[Podcasts #W2Day1] เฮ็บราย บทที่ 11 ข้อ 1 ความเชื่อคือการแปรสภาพสิ่งที่เราหวังไว้ให้เป็นแก่นสาร คือความมั่นใจว่าสิ่งที่ยังไม่ได้เห็นนั้นมีจริง.
2โกรินโธ บทที่ 4 ข้อ 13 และเรามีวิญญาณแห่งความเชื่อที่เหมือนกัน ตามซึ่งมีคำเขียนไว้แล้วว่า “ข้าพเจ้าเชื่อ เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงพูด” เราก็เชื่อด้วย เพราะฉะนั้นเราจึงพูด.
เฮ็บราย 11:1 กล่าวถึงความสำคัญของความเชื่อ. ในพระคัมภีร์ทั้งเล่มมีเพียงข้อนี้ข้อเดียวเท่านั้นที่ให้คำจำกัดความของความเชื่อ.... คำว่า “แปรสภาพให้เป็นแก่นสาร” หมายถึงศักยภาพในการทำให้บางสิ่งเป็นจริง. ยกตัวอย่างเช่น เรามีรูปทรงของหลอดไฟ, สีของผนัง, และเสียงของออร์แกน. รูปทรง, สี, และเสียงเหล่านี้จะกลายเป็นจริงต่อเราได้อย่างไร?...
สิ่งของที่ต่างกันย่อมมีรูปทรงที่ต่างกัน: บางอย่างเป็นทรงลูกบาศก์, บางอย่างเป็นทรงกลม, แบน, สามเหลี่ยม, หรือโค้ง. มีเพียงเมื่อเราใช้ตาไปมองดูหรือมือไปสัมผัสเท่านั้น จึงจะสามารถแปรสภาพรูปทรงเหล่านี้ให้เป็นแก่นสารได้.
ดังนั้น การที่สิ่งต่างๆ ดำรงอยู่จึงเป็นเรื่องหนึ่ง ส่วนการที่สิ่งเหล่านี้ถูกแปรสภาพให้เป็นแก่นสารก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง. บนแผ่นดินโลกนี้มีสิ่งของเป็นล้านๆ อย่าง แต่ทุกสิ่งล้วนแต่ขึ้นอยู่กับความสามารถในการแปรสภาพสิ่งเหล่านั้นให้เป็นแก่นสาร. ความเชื่อก็เช่นเดียวกัน. (CWWN, vol. 24, “The Overcoming Life,” pp. 115-116)