จดหมายภาษาไทยที่เขียนโดยประธานบริษัทชาวญี่ปุ่น ถึงคุณเบนซ์ พนักงานคนไทยคนแรกที่ทางบริษัทรับเข้าฝึกงาน
ซึ่งตามกำหนดการเดิมนั้น คุณเบนซ์ควรจะเดินทางไปฝึกงานตั้งแต่เดือนตุลาคมแล้ว แต่เพราะสถานการณ์โควิด กำหนดการจึงถูกเลื่อนออกไป
หลายคนอ่านแล้วอาจจะรู้สึกงงๆ กับบางสำนวนในจดหมาย นั่นก็เพราะว่าจดหมายฉบับนี้ผ่านการแปลด้วยกูเกิ้ลจากภาษาญี่ปุ่นเป็นไทย แล้วท่านประธานก็คัดลอกมาเขียนเป็นจดหมายอีกที (ท่านประธานลายมือสวยจัด)
คุณเซกาวะ ประธานบริษัทเซกาวะ ออโต้ (น่าจะเป็นศูนย์บริการซ่อมแซมและตรวจเช็กสภาพรถ) ที่นารา เล่าให้ฟังว่า สาเหตุที่เขียนจดหมายเป็นภาษาไทยก็เพราะเบนซ์น่าจะไม่ถนัดภาษาญี่ปุ่น แกอยากให้เบนซ์ได้รู้ว่าทางบริษัทกำลังเฝ้ารอการมาถึงของเบนซ์จริงๆ
ภาษาไทยเขียนยากมาก กว่าจะได้เป็นจดหมายฉบับนี้ออกมา แกต้องเขียนซ้ำไปซ้ำมาหลายครั้งโดยไม่รู้ความหมายของมัน แกรู้สึกกังวลเหมือนกันว่าเบนซ์จะเข้าใจเนื้อความในจดหมายไหม แต่ก็หวังว่ามันจะสื่อถึงความรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยและความปรารถนาดีของแกได้
การมาทำงานคนเดียวในนารา ในดินแดนที่แตกต่างไปจากชีวิตความเป็นอยู่เดิมน่าจะเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับเบนซ์ นี่ถือเป็นความรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวงของแกในฐานะประธานบริษัท แกเข้าใจความรู้สึกของพ่อแม่เบนซ์ดี เพราะแกก็มีลูกชายในวัยเดียวกัน มันคงเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับเด็กอายุ 18 ที่ต้องทำงานในญี่ปุ่นโดยที่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ แล้วไหนจะต้องมาเป็นกังวลกับการมาทำงานที่ญี่ปุ่นในช่วงเวลาแบบนี้ของลูกชาย แกก็เลยเขียนจดหมายฉบับนี้ส่งไปให้เบนซ์และครอบครัวเพื่อให้เบาใจว่าทางบริษัทจะดูแลอย่างดีแน่นอน
ท่านประธานเล่าย้อนไปว่า สาเหตุที่ต้องรับคนไทยเข้ามาทำงานเพิ่ม เพราะทุกวันนี้ช่างยนต์ชาวญี่ปุ่นนั้นหายากมากขึ้นเรื่อยๆ คนญี่ปุ่นรุ่นใหม่ๆ ไม่ค่อยอยากทำกันเท่าไหร่แล้ว จนเมื่อได้ยินว่ามีหนุ่มสาวชาวไทยต้องการมาทำงานเพื่อฝึกฝนทักษะในญี่ปุ่นเพื่อกลับไปพัฒนาประเทศ แกก็เลยตัดสินใจว่าน่าจะลองรับคนไทยเข้ามาทำงานดูบ้าง
แกบอกว่าแกเดินทางไปสัมภาษณ์งานด้วยตัวเองถึงเชียงราย (ในจดหมายแกเขียนว่าเฉินเหล่ย) มีคนมาสัมภาษณ์ประมาณ 40-50 คน และเบนซ์ก็เป็นคนเดียวที่แกเลือกให้เข้ามาทำงานด้วย แกบอกว่ายังจำรอยยิ้มและแววตาของเบนซ์ได้เมื่อตอนที่รู้ว่าได้รับเลือก เบนซ์บอกว่าดีใจมากและอยากไปทำงานที่ญี่ปุ่นเร็วๆ ตอนคุยกันเบนซ์บอกว่าชอบกินราเม็ง แกก็เลยเขียนลงไปในจดหมายด้วยว่า มีร้านราเม็งอร่อยๆ เยอะ แล้วจะพาไปกิน
ตอนนี้เบนซ์กำลังเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ที่เมืองไทย และน่าจะพอสื่อสารได้บ้างแล้วสำหรับบทสนทนาในชีวิตประจำวัน แต่ถึงกระนั้นทางบริษัทก็พยายามที่จะช่วยเบนซ์เช่นกัน ด้วยการจัดเตรียมคู่มือการทำงานฉบับภาษาไทยเอาไว้ และจะเขียนป้ายต่างๆ เป็นภาษาไทยแปะไว้ให้ด้วยเพื่อความสะดวกของเบนซ์
สุดท้าย ท่านประธานกล่าวว่า นี่เป็นครั้งแรกสำหรับเราทั้งคู่ ด้วยความแตกต่างในหลายๆ ด้าน อาจเป็นเรื่องไม่ง่ายนักสำหรับการทำงานและการอยู่ร่วมกัน แต่ถึงกระนั้นทางบริษัทก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อให้พนักงานคนไทยคนนี้ได้มีทักษะติดตัว ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์สำหรับอนาคตของเขาเอง
เขียนมาถึงตรงนี้ก็แอบอิจฉาคุณเบนซ์ที่มีหัวหน้าน่ารักขนาดนี้
ขอให้สนุกกับการทำงานที่ญี่ปุ่นนะครับ
จดหมายจากประธานญี่ปุ่นถึงพนักงานไทยคนแรก
- 83
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
