“ความหลง คือ ความเมา”
ถาม : คนเราเกิดแล้วตายไม่รู้กี่ชาติ ตกนรกผ่านความยากลำบากมานับไม่ถ้วน แต่ทำไมถึงลืมความทุกข์ยากนี้
พระอาจารย์ : เหมือนคนเมาสุรา ผ่านเหตุการณ์ต่างๆมากมาย แต่จำไม่ได้ พอหายเมา ถามว่าเมื่อคืนนี้คุณทำอะไร ตอบว่าไม่รู้เลย
ความหลงก็คือความเมาของจิตใจ เวลาตกนรกก็ไม่รู้ว่าตกนรก เวลาอยู่บนสวรรค์ก็ไม่รู้ว่าอยู่บนสวรรค์ จำไม่ได้ ถึงแม้ขณะนี้มีสติรู้อยู่ว่ากำลังทำอะไร พอเหตุการณ์นี้ผ่านไป ก็แทบจะจำไม่ได้ เมื่อวานนี้ทำอะไร จำอะไรได้บ้าง มื้อเช้ากินอะไร ธรรมชาติของใจเป็นอย่างนี้ จะไม่ค่อยจำอะไรเท่าไร
จะจำสิ่งที่เด่นชัดๆ ที่มีความผูกพันมาก จะจำได้ เช่นใครด่าเรา คำเดียวจะจำได้นาน ใครชมเราก็จำได้นาน ขึ้นอยู่กับความผูกพันของใจ ว่าผูกพันมากน้อยเพียงไร ก็จะจำได้มากน้อยเพียงนั้น.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ 36 กัณฑ์ที่ 374
วันที่ 21 ตุลาคม 2550
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
