จรรยาบรรณแห่งมือปืน....
ในวงการดีไซน์มีคนประเภทนึงทึ่ทำงานเน้นเอาเงินไม่เอาเครดิต เราเรียกกันว่า "มือปืน"
มือปืน อาจเป็นคนมีชื่อเสียงจากผลงานมาก่อนอยู่แล้วหรือไม่ก็ได้ บางคนอาจเป็นบิ๊กเนมที่ไปรับงานที่ไม่ประสงค์ออกชื่อก็ได้
...หรือบางคนอาจเป็นคนจากสายอาชีวะ ซึ่งอาจไม่ได้มีใบวิชาชีพ แต่มีความสามารถ จึงขายงานเพื่อให้คนอื่นไปเซ็นเพื่อทำจริง ซึ่งกลุ่มนี้จะค่อนข้างเยอะทีเดียว
...แต่ไม่ว่ากลุ่มไหน เราเรียกคนทำงานแบบนี้ว่ามือปืน...
มีข้อถกเถียงกันมากประเด็นหนึ่งคือ มือปืน สมควรรับงานเด็กนักศึกษาหรือไม่....
เพราะปัจจุบันนักศึกษามักมีฐานะดี โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยเอกชน ซึ่งหลายคนชอบที่จะจ้างมือปืนทำงานให้มากกว่าทำเอง
ซึ่งมือปืนบางคนก็รับ บางคนก็ไม่รับ จึงมีข้อถกเถียงกันเรื่องนี้พอสมควร
บริษัทผู้เขียนนั้น อยู่ย่านดอนเมือง จึงใกล้มหาวิทยาลัยเอกชนถึงสองแพ่ง ก็เคยถูกจ้างเหมือนกัน
ผมมีโอกาสเจอนักศึกษาคนหนึ่งที่เข้ามาคุยเรื่องนี้ โดยเขาจะจ้างทำโปรเจ็คเพื่อการขอจบ ซึ่งผมเองก็ได้ปฏิเสธไป
ที่น่าตกใจคือ ราคาที่เด็กพวกนี้สามารถจ้างได้หลักแสนบาท!
...น่าตกใจที่สุดคือ พ่อแม่เป็นคนจ่ายให้อีกต่างหาก!...
ผมนึกในใจเลยว่า "แล้วงี้จะเรียนไปทำไมวะ"
เขาเล่าให้ผมฟังว่า ปกติก็จ้างมาตลอด เด็กอาชีวะบ้าง มืออาชีพที่จบแล้วบ้าง มันก็ยิ่งน่าตกใจ เพราะแบบนี้จบไปจะมีความรู้อะไรไปทำงาน
" ผมจบก็ทำงานให้ที่บ้านแหละพี่ เรียนเอาดีกรีเฉยๆ"
...เขาพูดแบบติดตลก ด้วยความภูมิใจในความรวย...
...แน่นอนผมปฏิเสธ แต่ผมเชื่อว่ามีหลายคนที่พร้อมจะรับงานลักษณะนี้ เพราะสามารถเรียกค่าตอบแทนได้สูงมาก มากกว่าการเขียนแบบงานปกติด้วยซ้ำ...
...มันจึงเป็นที่มาของการถกเถียงว่า งานลักษณะนี้ควรรับหรือไม่...
ส่วนตัว ผมเชื่อว่าเราไม่ควรสนับสนุนงานลักษณะนี้
มันก็เหมือนจรรยาบรรณอีกข้อ ของคนเป็นมือปืน ที่นอกจากจะไม่ปากโป้ง หากผลงานที่ออกจากมือไปแล้ว เกิดดังขึ้นมา
ในทางกลับกัน ผมสนับสนุนให้บริษัทต่างๆ จ้างเด็ก ไม่ใช่ให้เด็กมาจ้าง เพื่อช่วยกันพัฒนาวงการโดยรวม
ในสายงานสถาปนิกนั้น นอกจากจะพูดกันถึงเรื่องเงินทองแล้ว ชีวิตของผู้อยู่อาศัย ก็ย่อมเป็นสิ่งสำคัญที่คนจะเป็นสถาปนิกต้องรับผิดชอบอย่างสูงสุด
...แล้วเราจะส่งเสริมให้คนไร้ความรับผิดชอบ จบออกไปแล้วเอาชีวิตคนมาเสี่ยงเหรอ?....
...ใครรับก็รับ แต่ผมคนนึงรับไม่ได้เลยกับเรื่องนี้....
...ไม่ใช่คนดีอะไร แต่ผมเคารพตัวเองมากเกินกว่าจะทำอะไรแบบนั้น
...ซึ่งผมก็หวังนะ ว่าเพื่อนๆร่ยมวงการจะคิดแบบนี้...
...มันก็ศักดิ์ศรีพวกเรากันเองแหละนะ....
...อย่าโลภให้มันมากนักเลย...
...โซอย่างเสือ ก็ดีกว่าอิ่มอย่างหมา...
...ใครอยากเป็นเสือหรือหมา ก็คิดกันเองครับ.....
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
