23 มิ.ย. 2022 เวลา 00:24 • ความคิดเห็น
คนละเส้นทาง แต่ปลายทางคือที่เดียวกัน
ความสงสัยของชายหาปลา
วันนี้จะขอหยิบยกเรื่องเล่าจากในหนังสือที่เคยอ่านเมื่อนานมาแล้วแต่เรื่องราวเหล่านี้ยังคงติดอยู่ในหัวมิรู้ลืม…ต้องขออภัยเจ้าของหนังสือที่ได้นำเรื่องเล่านี้มาเผยแพร่อีกครั้งและไม่ได้อ้างอิงถึงแหล่งที่มาที่ชัดเจนเนื่องจากว่านานมาแล้วจึงไม่สามารถจดจำชื่อหนังสือเล่มนี้ได้ แต่ทว่าเรื่องเล่านี้ยังคงตราตึงใจผู้อ่านคนนี้อยู่ทุกๆวันที่หวนนึกถึงต้องขอขอบคุณเจ้าของเรื่องเล่าดีๆเรื่องนี้เป็นอย่างมาก
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อนานมาแล้วได้มีนักธุรกิจหนุ่มคนหนึ่งเดินทางออกท่องเที่ยวไปยังหมู่เกาะแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างไกลผู้คน มันเป็นหมู่เกาะที่สวยมากและมีความอุดมสมบรูณ์เป็นอย่างยิ่ง ในระหว่าที่นักธุรกิจหนุ่มเดินทางชมวิวทิวทัศน์อยู่นั้นก็เผอิญได้เจอคนพื้นถิ่นที่กำลังหาปลาอยู่ นักธุรกิจหนุ่มจึงถามว่าวันหนึ่งๆท่านหาปลาได้มากหรือไม่
คนหาปลาตอบว่าก็หามาได้เพียงพอสำหรับกินในครอบครัวของเรา นักธุรกิจหนุ่มจึงถามต่อไปอีกว่าวันวันหนึ่งคุณทำอะไรบ้าง ชายหาปลาจึงตอบว่าตื่นเช้ามาข้าก็จิบกาแฟ เล่นกลับลูกๆ กินมื้อเช้ากับครอบครัว สายๆหน่อยก็ออกไปวางตาข่ายดักปลา จากนั้นก็กลับมานอนพักกลางวันซักงีบ พอบ่ายๆหน่อยก็ออกไปเก็บปลาที่วางตาข่ายดักไว้ จากนั้นก็กลับบ้าน
ทำอาหารมื้อเย็นกินกับภรรยาและลูกๆ จากนั้นดูทีวีและเล่นกับลูกๆจนรู้สึกง่วงก็เข้านอนก็หมดวันแล้ว เมื่อนักธุรกิจหนุ่มได้ฟังด้วยความไฟแรงที่มีดีกรีจบ MBA มาพอได้ฟังเรื่องราวของคนหาปลาก็พบช่องทางของความร่ำรวยขึ้นมา จึงได้ถามคนหาปลาว่าคุณอยากรวยไหม ผมจะบอกวิธีที่จะทำให้คุณรวยได้เพียงแค่คุณต้องลงทุนกู้ยืมซื้อเรื่อหาปลาเพิ่มอีกซัก10ลำ
จากนั้นพอได้ปลาเยอะๆแล้วก็เอามาขายที่ตลาดใหญ่พอได้เงินมาคุณก็เอาเงินนั้นไปทำทุนเพื่อจดบริษัทสร้างโรงงานแปรรูปปลาเมื่อสร้างโรงงานเสร็จคุณก็เอาบริษัทเข้าตลาดหลักทรัพย์จากนั้นคุณก็จะรวย แต่ช่วงสิบปีแรกคุณอาจจะต้องลำบากและเหนื่อยกับธุรกิจหน่อยนะ ชายหาปลาจึงถามต่อไปว่าแล้วชีวิตฉันต่อจากนั้นหล่ะฉันจะได้อะไร
นักธุรกิจหนุ่มยืดอกขึ้นแล้วตอบว่าคุณจะรวยที่สุดในย่านนี้ และเมื่อคุณรวยแล้วคุณจะมีเวลาให้กับครอบครัวมากขึ้นคุณจะมีเวลานั่งจิบกาแฟร้อนๆในตอนเช้า มีเวลากินข้าวกับภรรยาและลูกๆ ช่วงบ่ายๆคุณจะมีเวลานอนพักกลางวัน และที่สำคัญอาหารมื้อเย็นคุณยังจะได้กินกับครอบครัวและเล่นสนุกๆกับลูกๆของคุณ ชายหาปลามองหน้านักธุรกิจด้วยความมึนงงแล้วก็ตอบนักธุรกิจหนุ่มคนนั้นกลับไปว่าฉันก็ทำแบบนี้ของฉันอยู่ทุกๆวันอยู่แล้วนี้
ทำไมต้องรอลำบากอีกตั้งสิบปีแล้วค่อยมาทำหล่ะ…
..ด้วยความสงสัยของชายหาปลา…
โฆษณา