญ่ขึ้น
ดังนั้น หากต้องกสรทำดีตามที่เราชอบให้ได้ผลดีตามที่เราหวัง ก็เลือกสังคมที่มีแนวคิดเหมือนๆกัน เช่นเราชอบร้องเพลง ก็ต้องมีสังคมของคนชอบร้องเพลง วันๆก็ซ้อมร้องเพลง แต่งเพลง เล่นดลตรี ถึงคนอื่นๆจะมองว่าไม่มีสาระ แต่เราก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร เพราะเราได้ทำดี ในสังคมที่เห็นความดีเหมือนๆกับเรา..555
3ถูกใจ
237รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
