25 ก.พ. 2022 เวลา 07:40 • ปรัชญา
ฉันใช้สกิลบางอย่างเพื่อ เอาตัวเองรอดจากสถานการณ์น่าหดหู่แบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว
แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ..
นอกจากฉันจะไม่ใช้ความได้เปรียบ ซึ่งมันเป็นโอกาสที่ฉันรอมานาน กอบโกยเงินทอง(ในขณะที่ตัวฉันเองก็0฿) แต่ฉันเลือกทำสิ่งที่อาจจะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง ที่บิดๆเบี้ยวๆในสังคมได้ ฉันตัดสินใจเดินเหมือนคนตาบอดกระโจนลงสนามรบ มันไม่เห็นแสงอะไรนำทางเลย เดินตามเสียงเรียกที่ตัวเองก็เคยร้องขอจากใครก็ได้สักคน แต่วันนั้นมันไม่มีเลย ..
ในสังคมที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อการดิสรัปกัน บลูลี่
แล้วเด็กๆ ลูกหลานเรา รับอะไรไปแล้วบ้าง
ทุกการเพาะเมล็ด มันเติบโตในวันข้างหน้าอยู่แล้ว แบบนี้สงสัยกันอยู่อิกมั๊ย ว่าทำไมชีวิตไม่ก้าวหน้าสักที วนลูปไม่สิ้นสุด.
จิตวิญญาณ
โฆษณา