• ทำไปเพื่ออะไร?
'Goldfish Swallowing' ชาเลนจ์สุดแปลก เมื่อวัยรุ่นอเมริกันพากันแข่งกลืนปลาทอง (ทั้งเป็น) ลงไปในท้อง!?
ย้อนกลับไปในช่วงปลายทศวรรษที่ 1930 ได้เกิดชาเลนจ์สุดแปลกขึ้นในหมู่นักศึกษาวัยหนุ่มสาวของสหรัฐฯ โดยชาเลนจ์นี้ถูกเรียกว่า 'Goldfish Swallowing' ชาเลนจ์ที่นักศึกษาตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ในสหรัฐฯ จะแข่งขันกันกลืนปลาทองทั้งเป็นลงไปในท้อง (ว่าไงนะ?)
สำหรับจุดเริ่มต้นของความพิเรนทร์ดังกล่าว เริ่มต้นขึ้นในปี 1939 โดยชายที่มีชื่อว่า โลทรอป วิธิงตัน จูเนียร์ (Lothrop Withington, Jr) โดยเขาเป็นนักศึกษาเฟรชชี่ปีหนึ่ง ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
เรื่องของเรื่องก็คือ มีอยู่วันหนึ่งโลทรอปได้ไปท้าพนันกับเพื่อนร่วมรุ่นว่า ถ้าหากว่าเขาสามารถกลืนปลาทองลงไปในท้องได้ เขาจะต้องได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้าประจำชั้นปี โดยโลทรอปยังได้วางเงินเดิมพันจำนวน 10 ดอลลาร์สหรัฐ เพื่อเพิ่มความสนุกสำหรับการท้าพนันดังกล่าวอีกด้วย
และแล้วในวันที่ 3 มีนาคม 1939 ภายในอาคารโดม Hallowed Halls ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ก็ได้มีเพื่อน ๆ ของโลทรอปหลายสิบคนร่วมเป็นสักขีพยานในการกลืนปลาทองของเขา ซึ่งโลทรอปก็สามารถทำในสิ่งที่เขาเคยพูดเอาไว้ได้ โดยการกลืนปลาทองตัวหนึ่งที่มีขนาดลำตัวยาว 3 นิ้ว (แน่นอนว่ายังเป็น ๆ อยู่) ลงไปที่ท้องของเขา ท่ามกลางความตกตะลึงและอ้าปากค้างจากเพื่อน ๆ
ในภายหลังโลทรอปได้เคยออกมาพูดว่า “ผมรู้สึกติดคอเล็กน้อยตอนที่กลืนมันลงไป” แถมเขายังบอกเคล็ดลับอีกว่า เขาเคยฝึกกลืนลูกปลาทองกับลูกอ๊อดของกบมาก่อน ทำให้เขาสามารถกลืนปลาทองได้อย่างสบาย ๆ (?)
ดูเหมือนว่าเรื่อง (พิเรนทร์) ดังกล่าวจะจบลงเพียงเท่านี้ใช่ไหมครับ แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นแบบนั้นนะสิ เพราะนี่คือจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เกิดชาเลนจ์ Goldfish Swallowing ขึ้นมา
Goldfish Swallowing การแข่งขันกลืนปลาทองลงท้อง
เพราะในวันที่โลทรอปโชว์กลืนปลาทองนั้น ปรากฏว่าได้มีนักข่าวท้องถิ่นของเมืองบอสตันได้เดินทางมาทำข่าว และถ่ายภาพบรรยากาศของเหตุการณ์ในวันนั้นเอาไว้ ซึ่งนักข่าวคนนี้ก็ได้นำเรื่องราวการกลืนปลาทองของโลทรอปไปเผยแพร่ตามหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของรัฐแมสซาชูเซตส์ โดยเขาก็ตั้งใจที่จะให้ข่าวนี้เป็นเรื่องขำขันคลายเครียดให้กับผู้คน
แต่หารู้ไม่ว่าเพียงแค่ไม่กี่วันต่อมา เรื่องราวนี้กลับกลายมาเป็นกระแสที่โด่งดังจนฉุดไม่อยู่ และเป็นที่รู้จักของคนเกือบทั้งประเทศซะงั้น!
หลังจากที่ชาเลนจ์ Goldfish Swallowing โด่งดังขึ้นมา (ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นมาได้อย่างไร) ก็ได้ทำให้เกิดการแข่งขันกลืนปลาทองระหว่างนักศึกษาของมหาวิทยาลัยชื่อดังต่าง ๆ ในสหรัฐฯ ไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย มหาวิทยาลัยมิสซูรี รวมไปถึงสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ เพื่อตามหาว่าใครกันคือสุดยอดนักกลืนปลาทองแห่งสหรัฐฯ
ตลอดช่วงฤดูไม้ใบผลิของปี 1939 การแข่งขันกลืนปลาทองระหว่างมหาวิทยาลัยต่าง ๆ ก็ได้ดำเนินไปอย่างดุเดือด จนถึงขั้นที่ว่ามีการก่อตั้งสมาคมกลืนปลาทองนานาชาติ (International Goldfish Gulping Association) เพื่อกำหนดกติกาการแข่งขันอย่างเป็นทางการเลยทีเดียว (ไปกันใหญ่แล้ว)
Goldfish Swallowing ยังแพร่หลายไปยังโรงเรียนมัธยม
ชาเลนจ์ Goldfish Swallowing ยังได้รับการพูดถึงโดยสื่อชื่อดังต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือพิมพ์ The New York Times นิตยสาร LIFE Magazine หรือแม้แต่นิตยสารชื่อดังของอังกฤษอย่าง TIME ก็ได้พูดถึงกระแสดังกล่าวนี้เช่นกัน แน่นอนว่าก็ยิ่งทำให้ Goldfish Swallowing ได้รับการพูดถึงมากขึ้น
“พวกเขาจะปรุงมันด้วยเกลือ, มายองเนส หรือไม่ก็เป็นซอสมะเขือเทศ หลังจากนั้นก็จะดื่มนม, น้ำส้มหรือโซดาตามไป แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม การกินปลาทองแบบเป็น ๆ ก็ยังคงได้รับความนิยมอยู่” นิตยสาร TIME กล่าวถึงชาเลนจ์ Goldfish Swallowing
โดยในตอนนั้นก็ได้มีนักกลืนปลาทองที่มีชื่อเสียงหลายคนไม่ว่าจะเป็น มารี เฮนเซน (Marie Hensen) นักศึกษาสาวจากวิทยาลัยวารสารศาสตร์มหาวิทยาลัยมิสซูรี ที่ได้เป็นแชมป์กลืนปลาทองหญิงคนแรก
หรือจะเป็น โจเซฟ เดลิเบราโต (Joseph Deliberato) นักศึกษาหนุ่มจากมหาวิทยาลัยคลาร์ก ที่เขาเป็นผู้ทำลายสถิติกลืนปลาทองมากที่สุด โดยโจเซฟสามารถกลืนปลาทองไปได้ทั้งหมด 89 ตัว ในการแข่งขันเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
มารี เฮนเซน แชมป์กลืนปลาทองหญิงจากมหาวิทยาลัยมิสซูรี
แน่นอนว่าท่ามกลางกระแส Goldfish Swallowing ที่แพร่หลายตามมหาวิทยาลัยต่าง ๆ (รวมไปถึงยังขยายไปยังโรงเรียนมัธยม) ก็ได้สร้างความไม่สบายอกสบายใจให้กับหลายคน โดยเฉพาะกับกลุ่มคนที่เลี้ยงปลาทองและกลุ่มคนที่รักสัตว์ พวกเขามองว่าการกระทำดังกล่าวถือว่าเป็นเรื่องที่เลวร้าย เพราะเป็นการทารุณกรรมสัตว์ ดังนั้นพวกเขาจึงได้เรียกร้องให้ภาครัฐออกมาตรการเพื่อยุติชาเลนจ์แข่งกลืนปลาทองนี้
ผลสุดท้ายภายใต้มาตรการสั่งห้ามของ จอร์จ คราพฟ์ (George Krapf) วุฒิสมาชิกของรัฐแมสซาชูเซตส์ รวมไปถึงการออกแคมเปญต่อต้านโดยองค์กรต่าง ๆ อาทิ สมาคมช่วยเหลือสัตว์ (Animal Rescue League) รวมไปถึงสมาคมป้องกันการกินปลาทอง (Society for the Prevention of Goldfish Eating) ก็ได้ทำให้ชาเลนจ์ Goldfish Swallowing ค่อย ๆ หายไปจากสังคมอเมริกา จนกระทั่งหายไปจนหมดสิ้นในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของปี 1939 นั่นเอง
เรียกได้ว่าจากเดิมที่เป็นเพียงแค่การท้าพนันสนุก ๆ ภายในกลุ่มเพื่อน สุดท้ายกลับกลายมาเป็นกระแส 'คลั่งไคล้' การกลืนปลาทองชนิดที่เรียกได้ว่าสร้างความปั่นป่วนให้กับสังคมอเมริกาไม่มากไม่น้อยเลยทีเดียว
*** Reference
#HistofunDeluxe
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
