#เรากับงาน เมื่อฉันตัดสินใจเรียนภาษาอังกฤษ
ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งจำเป็นแต่การจะตัดสินใจลงเรียนภาษาอังกฤษสักคอร์สสำหรับบางคนก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ เพราะค่าเรียนส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่ถูก ๆ เลย ไหนจะเรื่องความกังวลต่าง ๆ เรื่องความมั่นใจอีก
รินก็เป็นคนหนึ่งที่มีความคิด มีทัศนคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษแบบนั้น แต่เมื่อปลายปีที่แล้ว (2564) งานที่รินได้ทำ ทำให้ได้รับรู้เรื่องราวของน้องคนหนึ่ง น้องเป็นนักศึกษาสายวิชาชีพที่เกือบจะไม่ได้เรียนตั้งแต่จบ ม.3 เคยไปทำงานในฟาร์มเลี้ยงวัว เพื่อหาเงินเรียนต่อในระหว่างนั้นน้องก็ได้สมัครเข้ารับทุนการศึกษาสายวิชาชีพ และน้องก็ได้รับทุนนั้นจึงมีโอกาสได้เรียนต่อ และหลังจากเข้าเรียนก็ได้รับทุนจากวิทยาลัยเพื่อไปฝึกงานที่ประเทศเดนมาร์ก
ในขณะนั้นน้องมีความรู้ภาษาอังกฤษในระดับที่สะกดชื่อวิทยาลัยตัวเองยังไม่ถูก แต่น้องก็ใช้เวลาที่มีจำกัดฝึกฝนตัวเอง ไปติวเพิ่ม จนในที่สุดก็สามารถสอบผ่านและได้ไปเดนมาร์กสมความตั้งใจ
เรื่องราวของน้องคนนี้ให้แรงบันดาลใจกับรินมากในเรื่องของความพยายามทำลายกำแพงข้อจำกัดของตัวเองไปทีละกำแพง หมั่นเติมจุดอ่อนของตัวเองที่พร่องไป เพื่อเตรียมตัวเองให้พร้อมสำหรับโอกาสใหม่ ๆ เสมอ
หลังจากนั้นรินก็หาที่เรียนภาษาอังกฤษบ้าง เปรียบเทียบดูจนมาจบที่ AUA เพราะค่าเรียนเราพอจ่ายไหว ก่อนเรียนก็ต้องสอบวัดระดับและผลออกมารินอยู่ระดับเริ่มต้นเลยคือ Level A1 ก็เป็นไปตามคาดแหละ แต่ก็ดีเหมือนกันนะ เพราะรินไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเลยเป็นเวลานานแล้ว เรียนใหม่ตั้งแต่ต้นก็จะได้เข้าใจแน่น ๆ ดี ระยะเวลาตั้งแต่ตัดสินใจว่าจะเรียน หาข้อมูล สอบวัดระดับวันที่ 23 กันยายน 2564 ทั้งหมดนี้ทำในเวลา 2 สัปดาห์ แล้วก็เริ่มเรียนเทอมแรกคือ 9 ตุลาคม 2564
และเนื่องจากสถานการณ์โควิดเราจึงต้องเรียนแบบออนไลน์ผ่าน Zoom เรียนในมือถือน่าจะไม่ไหว รินก็ไปขอยืม Notebook เครื่องเก่าของพี่สาวเพื่อมาเรียน ตอนแรกรินลงเรียนวันธรรมดาช่วง 16.00 น. แต่เนื่องจากมีคนเรียนน้อยคลาสนั้นจึงไม่เปิด รินต้องเลือกระหว่างเรียนวันธรรมดารอบ 19.00 น. หรือเรียนวันเสาร์-อาทิตย์รอบ 9.00 น. ด้วยความที่ไม่อยากเจอคนเยอะเพราะอาย ก็เลยเลือกเรียนวันธรรมดารอบ 19.00 น.
แต่พอลองคิดอีกทีช่วง 1 ทุ่ม สมองของเราน่าจะไม่พร้อมต่อการเรียนรู้สักเท่าไหร่ น่าจะหมดพลังซะก่อน จึงตัดสินใจเปลี่ยนไปเรียนวันเสาร์-อาทิตย์รอบ 9 โมงเช้า ก่อนวันเปิดเรียนแค่ไม่กี่วัน ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาที่ไม่อยากเรียนเพราะกลัวเจอคนเยอะ แต่ดูภาพรวมแล้วก็มีความพร้อมมากกว่าเรียนวันธรรมดา เพราะหนังสือเรียนก็จะส่งมาทันและ Notebook ที่ยืมพี่สาวไว้ก็จะไปรับทันเวลา ทุกอย่างดูลงตัวมากกว่าจริงๆ
แม้มันจะดูขลุกขลักอยู่บ้าง แต่เราก็ต้องยืดหยุ่นกับความเปลี่ยนแปลง มันอาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้ที่ทำให้เราต้องเปลี่ยนแปลงเวลาเรียน และบางทีอาจมีสิ่งที่ดีกว่ารอเราอยู่
นี่จะเป็นครั้งแรกของการเรียนภาษาอังกฤษและเป็นครั้งแรกของการเรียนออนไลน์ของรินในช่วงอายุที่ไม่น้อยแล้ว 😙 เพื่อนในคลาส จะเป็นยังไงกันบ้างนะ เราจะฟังครูพูดรู้เรื่องไหมนะ ตื่นเต้นจัง
ว่าจะเล่าในโพสต์เดียวจบ แต่ดูแล้วน่าจะยาวไป ขอเก็บไว้เล่าต่ออีกโพสต์ในครั้งหน้านะคะ
ลองอ่านเรื่องราวต้นทางแรงบันดาลใจของริน เผื่อว่าเพื่อน ๆ จะได้รับพลังดี ๆ เช่นเดียวกับรินค่ะ 👇
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ 😊
7 ก.พ. 65
#angrindiary #lifelonglearning
เพจผู้เขียน : www.facebook.com/angrindiary
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
