เมื่อเป็นมนุษย์..เกิดมาอยู่ร่วมกัน ..มีสังคม มีการเสาะแสวงหา มีความนึกคิดอะไรแตกต่างกัน มีการเอารัดเอาเปรียบ มีความอยาก มีความทะเยอทะยาน มีความโลภโกรธหลง ต่างๆมากมาย แล้วก็มีนัก..นักคิดนักเขียน นักเรียน ..นักขโมยก็มี มันหลากหลาย แต่ละนัก..ก็มีรายละเอียด มีจน มีรวย มีไม่พอกิน มีกินจนเหลือ แล้วยังมีคำว่า นิสัยสันดานแตกต่างกันไป
จึงมีมีกฏเกณฑ์ มีระเบียบ มีแนวทาง..อะไรต่างๆ นั้นก็เกิดจากปัญหาที่มนุษย์มาอยู่ร่วมกัน ในการอยู่ร่วมกัน มันก็มีคนที่เห็นปัญหา หรือไม่เห็น หรือเห็น..เห็นแก่ตัวพวกพ้องก็มี ก็มีการคิดๆ กระจายไปให้รับรู้ว่า เค้าต้องอุปโลกน์ขึ้น..เป็นสากล ..ให้ผู้คนยอมรับในการอยู่ร่วมกัน
..แม้แต่คำว่าสากล ..มันก็เป็นช่องทางแทรกแซงทำมาหากิน แสวงหาอำนาจยิ่งใหญ่ ให้ประโยชน์พวกพ้องตน เป็นเพราะอะไร นั้นก็คือ คำว่า ศีลธรรม จริยธรรม คุณธรรม มันมีหรือไม่มีในจิตใจ มันก็คำว่า เป็นใหญ่เป็นโต บุญก็เยอะ กรรมก็เยอะ เพราะถ้าทำไม่ดี ผู้คนก็เดือดร้อนมากมาย ทำดีผู้คนก็ผ่อนคลายทุกข์ได้มากมายเช่นกัน
..แต่จิตของตนก็ยังจมอยู่ในความโลภโกรธหลง ไม่ได้หนีไปไหน ก็ยังแบ่งพรรคแบ่งพวก ..ชื่นชมในสิ่งที่ตนเองอยาก ..อยากให้เป็นไป ใครไม่เห็นด้วย ..ก็ผมเห็นเค้าเป็นศัตรู มนุษย์จึงหาความสงบสุขไม่ได้ ต้องแก่แย่งชิดีชิงเด่น ไปตามอัตตาที่เกิดในตน จึงมีการหักล้างทำลายกัน ไปตามยุคสมัยกาลเวลา อะไรคือหลักการ..จิตใจมนุษย์หาความเที่ยงตรงไม่ได้เลย
เรื่องราวทำนองนี้ มันเป็นเรื่องราวของคำว่า อารยธรรม ที่มนุษย์ช่วยกันสร้างขึ้นมา อารยธรรมที่ดีๆเกิดขึ้น มีความเห็นอกเห็นใจกัน ใช้กิริยากายวาจาใจดีๆในเพื่อนร่วมเกิดแก่เจ็บตายที่มีสังขารเป็นมนุษย์ มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน รู้จักในสิ่งไหนที่เป็นคุณ ก็กระทำขึ้นเพื่อให้เกิดคำว่า สันติสุขในหมู่มวลมนุษย์
สิ่งไหนไม่เป็นคุณไม่เป็นประโยชน์ มีโทษมากกว่า ก็ต้องแก้ไขไป นั้นเป็นเรื่องของสติปัญญาของมนุษย์ที่เกิดมาในแต่ละยุคสมัย ที่มีสิ่งที่แวดล้อมไม่เหมือนกัน มีทั่งยุคเจริญวัตถุ จิตใจเสื่อมลงไป ยุคที่จิตใจเจริญ ความเจริญวัตถุมันก็น้อยลงตามยุคสมัย มันหมุนไปตามกาลเวลา จิตที่มาเกิดในแต่ละยุคก็มาจากสถานที่เดิมไม่เหมือนกัน นิสัยมนุษย์ก็ไม่เหมือนกัน แม้แต่พี่น้องที่คลานตามกันมา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
