สิ่งที่เราชอบไม่ได้หมายความว่าเราต้องเก่งในสิ่งนั้น แค่พอเป็นหรือมีความรู้เกี่ยวกับสิ่งนั้นก็ถือว่ายอดแล้ว เราชอบดนตรีคลาสสิค แต่เราไม่รู้เกี่ยวกับพวกนี้มากมายแค่คร่าวๆและที่สำคัญเราเล่นเครื่องดนตรีเป็นแค่ 3ชิ้น ขลุ่ย แซกโซโฟน และระนาด ซึ่งแค่พอเล่นได้..เราก็ยังฟังเพลงคลาสสิคก่อนนอน บ่อยๆแบบที่บางทีไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพลงอะไร เราไม่เห็นต้องท้ออะไรเลย เราเรียนค่อนข้างดีเป็นแชมป์รายการ 180 ไอคิว/รายการการบินไทยไขภาษาฯ เราอยากเรียนหมอแต่ไปไม่ถึงดวงดาวทั้งที่คะแนนสามารถยื่นแพทย์ชนบทได้..แต่พ่อเราไม่มีเงินให้เรียน เรามาเรียนบัญชีจบด้วยเกียรตินิยมดีมาก..เราทำงานทางนี้และก้าวไวมากแต่ไอ้ความที่เก่งมากรู้มาก ทำให้เราเกลียดนายทุนจับจิต และทำงานเรามีข้อเสียคือ..
เราไม่ยอมเจ้านาย/นายทุนเด็ดขาดถ้าสิ่งนั้นมันผิดเราจึงมักเจอแต่งานที่โหดและยากให้เข้าไปจัดการ พอจัดการเรียบร้อยเขาก็หาทางกำจัดเรา...การเก่งมากไปรู้มากไปไม่ได้หมายความว่าชีวิตจะดีเสมอ
อย่าท้อแท้กับชีวิต การเก่งไม่ได้อยู่ที่การเอาตัวเองไปเทียบกับใคร แค่เราอยากรู้อะไรก็ศึกษาหาความรู้ฝึกหัดเอา พอทำได้คือทำได้และถ้าได้ทำก็จงทำไป แล้วความชำนาญหรือที่เรียกว่าเก่งก็จะเพิ่มขึ้นเอง แต่อย่าเปรียบเทียบหรือแข่งขันกับใครเพราะพื้นฐาน/รากฐานนั้นไม่เท่ากัน
เรียนเพื่อรู้..ทำให้ได้..และเมื่อได้ทำมันจะบอกเราเองว่าเราชอบที่จะทำต่อไปไหม ถ้าใช่ทำไปฝึกฝนไป ก็จะเหมือนมีดที่ยิ่งลับยิ่งคม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
