กลางทะเลทรายกาลาฮารี แอฟริกา ชาวป่าบุชแมนกลุ่มหนึ่งดำเนินชีวิตไปตามปกติสุข
บุชแมนจัดเป็นพวกที่สันโดษที่สุดในโลก วิถีชีวิตของพวกเขาเรียบง่าย หาอะไรมาได้ก็แบ่งปันกัน ชาวป่าเหล่านี้ไม่เคยเจอผู้คนจากโลกภายนอก อาศัยอยู่ในพื้นที่ซึ่งพวกเขาปักหลักมาแต่บรรพบุรุษ ดำเนินชีวิตไปตามวิถีเดิม
ชนเผ่านี้ใช้ชีวิตในสถานที่ที่กันดารอย่างยิ่ง อยู่กลางทะเลทราย ไม่มีธารน้ำ ลำคลอง หนอง บึง สภาพแวดล้อมโหดร้าย เด็ก ๆ บุชแมนจำนวนไม่น้อยอยู่ไม่รอดเกินอายุสิบห้า
คิโคก็อาศัยอยู่ที่นี่มาตั้งแต่เกิด ทั้งปีทั้งชาติไม่เคยเดินทางไปไหน ทุกวันของเขาเหมือน ๆ กัน ไม่เคยเจออะไรแปลกจากเดิมเลย วันหนึ่งเขาเดินออกจากบ้าน พลันสะดุ้งโหยงเมื่อวัตถุชิ้นหนึ่งร่วงลงมาจากท้องฟ้า หล่นตุ้บอยู่เบื้องหน้าเขา
วัตถุหน้าตาประหลาดนั้นคือขวดน้ำอัดลมเปล่าใบหนึ่ง
ขวดน้ำอัดลมนั้นตกลงมาจากเครื่องบินขนาดเล็กลำหนึ่งซึ่งบินผ่านทะเลทราย คนขับเครื่องบินดื่มน้ำอัดลมหมดขวดแล้ว ก็มักง่ายเปิดหน้าต่างโยนขวดเปล่าลงไป และชะตาของคิโคก็ให้ต้องพานพบมันโดยบังเอิญ
คิโคหยิบขวดนั้นขึ้นมาสำรวจด้วยความสงสัย ไม่รู้ว่ามันคืออะไร มันมีทรวดทรงเหมาะมือ แข็ง ผิวลื่น เหมือนผลึกใส คิโคไม่เคยพบของประหลาดอย่างนี้มาก่อนในชีวิต
คิโคนำวัตถุที่ไม่รู้ที่มากลับหมู่บ้าน และให้ชาวบ้านดู ทุกคนก็สงสัยว่ามันคืออะไร ไม่นานพวกเขาก็พบว่ามันใช้ประโยชน์ได้สารพัด เช่น ใช้ทุบอาหาร ใช้โขลกอาหาร นอกจากนี้ยังใช้เป็นของเด็กเล่น เมื่อเป่าก็ได้เสียงดนตรี ฯลฯ
ทันใดนั้นทุกคนก็พบว่ามันเป็นของวิเศษที่พระเจ้าประทานมาให้ พวกเขาเริ่มแย่งกันใช้มัน และสามารถหาเหตุผลและหน้าที่ใช้สอยให้วัตถุประหลาดนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ มันกลายเป็นสิ่งกำหนดพฤติกรรมของชาวบ้านไปโดยไม่รู้ตัว
ไม่นานพวกเขาก็เริ่มทะเลาะกันเพื่อแย่งวัตถุชิ้นนี้มาใช้
คิโครู้สึกว่าเรื่องชักจะไม่สนุกแล้ว วัตถุประหลาดนี้สร้างความเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของชาวบ้านจนทำให้ไม่มีความสุขสงบเช่นเดิม คิโคเรียกมันว่า ‘ของชั่วร้าย’ แล้วนำมันไปฝังดิน
ทว่าในคืนนั้นหมาในก็ขุดมันออกมา ครั้นตอนเช้าเด็กคนหนึ่งไปพบมันเข้า และนำมาเล่น ‘ของชั่วร้าย’ ก็กลับคืนสู่หมู่บ้านอีกครั้ง และมันก็สร้างความแตกแยกให้ชาวบ้านต่อไปอีกรอบ
โชคดีที่มันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นหนังตลกเรื่อง The Gods Must be Crazy
โลกของคนป่าชาวบุชแมนก็ไม่ต่างจากโลกสมัยใหม่ของเรา เรามี ‘ขวดน้ำอัดลม’ หล่นลงมาจากท้องฟ้าทุกวัน แล้วไม่ช้าเราก็หาเหตุผลที่จะใช้มันทำอะไรสักอย่างสองอย่างในชีวิตประจำวันของเรา ไม่นานเราก็อยู่โดยไม่มีมันไม่ได้
ลองมองไปรอบตัวเราตอนนี้ มี ‘ขวดน้ำอัดลม’ อะไรบ้างที่เราเคยอยู่ได้สบายๆ โดยไม่ต้องมีมัน แต่ในเวลาอันสั้น เรากลับอยู่โดยไม่มีมันไม่ได้
ยกตัวอย่างเช่น สมาร์ทโฟน มันมีวิวัฒนาการมายาวนาน จากเพจเจอร์เป็นโทรศัพท์มือถือขนาดเท่ากระเป๋าเอกสาร แล้วย่อจนเป็นโทรศัพท์มือถือขนาดฝ่ามือ จากโทรศัพท์มือถือธรรมดาเป็นโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปได้ แล้วทันใดนั้นเราก็หาเหตุผลที่จะถ่ายรูปกันทุก ๆ นาที อาหารทุกจานที่เรากิน ทุกสถานที่ที่เราไปเยือน ทุกเหตุการณ์ที่เราประสบ
ทันใดนั้นเราก็สร้างสังคมก้มหน้าขึ้นมาจาก ‘ขวดน้ำอัดลมเปล่า’ ที่หล่นมาจากฟ้า ใช้ชีวิตตามทิศทางที่นักประดิษฐ์และนักการตลาดกำหนด เราคิดค้นกิจกรรมต่าง ๆ มากมายที่เกี่ยวข้องกับ ‘ขวดน้ำอัดลม’ นั้น ๆ
ทุกสิ่งในโลกนี้มีทั้งคุณและโทษ โดยตัวมันเองไม่ใช่ของดีหรือของไม่ดี มันเป็นแค่สิ่งของ คุณและโทษขึ้นกับผู้ใช้มัน ความแตกต่างอยู่ที่เราจะใช้มันหรือให้มันใช้เรา
แน่นอน ‘ขวดน้ำอัดลม’ ย่อมมีประโยชน์ แต่ถ้าเราอยู่โดยไม่มีมันไม่ได้ มันก็อาจแปลงกายจาก ‘ของขวัญจากฟ้า’ เป็น ‘ของชั่วร้าย’ ซึ่งมีอำนาจครอบงำเรา
ข่าววัยรุ่นขายไตข้างหนึ่งของตนเพื่อนำเงินไปซื้อสมาร์ทโฟน เด็กฆ่าตัวตายเพราะไม่ได้สมาร์ทโฟน ภาพคู่รักในร้านอาหารไม่คุยกัน ต่างคนต่างก้มหน้าอยู่กับโลกส่วนตัวของตนเอง สะท้อนว่าเราอาจกำลังเป็น ‘บุชแมน’ ที่ลืมโลกใบเดิมของเรา
ในตอนท้ายเรื่อง The Gods Must be Crazy หลังจากที่ชาวบ้านได้สติ และเกิดความละอายที่ปล่อยให้วัตถุชิ้นหนึ่งครอบงำจนทำให้ชาวบ้านทั้งหมู่บ้านไม่มีความสุข คิโคก็นำ ‘ของชั่วร้าย’ ไปทิ้งที่สุดขอบโลกซึ่งเป็นหน้าผาสูงชันแห่งหนึ่ง ซึ่งเบื้องล่างปกคลุมด้วยเมฆหมอกขาวโพลน
แล้วคิโคก็โยน ‘ของชั่วร้าย’ ลงไปอย่างไม่ไยดี มันลอยหายไปในม่านหมอกที่ปกคลุมหุบเขานั้น
โชคไม่ดีที่มันไม่ใช่เรื่องจริง
จากหนังสือ #รอยยิ้มใต้สายฝน ซื้อตรงจากนักเขียนได้ที่ http://www.winbookclub.com/shopping.php (หมวดแนวกำลังใจ)
- 13
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
