"ใจไม่สู้" จะหาคำบวกมากมายมาเท่าไร ก็ไม่ทำให้ลุกขึ้นหรอก
จะพูดคำว่า "เหนื่อย" ปากก็ไม่กล้าพูดออกมา
จะพูดคำว่า "ท้อ" ก็กลัวจะเป็นคนอ่อนแอ
จะพูดคำว่า "ลาก่อน" ก็กลัวเป็นคนขี้แพ้
ทุกอย่างมันก็อยู่ที่ใจ.....จริงๆ เหรอ?
มันก็ไม่จริงเสมอไป แต่มันก็ต้องเริ่มที่ใจ ที่เราต้องเปิดใจยอมรับ ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น ยอมรับความเป็นจริง อย่างจริงจัง
ทุกคนต่างล้มเหลวได้ทั้งนั้น อยู่ที่ว่าเมื่อเกิดขึ้นแล้วนั้น เราจะสามารถตั้งสติได้เมื่อไหร่ เราจะทิ้งเวลาไปกับการที่จมอยู่กับสิ่งนานแค่ไหน ฉันเองเป็นคนหนึ่งที่ "จม" กับความรู้สึกล้มเหลว พ่ายแพ้ และทรมาณ มานานเกินไปแล้ว
ทุกครั้งบอกตัวเองว่า "ลุกสิ เราเข้มแข็งนะเว้ย เรื่องแค่นี้เราผ่านไปได้สิ" พร่ำบอกตัวเองอยู่ร่ำไป ไฟในตัวลุกโชนขึ้นในไม่กี่นาที และดับลงไปในไม่กี่นาทีเช่นกัน เป็นเรื่องที่ดูตลก คนบ้าอะไรปลุกตัวเองลุกได้ และเดินได้ เพียงก้าวเดียวแล้วล้มเลยทันที และกลับมาโทษตัวเอง โทษฟ้าดิน โทษโชคชะตา โทษวาสนา โอ้ว สวรรค์ช่างกลั้นแกล้งฉันสิ้นดี
วันเวลาผ่านไป วันแล้ววันเล่า ผ่านไปเป็นวัน เป็นสัปดาห์ เป็นเดือน เป็นปี ไฟที่เคยลุกโชติช่วงชัชวาล ค่อยๆ ดับมอดลง หลงเหลือแต่เพียงแสงไฟริบหรี่ ที่รอวันดับ ทุกครั้งที่มีกระแสลมพัดผ่าน ไฟริบหรี่นั้นจะค่อยๆ สว่างวาบ ขึ้นราวกับว่ากำลังมีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง และดับลงในไม่ช้า
"เหนื่อยเกินไปไหม ใช่ฉันเหนื่อย" เสียงสะท้อนในใจ คำพูดนั้นก้องในหัว "เธอเหนื่อย เธอกำลังเหนื่อย เธอเหนื่อยมามากแล้ว" เมื่อรับรู้และแน่ใจแล้วว่า "ฉันเหนื่อยจริงๆ นะคะ" มันกลับไม่เหมือนเดิม มันกลับมีพลังอีกครั้ง ทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้น เหตุใดกันที่ทำให้ไฟที่กำลังมอดกลับสว่างขึ้นและนานกว่าที่เคยเป็น แม้ว่ามันจะไม่กลับมาโชติช่วงอีกครั้ง แต่มันก็รู้สึกอุ่นใจ และมีพลัง
นี่หรือสิ่งที่เรียกว่า
"เมื่อไรที่เรายอมรับความจริงแล้ว เมื่อนั้นใจเราจะรู้ตื่นขึ้นอีกครั้ง"
เมื่อรู้ตื่น รู้เหตุของกรรม กรรมคือการกระทำ เราจะกลับไปแก้ถูกจุดมากขึ้น
สัจธรรมของชีวิต ทุกอย่างมีเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป
เมื่อเกิดเรื่อง เกิดปัญหา ให้ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น
ตามมาด้วยตั้งอยู่ นั่นคือ ตั้งสติให้อยู่ เมื่อเราตั้งสติได้อยู่แล้ว เราจะเกิดปัญญา รู้ทางแก้ที่ตรงกับเหตุที่เกิด และลงมือแก้ได้ถูกจุด
หลังจากแก้แล้ว ทุกข์นั้นจะดับไป
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จงยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น ว่ามันเกิดขึ้นแล้ว เมื่อยอมรับตั้งสติ ปัญญาจะเกิด หาทางแก้ออกได้ ลงมือทำ แก้ไข สิ่งนั้นก็จะดับ ดับไปพร้อมกับทุกข์ที่เกิดขึ้น
เมื่อเกิดความทุกข์ในใจ จงตั้งสติ หยุด อยู่กับตัวเอง ทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งสติ หาทางแก้ และลงมือทำ ทถกช์นั้นจะดับไป
หากเห็นคนรอบข้างทุกข์ จงรับฟังด้วยความเข้าใจ พร้อมเปิดใจยอมรับสิ่งที่คนตรงหน้าเป็น ตั้งสติหาทางแก้ ช่วยเขาดับทุกข์....อย่างเข้าใจ
#โรคซึมเศร้า ไม่ใช่โรคคนอ่อนแอ แต่เป็นโรคที่ต้องการการรักษา เช่นเดียวกับโรคหวัด
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
