เรื่องของการฝึก ตัวเอง การที่ใครเค้ามาว่าอะไรเรา ถ้าเราเป็นผู้ที่อยากรู้จักตัวตนของเรา ใครจะมาว่าเราอย่างไร ก็เป็นเรื่องลมปากของเค้า ถ้าเราเปรียบตัวเราเหมือนต้นไม้ มีใบไม้กิ่งไม้ที่เป็นเหมือนวิญญาณหูตาจมูลิ้นกายใจของเรา พอมีลมอะไรมากระทบกิ่งไม้ใบไม้ก็ไหว อารมณ์ไม่พอใจมันก็เกิดขึ้น อารมณ์ไม่พอใจมันเกิดขึ้น มันเขย่ากิ่งไม้ใบไม้ คราวนี้ลำต้นมันไม่แข็งแรง ใบไม้ไหวนิดหนึ่งมันก็พาลำต้นก็คือกายของเรา หวั่นไปตามอารมณ์ จะให้กายนี้ นิ่งเฉยไม่ได้ ความโกรธความโมโหมันก็เกิดขึ้นที่ตัว ยึดว่าเรานั้นดี มาว่ามาติเราทำไม ทิฐิถือดี ไม่ยอมอะไรต่างๆ มันก็เกิดขึ้นตัวเรา เราก็จับสิ่งที่เกิดขึ้นที่ตัวเรา หงายมันขึ้นมาดู ว่าดีหรือไม่ดี ไม่ดีเราก็ทิ้งมันไป มันมาแอบที่ตัวเราได้อย่าง
เราก็เรียบเรียงเสียไหม่ อารมณ์นั้นมันเกิดที่เค้า กายวาจาใจของเค้าทั้งนั้นเป็นการทำของทั้งนี้และไม่ดี เราก็มองดู..เฉยๆ เราก็มองดูโขนดูระคร เราก็เห็นกิริยาท่าทางตัวร้าย ตัวนางมารร้าย เค้าแสดง ฉายออกทางทีวี แต่ตอนนี้เค้ามาแสดงต่อหน้าเรา เพียงแตอารมณ์ที่เกิดขึ้นที่เค้ายืมชื่อเราไปใช้ผ่านลมปากเค้าเท่านั้น เราก็ไม่เห็นทุกข์ร้อนอะไร เร่าก็เหมือนต้นไม้ที่แข็งแรง ไม่ลู่ไปตามลมปากของเค้า
เรื่องราวพวกนี้ ก็เหมือนเรื่องราว ผจญมาร มารไม่มาผจญ เราก็ไม่รู้ว่า ว่าสติสัมปชัญญะ เราจะตั้งมั่นแข็งแรง บารมีก็ไม่เกิด ที่จะควบคุมกายวาจาใจ ให้เป็นปกติ ไม่ไปยึดถือ อารมณ์ที่เปฟันมาร มาเชือดเฉือนตัวเราเอง
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
