การถูกใช้ให้ทำงานในวัยเด็กของคนสมัยก่อนมีจุดประสงค์อะไรแอบแฝงที่แม้แต่พ่อแม่สมัยโน้นก็ไม่รู้
คิดถึงอดีตไปวาดไป
🧨ตีสี่แล้วเสียงแม่เรียก ตื่นๆๆ เป็นผู้หญิงจะนอนตื่นสายไม่ได้นะ เดี๋ยวไม่มีน้ำกินน้ำใช้ ตักไม่ทันเขานะ
เราเป็นเด็กน้อยไม่เกินแปดขวบลุกขึ้นล้างหน้าคว้าครุประมาณ 7-10 ลิตรมั้งจำไม่ได้ ใส่ไม้คาน วิ่งตามแม่ เดินไปหาบ่อน้ำซึมท้ายหมู่บ้าน สามสี่กิโลเมตรได้
เดินตั้งแต่มืดแต่มองเห็นทางจากความเคยชิน พอไปถึง มีคนรออยู่ก่อนแล้ว สองคน ป้าจันทร์คนขยัน กับ ป้าเจียนคนเก่ง สองคนนี้ คือเซียนหากบเขียดปลา หรือผักป่า ตักน้ำอีก เร็วและ แข็งแรงมาก
ป้าทั้งสองมีเทคนิคแพรวพราวตักน้ำ ใช้ไม้ สอย ที่เป็นไม้ไผ่ มีหน่อยาวเป็นตะขอเอาไว้เกี่ยวกับห่วงครุถัง เวลาตักก็ ใช้ตัวและมือ โยกตวัดควักน้ำจากบ่อได้อย่างง่ายดายและเต็มโดยที่น้ำในบ่อแทบไม่กระเพื่อมขุ่นขึ้นมาเลย
แม่เราทำยังไม่ถนัดนัก เราเองยิ่งยากเย็นตวัดครุทีไร ทั้งน้ำทั้งครุตกไปก้นบ่อ กว่าจะ ควานหาครุเจอน้ำใสๆก็ขุ่นมัว สร้างความโมโหแก่คนอื่นๆคิวต่อไปมากทีเดียว
เพราะเหตุนี้ เวลาป้าจันทร์อยู่ตรงนั้นก่อน เราจึงถามและดูวิธีการของป้า ป้าจะทำให้ดูของตัวเอง และช่วยเราตักป้าสามารถกู้ครุถังที่เราทำหลุด ลงบ่อ ก่อนที่ครุจะจมทำให้น้ำขุ่นอีกต่างหาก คือเซียนมาก
เหตุผลที่ไปแต่เช้า คือบ่อน้ำดื่มมีบ่อเดียวที่น้ำดื่มได้ รสชาติดี มีน้อย ใครไปช้าอาจต้องนั่งรอน้ำกว่าจะซืมมาให้ตักได้ เสียเวลา และบ่อน้ำนี้ก็ให้น้ำดื่มเลี้ยงคนทั้งหมู่บ้านเลยทีเดียว เราเคยเรียกบ่อน้ำนี้ว่า บ่อศักดิ์สิทธิ์
ได้น้ำเต็มถังแล้วถึงเวลากลับ ระยะทางสามถึงสี่กิโลเมตร ทางเป็นคันนา ที่ถ้าก้าวพลาด ตก พลิกคว่ำทั้งคนทั้งครุถังน้ำเต็มแน่นอน เสียเวลา
แค่เดินธรรมดาน้ำก็กระฉอก ออกเกือบหมดแม่จะหาใบมะค่ามาปิดครุให้ พอกันกระฉอกได้ ทีนี้ก็ต้องเดินอย่างกับเป็ดด้วยเท้าเปล่า ทำไมน่ะหรือ เท้าเปล่าเกาะหญ้าและผ่อนคลายน้ำหนักได้ดีกว่า รองเท้าดาวเทียมจะลื่นล้มได้ง่าย เพราะเช้าๆ น้ำค้าง เปียกทุ่งหญ้าเดินไม่ดีหัวคะมำแน่นอน
ขาไปเดินตัวเบาเรากลับเดินช้า แต่ขากลับหาบน้ำหนักมากสปีดมาเองอัตโนมัติ เป็นไปตามแรงโน้มถ่วง มีจังหวะ การเดินที่แทบจะวิ่ง บนคันนาเล็กๆที่คุ้นชิน บวกกับทั้งหนัก ทั้งหิว อยากให้ถึงบ้านเร็วๆ
จันทร์ถึงศุกร์ ตักน้ำดื่ม วันละรอบในตอนเช้า ตอนเย็นตักน้ำใช้ ให้เต็มตุ่ม
ทำไมต้องตักน้ำดื่มทุกวัน เพราะไม่ที่เก็บเยอะ และน้ำบ่อซึม ทิ้งไว้นานรสชาติไม่อร่อย (เมื่อก่อนน้ำบ่อซึมอร่อยนะ) ที่สำคัญ เราจะตักเยอะเอามาคนเดียวไม่ได้ต้องเผื่อแผ่คนอื่นๆด้วย
ถึงบ้านแม่หุงข้าวเราเอาข้าวให้หมูหมาเป็ดไก่ เก็บไข่เป็ดมาไว้เจียว กินกับข้าวด้วยกันทั้งครอบครัว
กับข้าวส่วนมาก จะมี ไข่เจียว น้ำพริกปลาร้า ผักต้มหรือสด ปลาย่าง หรือไม่ก็ต้มยำปลา แค่นั้น เราจำได้ว่า กินทุกวันตั้งแต่เล็กๆจนป่านนี้😅
ต้มยำ
ขอสารภาพว่าตอนเด็กๆไม่รู้ว่าไข่ไก่กินได้ด้วย เพราะว่าเราเกิดมากินแต่ไข่เป็ด ไข่ไก่เอาไว้ให้ฟักเป็นตัว ตอนหลัง อายุ12 เข้าไปเรียนโรงเรียน เห็นครูเอามาทำอาหาร เลยคิดว่า รสชาติจะเป็นยังไงนะ 🤣😅
ภารกิจตอนเช้าจบลงด้วยการแยกย้ายไปเรียนไปทำงานหลังอาหารเช้าด้วยกัน
🌹-แม่ไม่รู้หรอกว่ากำลังฝึกให้เราตื่นเช้าตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้
🌹-ป้าจันทร์คือครูสอนวิชาตักน้ำจากบ่อน้ำซึมยังไงไม่ให้ พลาดหรือทำน้ำขุ่นเราอาจไม่ใช่ใช้แล้วแต่เชื่อมั้ยว่า ความเร็วและเทคนิครวมทั้งปรัชญาเหล่านั้นยังใช้ได้ในชีวิตเสมอ
🌹-การเดินเท้าเปล่าบนถนนหนทางที่ลื่น ทำให้เราสัมผัสกับความจริง
🌹-ความหนักของน้ำที่เราหาบ ทำให้เราไปเร็วขึ้นเดินระมัดระวังขึ้น มีสติทุกย่างก้าวรู้สึกได้แม้น้ำที่กำลังกระเพื่อมจาก จังหวะการเดิน ทำให้เรา คิดถึง ผลที่ตะตามมาหากเราพลาด
🌹-การมีน้ำใจคิดถึงส่วนรวม การอยู่ด้วยกันในสังคม
🌹-แน่นอนว่ายังมีอีกมากมาย ที่พ่อแม่สอนแบบไม่ได้สอนที่ดีใช้ได้และใช้ไม่ได้
🌹มันคือวิธีการใช้ชีวิตและการให้ความสำคัญของคนใน ช่วงเวลานั้น เท่านั้น ก็แล้วแต่ใครจะเก็บเอามาคิดหรือใช้ได้
❤️การทำให้ดูแบบจงใจและไม่จงใจของพ่อแม่เราเองคือคนที่ซึมซาบ เอามาใช้ ให้เป็น หากมองเห็นว่า เป็นประโยชน์สิ่งเหล่านี้ก็คือประสบการณ์ที่ดี
🧨หากมองเป็น ข้อเสียหรือปมด้อยสิ่งนี้ก็ จะยังอยู่แบบไร้ประโยชน์ ในใจเราอยู่ดี
🌹เราเลือกได้จริงๆนะ
ไปไปตักน้ำบ่อซึมกัน😍เจอกันบทความต่อไปค่ะ
เขียนและขายหนังสือชีวิตเราใครใช้
ที่เพจชีวิตเราใครใช้byครูยุ
คนชอบพัฒนาตัวเอง กับชอบ วาดรูป ลองตามลิ้งค์ดูค่ะ👇
ชอบเขียน ได้นิยาย ก็แต่งนิยายเลยไปอ่านดูค่ะ นิยายแฝงข้อคิดของแม่ค้าต่างแดนกับความรัก ที่ไม่ง่ายนัก👇
#รับปรึกษาปัญหาความรักตัวเอง
#เป็นไลฟ์โค้ชเรื่องชีวิตและความรัก
#เป็นเชฟร้านกาแฟ
#กำลังฝึกเป็นนักเขียน
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
