จริง ๆ แล้วชีวิตคนเราก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าปัจจัยสี่ซึ่งจะสามารถหามาได้โดยไม่ยากเย็นเลย แต่ใจของคนเรากลับต้องการมากไปกว่านั้นโดยไม่มีที่สิ้นสุด แล้วก็ดิ้นรนสุดชีวิตเพื่อจะให้ได้ความต้องการเหล่านั้นมาจนถึงกับบ่อยครั้งที่ลืมประเมินศักยภาพใจของตัวเอง จึงทำให้ทั้งหนักและเหนื่อยใจจนท้อ แล้วก็เรียกหากำลังใจ เพราะหวังว่าจะทำให้ใจแข็งแรงขึ้นจนสามารถดิ้นรนใฝคว้าความต้องการต่อไปได้
สิ่งที่เรียกว่ากำลังใจ ไม่ว่ามันจะเป็นคำคม คำปลอบใจ หรือความคาดหวังในเชิงบวก หรืออะไรก็แล้วแต่ ก็ล้วนแล้วแต่สิ่งลวงที่จะใช้หลอกล่อใจให้มีแรงดิ้นขึ้นมาอีกหน่อยก็แค่นั้น ไม่ใช่ปัจจัยแท้จริงในการที่จะทำให้บรรลุถึงความอยากได้เลย หากต้องการไปถึงความอยากเหล่านั้นก็ยังคงต้องการปัจจัยอื่นทางด้านความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถอีกมากมาย
เมื่อรู้สึกท้อใจ ทางที่ดีที่สุดจึงไม่ใช่เรียกหากำลังใจ แต่คือการหยุดเพื่อตั้งสติแล้วประเมินศักยภาพใจตัวเองให้ถูกต้อง ข่มใจ ตัดใจ ไม่ให้อยากในสิ่งที่เกินกำลังของใจตัวเองจะใฝ่คว้าหรือแบกรับ ตัดภาระของใจออกไปให้เหลือแต่สิ่งที่จำเป็นจริง ๆ ก็จะรู้สึกเบาใจ สบายใจขึ้น ดีกว่าได้กำลังใจอันเป็นสื่งหลอก ๆ มาประโลมใจเป็นไหน ๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
