#เหมยลี่ วัย 30+
1) ตอนดูหนังเรื่องนี้ ช่วงเรียนจบมหาลัย ขำจัง คนบ้าอะไร อายุ 30 แล้วยังไม่มีผัว แล้วผ่านไป 10 ปีกว่าๆ กูคือเหมยลี่ และทุกคนไม่ได้มีผัวก่อน 30 และก็อาจจะไม่มีเลยก็ได้ ดังนั้น การไม่มีผัวในวัย 30 เป็นเรื่องปกติ ไม่ใช่เรื่องต้องตระหนกหรือร้องไห้ใดๆ
2) เรากินข้าวคนเดียวมานานกว่าเหมยลี่ได้ เพราะเราโสดมาตลอด และมันไม่ได้โหดขนาดนั้น ไม่เศร้ามาก ไม่เหงามาก มึงกินได้ ถ้ามีเพื่อน ก็แค่ enjoy ขึ้นอีกนิด แต่การทำอะไรคนเดียว ไม่เหงา ไม่อาภัพ ไม่ลำบาก คล่องตัว และแฮปปี้ดี ชีวิตสนุกกว่าเหมยลี่เยอะ
3) การเป็นพนักงานออฟฟิศ ในเมืองใหญ่ เป็นเรื่องที่กระตุ้นความเหงาได้ดีทีเดียวนะ หลายคนอยู่ห้องเช่า หรือคอนโดสี่เหลี่ยมที่ไม่มีใครอยู่ร่วม นั่งกินข้าวคนเดียว นอนดูวิวนอกหน้าต่าง ค่อยๆหลับไป ตื่นเช้ามาขึ้นรถไฟฟ้า แล้วก็ไปทำงานวนลูป มันเป็น routine ของการมีชีวิตโดดเดี่ยวที่คนเมืองน่าจะเคยชิน
4) เราไม่ได้มีแฟนเพื่ออยู่กับแฟนตลอดเวลา แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องอยู่อย่างเหงาๆ และถูกทอดทิ้งนะ แล้วถ้าอยู่คนเดียวแล้ว happy กว่า การไม่มีอีกคน ไม่ได้ฆ่าเราให้ตาย ความเหงาต้องไม่ฆ่าเรา เพราะเรายังมีเรื่องในชีวิตที่ให้มีโฟกัสใหม่ๆ มันทำให้เรารู้ว่า เราไม่ต้องมีแฟนมันไม่ตาย แต่เราจะตายถ้าไม่มีแดก ไม่มีเวลาพักผ่อน ไม่มีสังคม ไม่มีชีวิตที่เป็นของตัวเอง อย่าแขวนความสุขไว้กับคนอื่นมากมาย
5) เหมยลี่ทำให้เรารู้ว่าบางทีคนเราดิ่ง และมีอารมณ์อ่อนไหวได้เสมอ แต่เราต้องรู้ว่าเราคาดหวังให้ชีวิตเรามีความสุขทั้งชีวิต เพราะมีคนอยู่ข้างๆเสมอไม่ได้หรอก เราคงต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว และยอมรับสภาพว่า "เราอย่าหวังให้คนอื่นเป็นอย่างที่เราอยากเป็น อย่าฝากความสุขไว้กับการมีคู่" เพราะมันไม่จริง มันมีทุกข์มีสุข ไม่ใช่ทุกเวลาที่เราฝากความหวังไว้กับอีกฝ่ายได้
6) "การรู้ว่ามีใครสักคนที่ยังรักเรา" มันดีมากนะ แต่มันจะดีกว่ามากๆ ถ้าเรารู้ว่าคนที่รักเรา ให้ความใส่ใจ และแคร์เราด้วย ไม่ใช่แค่ความรู้สึกรัก (Affection) แต่เป็นการกระทำ (Action) ต่อให้เรารู้ว่ารัก แต่เขาไม่ทำให้เรารู้ว่าเขาแคร์ มันไม่ต่างกับการไม่มีใคร เพราะมันไม่ได้ถูกทำให้เป็นคนสำคัญ (Prominence / First Priority) เราไม่ใช่สิ่งสำคัญลำดับต้นๆที่เขาใส่ใจ มีก็เหมือนไม่มี
7) เหมยลี่ทานข้าวคนเดียวก้ร้องไห้ได้ ทุกคนร้องไห้ได้ กล้าร้องไห้ซะ กล้าเจ็บปวด และยอมรับสภาวะอารมณ์ของตัวเอง อย่าไปโกหกตัวเอง แล้วหาวิธีปลดปล่อยที่ชาญฉลาด เช่น คุยกับเพื่อน ดูหนัง หากิจกรรมสร้างสรรค์ทำ และสามารถร้องไห้ได้เต็มที่ อย่าปลอมใส่ตัวเอง เราจะผ่านวันเหงา วันโหดไปได้ก็ต่อเมื่อเรารับมือกับความรู้สึกตัวเองเป็น
8 ) เหมยลี่ในกรุงเทพปี 2552 ทำให้เรารู้ว่ากี่ 10 ปีผ่านไป กรุงเทพพัฒนาน้อยมาก รถเมล์เก่าควันดำ คมนาคมที่มีแต่รอยต่อ รถติดมาก เรือคลองแสนแสบน้ำเน่าที่มีแต่คนเบียดเสียด ชีวิตที่เร่งรีบของคนเมืองใน กทม. แออัดเต็มไปด้วยการแข่งขันสูง เป็นเมืองที่ไม่เคยใส่ใจชีวิตประชาชนมาแบบไหน ผู้นำก็ยังคงดูแลต่ำช้าเหมือนเดิมมาเป็นสิบปี โคตรห่วย
9) เหมยลี่ไม่ได้เหงาคนเดียว ปัจจุบันมีคนเหงาเยอะขึ้นมาก คนมีแนวโน้มจะโสด หรือมีความสัมพันธ์แบบไร้พันธะ หลากรูปแบบ เมืองเต็มไปด้วยคนเหงาๆ และไม่ยึดติดกับการมีคู่ครอง ดังนั้น การกินข้าวคนเดียวของเหมยลี่ จึงเริ่มเป็นเรื่องปกติของสังคมเมือง ที่คนมีความสัมพันธ์ที่ไร้มิติของการอยู่ใกล้ชิด แต่คุยกันผ่านจอ แชทกัน หรือนัดชั่วคราว แล้วผ่านไป โลกของความสัมพันธ์ ไม่ได้มีรูปแบบแค่คู่รัก รักไม่ได้ยึดติดกรอบที่การกินข้าวด้วยกันอีกแล้ว บางคนไม่เคยเจอหน้า ไม่เคยมีชีวิตด้วยกัน ก็รู้สึกดีๆต่อกันได้ ผ่าน Digital life
10) โลกของเหมยลี่คือความสะท้อนความจริงของความสัมพันธ์ คำถามที่มีคำตอบชัดเจน "มีแล้วเหมือนไม่มี มีไปทำไม?" มันมีคำถามในคำตอบ ตราบใดที่การมีอยู่ของบางสิ่ง ไม่มีคุณค่า หรือไม่มีประโยชน์ การไม่มีก็ไม่ได้ต่างกัน ดังนั้น เราสามารถเลือกทางเลือกที่เรามีความสุข โดยอยู่กับสิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำมื้อกินข้าวคนเดียวของเราให้ดีที่สุด มีความสุขที่สุดในแบบของเรา เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะต้องกินข้าวคนเดียวไปอีกกี่มื้อ แล้วเราจะอยู่อย่างไร ถ้ามื้อต่อไปในชีวิตไม่มีใครเลย "การปรับตัวที่จะอยู่ลำพังให้เป็นคือคำตอบ"
11) อยู่คนเดียวไม่ได้แย่มากหรอกเหมยลี่ แล้วโลกใบนี้ไม่ได้หมุนด้วยความรัก ชีวิตจริงโลกใบนี้หมุนด้วยเงิน ไม่มีรักก็ลองไป "ซื้อความสุขที่กินได้" ชีวิตมีทางเลือกแห่งความสุขเสมอ เปย์เพื่อการดูแลตัวเอง พักผ่อน ท่องเที่ยว ใช้เวลากับเพื่อน และครอบครัว คนเรามันมีแดก แต่ไม่มีผัว ชีวิตก็เริ่ดอยู่นะ
You never walk alone.
ฉันในวัย 30+ ผู้กินข้าวคนเดียวมาเกือบ 10 ปี
Happy (Every) Meal
IG : Tootsyreview
TW : ThinkTalkLoud
#ตุ๊ดส์review
#ThinkTalkLoud
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
