วิธีที่จะช่วยด้วย ก็ทำจิตให้อยู่กับลมหายใจ อยู่นิ่ง ไม่เคลื่อนไหวชั่วขณะหนึ่ง อยู่นิ่งเฉยๆ อารมณ์โกรธ นั้นก็ผ่อนคลายไป เปรียบอารมณ์นั้น เหมือนก้อนเมฆฝนดำทะมึน ลอยมาอยู่เหนือตัวเรา มืดครึ้มไปด้วยลมพายุลมฟ้าลมฝน ฝนยังไม่ตก..แต่เรารู้ตัวว่าฝนกำลังมา เราก็ทำกายทำจิตนิ่งเฉย ระวังวิญญาณทั้งหก ไม่ให้ไหลไปตามอารมณ์ การที่อยู่นิ่งเฉยๆ คนที่ฝึกฝนมาดี มีการประพฤติปฏิบัติธรรม เค้าก็รู้จักหลบหลีก เอาจิตไปอยู่กับคำว่าพระ .
ภาวนา พุทโธขึ้น เพื่อสกัดกั้นไม่อารมณ์ หรือไม่ให้ฝนนั้นตกลงมา หากปล่อยให้น้ำฝนตกต้องมาสู่กายเรา กายเราก็เปียก ..เปียกได้ด้วยอารมณ์ เมื่อกายเปียกน้ำฝน กิริยาอะไรต่างๆ มันก็เปียกไปด้วยน้ำฝน