อยากรู้จัง ทุกคนจัดการกับความเบื่อยังไง?
ช่วงนี้เบื่อมากครับ เบื่อกับทุกอย่าง รู้สึกเหมือนสิ่งที่ตัวเองตั้งใจทำมันถึงทางตัน ไม่รู้จะไปต่อยังไงดี มองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นทางไปต่อ หรือจะย้อนกลับก็ไม่ทันแล้ว เพราะตอนนี้มาไกลเกินกว่าที่จะหาทางกลับได้แล้ว ได้แต่นั่งนิ่งๆอยู่ในความมืด หาทางไปต่อก็ไม่ได้ หาทางกลับก็ไม่ได้ จนสุดท้ายก็ต้องมานั่งเครียดอยู่คนเดียว
เรื่องที่จะเขียนต่อไปนี้ไม่ได้มีเพื่อให้กำลังใจใครหรอกนะครับ เพราะต่อจากนี้คือความมืดแปดด้านในหัวใจของผม ที่ผมคิดหาทางออกมาตั้งแต่เมื่อปลายปีที่แล้ว จนถึงตอนนี้ผมก็ยังจมอยู่ที่เดิม
จริงๆก็ไม่อยากจะบอกใครหรอกนะเรื่องนี้ แต่เมื่อไม่นานมานี้ผมได้ไปเจอกับคำๆนึงมา และคำๆนี้มันแทงใจผมมาก ถึงมากที่สุด "อุปสรรคของความสำเร็จไม่ใช่ความสามารถที่ไม่เพียงพอ แต่คือความเบื่อ" สิ่งนี้คือสิ่งที่ผมเป็นมาหลายเดือน ผมเบื่อกับการมานั่งเขียนอะไรยาวๆ ทั้งที่ก็แทบจะไม่มีใครเข้ามาอ่านมันเลยซักคน
ตอนเริ่มทำผมตั้งมั่นเต็มที่ว่าแม้ไม่มีใครมาอ่านเลยก็จะไม่หยุดทำ จะทำต่อไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะสามารถสร้างเงินให้ผมได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า ความท้อก็เริ่มกัดกินหัวใจ จนสุดท้ายก็รู้สึกหมดไฟ และก็เบื่อที่จะทำมัน
ผมเคยได้ยินมาว่า "ปลายทางของความพยายาม คือความสำเร็จ" และผมก็ได้เห็นหลายคนผ่านจุดที่ต้องพยายามอย่างหนักจนตอนที่เขาสำเร็จดั่งที่เขาหวัง กว่าจะถึงจุดนั้นได้คนๆนั้นต้องอดทนมากขนาดไหนกันนะ อยากรู้จริงๆ เขาท้อบ่อยมั้ย แล้วอะไรคือสิ่งที่ทำให้เขาลุกขึ้นมาทำมันต่อ
มีหลายคนเคยบอกผมไว้ว่า "ถ้าคิดจะทำอะไรให้สำเร็จ ต้องมองปลายทางให้ชัด ไม่ใช่แค่ทำวันต่อวัน" มันจริงครับ มองปลายทางให้ชัดเจน ว่าสุดท้ายแล้วสิ่งที่เราทำอยู่มันจะไปจบยังไง แล้วก็หาวิธีที่จะทำมันให้ได้ แต่มันก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะคิดหาวิธีทำมันได้อยู่ดี
ผมไม่ได้จะบอกหรอกว่าสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ ผมไม่สามารถทำมันได้ แต่ทั้งหมดที่ผมกำลังเจอมันคือสิ่งที่ผมไม่เคยเจอก็แค่นั้นแหละ ต่อให้ทางมันจะมืดแค่ไหน เบื่อแค่ไหน สุดท้ายทุกที่มันก็ต้องมีทางออกนั่นแหละเนอะ เพียงแต่ตอนนี้ผมต้องหาวิธีเอาชนะความเบื่อนี้ให้ได้ก่อน แล้วค่อยคิดหาวิธีใหม่มาแทนวิธีเดิมที่ใช้ไม่ได้แล้ว ก็แค่นั้น
ทุกเรื่องไม่ว่าเราจะตั้งใจทำซักแค่ไหน สุดท้ายมันก็ต้องถึงทางตัน แล้วสิ่งนี้มันจะเป็นประตูบานแรกของทุกคนที่จะก้าวผ่านมันไปจนประสบความสำเร็จได้ในอนาคต เป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะครับ ที่ยังผ่านจุดๆนี้ไปไม่ได้ แล้วสำหรับใครที่ผ่านมันไปได้แล้ว ช่วยมาเม้นแนะนำผมบ้างนะครับ เผื่อผมและอีกหลายคนจะได้มีวิธีดีๆในการมาปรับใช้ให้เข้ากับแต่ละคน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะครับ
ปล.บทความนี้ผมกะว่าจะดึงอารมณ์ให้ดิ่งสุดๆแล้วนะ แต่มันก็อดจะให้กำลังใจไม่ได้จริงๆ 555
สำหรับคนที่อ่านแล้วอยากลองคุยกับผม
ช่องทางติดต่อ
Facebook : Teerapat Kanthong
(รูปเดียวกันกับหน้าเพจเลยครับ😁)
ขอโปรโมทหน่อยย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
