เล็กเซียวหงส์ พระเอกกำลังภายในที่เจ๋งที่สุด
เชื่อว่าต่อให้ไม่ใช่คอกำลังภายใน ก็น่าจะเคยได้ยินชื่อเล็กเซียวหงส์กันมาบ้างนะครับ โดยเฉพาะท่านที่มีอายุสักหน่อย ต้องคุ้นบ้างแหละ เพราะนี่คือจอมยุทธหน้าหนวดเพียงไม่กี่คนในยุทธจักรนิยาย
ว่ากันว่า ตัวละครเล็กเซียวหงส์ ผู้เขียนคือท่านโกวเล้งนั้น ชอบตัวละครตัวนี้ที่สุด ในบรรดาตัวละครที่เขาเขียนขึ้นมา
...แล้วเล็กเซียวหงส์เจ๋งยังไงล่ะ เดี๋ยวผมจะบอกให้ฟัง...
มีเพื่อนดี เพื่อนเยอะ...
ตั้งแต่ผมอ่านนิยายกำลังภายในมา ไม่มีพระเอกเรื่องไหนมีเพื่อนเยอะกว่าเล็กเซียวหงส์อีกแล้วล่ะ
แถมมีเพื่อนทุกแบบ ทุกวงการ แม้แต่ฮ่องเต้ยังคบหา
...เรียกว่าขอทาน คณิกา ยันเจ้าชีวิตนั่นแหละ...
ความสัมพันธ์กับฮ่องเต้นั้น เล็กเซียวหงส์ก็คือนักสืบหลวงในพระองค์นั่นแหละ
บางคดีเขารับคำสั่งจากเบื้องบนมาโดยตรง เช่น ในตอน "เกาะมหาภัย" ที่เขาทำงานแบบแฝงตัวเข้าไป เพื่อจัดการเจ้าที่กำลังคิดกบฏ
ยังไม่พอ เขามีเพื่อนสุดเจ๋งอีกสองคน คนหนึ่งคือชายผู้ร่ำรวยที่สุดในแผ่นดิน คือ ฮวยมั่วเล้า
...ส่วนอีกคนคือเทพกระบี่ ไซมึ้งชวยเซาะ ที่เป็นมือกระบี่อันดับหนึ่งของยุทธจักร
ด้วยคาแรคเตอร์ ผู้เขียนนั้นเขียนให้เล็กเซียวหงส์มีลักษณะเป็นคนง่ายๆ แต่ค่อนข้างให้ใจเพื่อนๆมาก ทำให้เขามีเพื่อนเยอะ
และเพื่อนก็ช่วยเหลือเขามาตลอด ทำให้เล็กเซียวหงส์สามารถจัดการคดีต่างๆ ที่ลึกลับซับซ้อนได้เสมอ แม้บางครั้งจะดูเกินกำลังตัวเองก็ตาม
เก่ง แต่ไม่ชอบทำร้ายคน มองคนในแง่บวกเสมอ....
ตลอดเจ็ดตอนในซีรี่ย์เล็กเซียวหงส์ เขาฆ่าคนไปเพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งต้องถือว่าน้อยมากสำหรับพระเอกนิยายบู๊แบบนี้
...แถมที่ฆ่าก็ไม่ได้ตั้งใจ ไอ้คนนั้นมันดันพรวดเข้ามาโดนดัชนีของเขาเอง
เล็กเซียวหงส์นั้นเชื่อว่า ผู้คนสามารถกลับตัวกลับใจได้เสมอ จึงไม่อยากฆ่าใคร คิดบวกสุดๆ
ถ้าพูดให้ถูกกว่านั้น ที่จริงเขาไม่ชอบทำร้ายใครเสียด้วยซ้ำ ถ้าอ่านจริงๆบางทีจะงงๆ คือ เขาเก่งมาก แต่บางครั้งก็เลือกที่จะไม่สู้ ยอมๆไปอย่างนั้นเอง
...เล็กเซียวหงส์ เป็นความแปลกมากอย่างหนึ่งของนิยายกำลังภายใน ที่ส่วนมากพระเอก ต่อให้นิสัยดี มีเมตตา แต่ก็มักฆ่าคนไปไม่น้อย
แต่เล็กเซียวหงส์เล่นไม่ฆ่าใครเลยแบบนี้ มันจึงค่อนข้างแปลกใหม่มากสำหรับนิยายกำลังภายใน
ส่วนเล็กเซียวหงส์มีวิทยายุทธ์เก่งที่สุดในเรื่องหรือไม่ คงต้องบอกว่าไม่ใช่ ในซีรี่ย์เล็กเซียวหงส์คนที่เก่งที่สุดเป็นตัวโกงที่คิดเป็นกบฏ
แต่ถ้าว่ากันตามที่ผู้เขียนบรรยาย เล็กเซียวหงส์ไม่น่าเป็นรองเทพกระบี่ไซมึ้งชวยเซาะ เพื่อนของตัวเองมากนัก เพียงแต่เขาไม่เคยแสดงฝีมือที่แท้จริงเลย ตลอดเรื่อง
...บางครั้งถ้าอ่านผ่านๆ เลยรู้สึกเหมือนเขาไม่เก่งไปเลย...
เล็กเซียวหงส์อาจเป็นแค่นิยาย
แต่ถ้าเรามองความจริง คนเราไม่มีเพื่อนดีๆเลย มันก็ลำบากนะ โดยเเฉพาะเมื่อต้องทำเรื่องใหญ่เรื่องสำคัญ ที่เราคนเดียวทำไม่ได้
การมีคอนเนคชั่นที่ดี เป็นเรื่องจำเป็นมากสำหรับชีวิตคน โดยเฉพาะคนทำธุรกิจ
...ผมถึงชอบเล็กเซียวหงส์ในแง่นี้มากที่สุด...
แต่การจะมีเพื่อนที่ดีได้ ก็ต้องใจครับ
ต้องมีการให้ ถึงจะได้รับกลับมา
แต่เพื่อนก็ยังเป็นคนอื่น ที่เราต้องเว้นระยะให้เรื่องส่วนตัวของเขาด้วย
เล็กเซียวหงส์ไม่เคยวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวเพื่อนเลย ใครไม่อยากตอบคำถามอะไร เขาก็ไม่ซักจนเป็นที่น่ารำคาญ อันนี้ในชีวิตจริง มันก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน
ผู้เขียนเรื่องนี้คือท่านโกวเล้งนั้น ผ่านชีวิตเจ็บปวดมาหลายรูปแบบ
ผมมองว่าการสื่อสารผ่านตัวละครของเขา ในแง่มุมของความเป็นมนุษย์นั้น ค่อนข้างน่าสนใจ และคมคาย ใช้ได้จริง มากกว่านักเขียนท่านอื่น ที่มักนำเสนอคนดีในลักษณะบุคคลในอุดมคติเสียมากกว่า
...ลี้คิมฮวงแห่งฤทธิ์มีดสั้น ผลงานอีกเรื่องของโกวเล้ง อาจดูเวอร์และเป็นอุดมคติเกินไป ยุ่งเรื่องคนอื่นมากไป
...สำหรับน้ำใจแบบนั้น ผลของลี้คิมฮวงจึงเต็มไปด้วยความเจ็บช้ำ นี่คือสิ่งที่ท่านโกวเล้งพยายามบอกผ่านนิยาย
...หากจะมีสหาย เล็กเซียวหงส์เป็นอะไรที่จริง และดีกว่ามาก ในแนวทางของการคบหาเพื่อน...
...ใครๆก็ต้องการเพื่อน แต่เพื่อนที่ดีนั้นไม่ใช่หาง่ายๆ...
...บางครั้งถ้าไม่กล้าให้ ไม่มองคนอื่นในแง่ดีบ้าง มันก็ไม่ได้ผลลัพธ์ที่ดีกลับมา...
...เล็กเซียวหงส์แม้จะถูกหักหลังบ่อย แต่เขาไม่เคยหมดศรัทธากับมนุษย์เลย ยังคงคบหาคนโน้นคนนี้ไปเรื่อย...
...ให้ใจไปร้อยคน ได้สหายที่แท้จริงสักคน มันก็คุ้มอยู่ล่ะนะ 😊😊😊😊😊
มีความสุขวันหยุดนะครับ ใครหาหนังสืออ่านอยู่ ก็แนะนำเล็กเซียวหงส์ให้พิจารณาสักเรื่องแล้วกัน อ่านง่ายครับ น่าจะง่ายที่สุดของท่านโกวเล้งแล้วล่ะ 😊
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
