ถ้าประเทศไทย มีพื้นที่เล็กๆเหมือนสิงคโปร์ ป่านนี่แหละ ก็คงพัฒนาได้ ไปพร้องเพรียงกัน หมด เหมือนเรามีบ้านมีพื้นที่กว้างขวาง เราจะพัฒนาทุกตารางนิ้วที่เป็นที่ของเราได้มั้ย ไหนจะปัจจัย ไหนกำลังคน ไหนจะต้องวางแผน ว่าจะต้องทำอะไรตรงไหน แถมคนในบ้านก็ทะเลาะกัน น่ารำคาญ เดี๋ยวทำอาหารมื้อนี้ไม่ถูกใจคนนั้น คนนี้ คนชราในบ้านก็หมดเรี่ยวแรง คนหนุ่มสาวในบ้าน ก็ฟังคนนอกบ้านยุยง บ้านแกไม่พัฒนา ฉันมีมาตรฐานเป็นสากล ฉันเป็นผู้ออกกฎเกณฑ์ มีทั้งสินค้า อาวุธดี ไว้ขายให้แก แกจะได้มีอาวุธตามมาตรฐานที่ฉันเคยมี ตอนนี้ฉันจะทิ้งมัน แกไม่มีเงินก็กู้ฉันได้ ไปพัฒนาบ้านแก แกจะค้าขายอะไร เงินทองต้องผ่านช่องทางของฉันเป็นมาตรฐานโลกทำตามนั้นแหละ แกจะได้ขึ้นชื่อว่าพัฒนาแล้ว
มีคนเค้าบอกพวกเจ้าอาณานิคม เค้าเรียนรู้มามาก เค้าว่าคนแถบนี้ ชอบอิจฉา อวดเก่ง ชอบให้ยกย่อง สรรเสริญ ชอบของฟรี เหมือนตัวอะไรไม่รู้ พวกเค้าให้ข้าวปลาอาหารอิ่มหนำ เค้าก็เลี้ยงตัวนั่นบ้างตัวนี้บ้าง ให้มันอิจฉากันเอง ทะเลาะกันเอง แล้วมันก็อ่อนแอ ไม่ต้องออกแรงอะไรมาก เดี๋ยว..ถ้ามันเกิดอดอยาก มันก็วิ่งมาพินอบพิเทาเอง ไม่ต้องออกแรง มันจะเชื่อฟังด้วยความเต็มใจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
