เมื่อจิตมาอาศัยกาย เราอยากจะรู้ว่าความพอเพียงนั้นอยู่ตรง เราก็ลองไปมองดูคนเจ็บไข้ได้ป่วยตามโรงพยาบาล ผู้ป่วยที่ติดเตียง ค่อยพิจารณาดูว่าร่างกายต้องกายอะไร ดูคนป่วยมีเรี่ยวแรงมั้ย ลุกขึ้นทำอะไรได้มั้ย แล้วเราก็ดูว่าอะไรที่จำเป็นในการหล่อเลี้ยงสังขาร ให้กลับมาเป็นปกติ อะไรมันมากไปน้อยไป เราก็ค่อยดู ค่อยเอาเปรียบเทียบกับชีวิตของเรา อะไรเป็นสิ่งจำเป็นพอเพียงที่จะทำกายนี้นำมาใช้ได้เป็นปกติ ถึงเวลานั่นอะไรที่จำเป็น ทรัพย์สินเงินทอง ยศฐานบรรดาศักดิ์ อะไรที่จำเป็น สิ่งไหนที่จะช่วยเราได้ พอเพียงให้ชีวิตรอดกลับมาใช้ชีวิตเช่นคนปกติ เราก็ลงใคร่ครวญดู บางคนเจ็บป่วยรอความตาย บางคนก็ไม่รู้สึกตัวอะไรเลย บางคนเข้าไปครบอาการสามสิบสอง แต่ออกมากลับไม่ครบอาการสามสิบสอง