21 มี.ค. 2022 เวลา 10:39 • ความคิดเห็น
เกิดจากปัจจัยหลัก ๆ คือ "นิสัยและการกระทำ" กับ "คุณค่าที่ติดตัวเรา" ทั้งจากที่ก่อขึ้นด้วยตนเองและสภาพแวดล้อมที่หล่อหลอมออกมา
จากนิสัยและการกระทำ มันเป็นสิ่งที่บ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่าแต่ละคนมีเกียรติ น่าคบหา หรือสมควรถูกเหยียดหยาม เกลียดชัง หากทำเรื่องที่เลวร้าย (ตามบรรทัดฐานสังคม หรือกระทั่งตามจริยธรรมสากล) จึงถูกลดทอนคุณค่าและศักดิ์ศรีด้วยการประณามหยามเหยียดโดยปริยาย
3
แต่ในส่วนของคุณค่าที่ตัวเรามีมาแต่เกิด (เชื้อชาติ ครอบครัว ฐานะ) หรือความรู้ความสามารถ พรสวรรค์ (ที่วัดจากค่านิยมในสังคม) ซึ่งหากผิดแปลกหรือไม่ถึงจุดที่ยอมรับได้ ก็หนีไม่พ้นการถูกเหยียดหยามโดยไม่เป็นธรรมเช่นกัน
การพัฒนาหรือกระทำตนไม่ให้เผชิญสิ่งดังกล่าว จะให้ปล่อยวางหรือมองให้เป็นเรื่องธรรมดาของสังคมไปไม่ได้ โดยเฉพาะกับการวัดคุณค่าของตัวเราที่ไม่เป็นธรรม ถ้าต้องเผชิญกับมันต่อไปโดยแก้ไขอะไรไม่ได้จริง ๆ อย่างน้อยควรพาตัวเราออกจากจุดนั้น หาพื้นที่ที่ยอมรับ รับฟัง และเข้าใจในตัวเรามากที่สุด และอาจโชคดีที่มีคนคอยให้กำลังใจ สนับสนุนในความสามารถและคอยให้เกียรติซึ่งกันและกันอย่างจริงใจครับ
โฆษณา