วันนี้จะมาเล่าเรื่องของ “เพื่อนทางอินเตอร์เน็ต”
ใครที่บอกว่าบนโลกอินเตอร์เน็ตไม่มีความจริงใจ ไม่มีเพื่อนหรอกบนโลกหน้าจอสี่เหลี่ยมใบนี้ เราคนนึงที่ขอเถียง เพราะตอนนี้เพื่อนที่เราสนิทเราคนนึงก็มาจาดโลกบนหน้าจอสี่เหลี่ยมใบนี้นี่แหล่ะ ตอนนี้ก็ 15-16 ปีได้แล้วมั้ง ไม่แน่ใจ อ่ะ นี่คือเพื่อนเก่า ที่บางคนอาจเคยได้ยิน หรือเราอาจพูดถึงอยู่บ่อยๆ
…
วันนี้เรามาเล่าถึงเพื่อนใหม่กันบ้าง เพื่อนใหม่เพิ่งเกิดขึ้นได้ไม่นาน รู้จักสื่อโซเชียลที่เราว่าแมร่งโคตรเปลือกที่สุด นั่นก็คือ นกสีฟ้า จุดเริ่มต้นดนื่องจากเราลงรูปเกี่ยวกะ จ่าโบ่ และเพื่อนคนนี้สนใจ เลยเดมมาสอบถามข้อมูล และ เราก็คุยกันมาเรื่อยไฟบอกเล่าเรื่องราวของแต่ละคน จนเราเองที่รู้สึกถูกชะตาเธอจัง เลยขอที่อยู่เพื่อนมา เพราะเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกดีๆกะใคร แล้วเราอยากส่งต่ออะไรสักอย่างถึงเขาบางจังเราก็มักจะขอที่อยู่เอาไว้ จะส่งหรือไม่ส่ง นั่นก็อีกเรื่อง แค่มีที่อยู่เขาไว้ก็อุ่นใจแล้วและเราก็ได้ส่งโปสการ์ดไปให้ และเราก็คุยกันในหลายๆเรื่อง จนเวลาผ่านไปๆ เราต่างก็เงียบหายไป
…
วันพุธที่ 2 มีนาคม 2565
มีข้อความๆหนึ่งส่งมาในเดมของแอฟ นกสีฟ้า ว่า “สวัสดีค่ะ ใช่เธอไหม” พร้อมแนบรูปๆนี้มาให้ ลายมือเรา ชื่อเรา “ใช่ค่ะ” แล้วนี่ใครวะ เราส่งอะไรไปให้ใครอ๊ะ ลื๊มมมมมม พอรื้อฟื้นคืนความจำ เราถึงได้นึกออก
เรา : แอบคิดถึงเหมือนกันนะเนี่ย
เธอ : แต่เรานึกถึงตลอดนะ (เพราะหาเธอนานมาก ประวัติข้อความหาย เลยหาเราไม่เจอ 55555)
ทั้งหมดทั้งมวลที่เพื่อนทักมา เพราะเพื่อนอยากส่งขนมชั้นมาให้เราชิมซึ่งเราก็รอชิมอย่างใจจดจ่อ เรารู้สึกว่าเป็นการเฝ้ารอพัสดุที่ตื่นเต้นที่สุดเลย ตื่นเต้นกว่าการรอพัสดุที่เราสั่งมาหลักพัน ก็พัสดุที่ทำมาด้วยความตั้งใจนี้แหล่ะ โคตรตื่นเต้นในการรอคอยพัสดุชิ้นนี้เลย
…
รออออออ
…
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
