ทำไก่แดดเดียว ตากตั้งแต่เช้า
เก็บตอนเลิกงาน นานไปหน่อย
แห้งไปนิด แต่สีสวยดี
ไปตลาดซื้อน้ำพริกกะปิเจ้าโปรด
เปิดเบาะมอไซด์หาถุงพลาสติกไปใส่
มีแต่ถุงใหญ่ๆ เลยไม่ถือไป
แม่ค้าไม่เคยลืมเรา
ไม่ว่าเราจะหายไปนานแค่ไหนก็ตาม
น้องเอาถุงมาเองใช่มั้ย? แม่ค้าถาม
ไม่มีค่ะ แต่ไม่ต้องใส่ถุงก๊อปแก๊ป เดี๋ยวถือเอา
น้ำพริกกับผักใส่ถุงสำเร็จเตรียมไว้แล้ว
ก็แค่ถือมาใส่ตะกร้ารถไม่ถึง 1 นาที
ไม่จำเป็นต้องมีขยะเพิ่ม 1 ชิ้น
เดินไปร้านขายผัก
เห็นเด็กผู้หญิงน่ารักอุ้มเด็กนั่งอยู่
แวะไปเล่นด้วย
สาวน้อย ตาชั้นเดียวทั้งคู่
.. เราพวกเดียวกัน
เล่นที่ว่า คือไม่จับหน้า ไม่หอมแก้ม
เพราะมือเราสกปรก
เด็กภูมิคุ้มกันน้อย ต้องระวัง
รอแป๊บนึงพี่จะเอาตุ๊กตามาให้
เดินกลับไปที่รถ เปิดใต้เบาะ
เมื่อกี้เห็นพวงกุญแจตุ๊กตาโลมา
ลืมไว้จากครั้งก่อนที่จะเอาไปให้เด็ก
แกะออกจากถุง ให้น้องถือเล่นนุ่มๆ
พี่สาวพูดเพราะเรียบร้อย
ช่วยแม่ดูแลน้อง
มะเขือเทศ 1 โล 10 บาท
แม่ค้าบอกที่จริงขาย 15 แต่มืดแล้วลดให้
แตงกวาที่กองอยู่ โล 15 บาท
กับโล 20 อ่อนกว่า อยู่ในถุงใหญ่มัดปากมิดชิด
เอาโล 15 บาท (แม่ค้าจะได้ไม่ต้องเสียเวลาแกะถุง)
รอแป๊บนึงจะไปเอาถุงที่รถ
เดินกลับไปที่รถรอบที่สอง
กลับมาจ่ายตังค์ 40 บาท
แม่ค้าทอน 15 บาท
หยิบเหรียญ 5 บาท คืนแม่ค้า
แม่ค้างง มะเขือเทศ 10 แตงกวา 15
รวม 25 บาท ทอน 15 ก็ถูกแล้วนี่
แม่ค้าขายราคาเต็มเถอะ ไม่ได้แพงอะไร
ตอบยิ้มๆ แม่ค้าก็ยิ้มตอบ
คงไม่ค่อยเจอลูกค้าแบบนี้
เอาผักใส่ตะกร้าหน้ารถ
เงยหน้าขึ้นมา
เห็นแม่ค้าผักทำหน้าอายๆ มือไพล่หลัง
แล้วก็ยืนกะหล่ำมาให้ 1 หัว
โอ๊ย ! น่ารัก ใจละลาย
ไหว้พร้อมกับกล่าวขอบคุณ
ขับรถกลับด้วยหัวใจพองโต ยิ้มไม่หุบ
ฝ่าความหนาวแค่ไหนไม่รู้
รู้แต่ว่าอบอุ่นที่ใจ
การแบ่งปัน การให้ การทำทาน
หรือจะใช้คำอะไรก็แล้วแต่
เป็นการสละของออกจากตัว
มากน้อยก็ขึ้นอยู่กับจริตและกำลังศรัทธา
ถ้ามันยาก ก็เริ่มที่น้อยๆ บ่อยๆ
ให้คนที่จำเป็น คู่ควร ในเวลาที่เหมาะสม
ถ้ารู้ว่าตัวเองเป็นคนไม่มีใจใหญ่
ยากที่จะให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
เช่น ทำทานแล้วขอสารพัด
หวังใหญ่ภายใต้ปัจจัยและเจตนาเพียงน้อยนิด
ก็คาดเดาได้ว่า ผลบุญก็นาจะแปรผันตรง
ยากที่จะก้าวกระโดดหรือยกกำลังสอง
เคยอ่านเจอว่าคนที่จะได้ลาภลอยชิ้นใหญ่
ต้องเคยทำทานใหญ่แบบไม่คิดชีวิต
เหมือนในสมัยบรรพกาล
ชายคนหนึ่งในป่าใหญ่ ไม่มีน้ำ ไม่มีอาหาร
เหลือแค่ข้าวเหนียวก้อนเดียว เล็กๆ
ขณะกำลังจะหยิบข้าวเข้าปากอยู่รอมร่อ
ก็มีพระภิกษุเดินผ่านมา
ผู้ที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย
หากไม่ได้กินข้าวเหนียวก้อนนั้น
กลับยอมใส่บาตรถวายพระ
ยอมอดเพื่อคนอื่นมีชีวิตอยู่ทำประโยชน์ต่อไป
ด้วยกุศลผลบุญ
ต่อมาชายคนนี้รอดตาย
พร้อมกลับมามีทรัพย์สินมหาศาล
ลองทบทวนตัวเอง
หากปัจจุบันทำไม่ได้ขนาดนี้
ก็คงยากที่ชาตินี้จะได้ทวีคูณ
หากเดาว่าชาติก่อนเราอาจจะใจบุญสุนทาน
ขอผลชาตินี้ซักหน่อยนะ
ก็เทียบได้ไม่ยากจากปัจจุบัน
อุปนิสัยนั้นสืบต่อข้ามภพข้ามชาติ
นิสัยชาตินี้ ก็คงการันตีจากชาติก่อนๆ
เคยตั้งใจจะซื้อทุกงวด
ถ้าถูกรางวัลที่ 1 ซัก 2 ใบ
จะลาออกไปทำสวนผักออแกนิกส์ที่บ้าน
แต่ก็ไม่มีเลข ไม่มีใจ ลืมซื้อ
ลองเลือกเลขไว้แต่ไม่ซื้อ
ดูจากสถิติ คือ ไม่ถูก
นี่ไม่ใช่ทางของเรา
เรื่องนี้ .. จบที่หวยได้ยังไง ?
Giggs story
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
