III. คริสเตียนเป็นผู้ที่พูด; คริสเตียนที่แท้จริงจึงเป็นคริสเตียนที่พูด — กจ.1:8, 1กธ.12:3, 13; 14:19, 26; อฟ.5:18-19:
1. พระเจ้าแห่งการตรัสทรงเนรมิตสร้างจักรวาลและยังคงกระทำทุกสิ่งต่อเนื่องมาโดยผ่านการตรัสของพระองค์; ดังนั้นทุกคนที่ได้รับความรอด, ได้บังเกิดจากพระเจ้า, และมีชีวิตของพระองค์จึงควรเรียนรู้ที่จะพูดเพื่อพระองค์และพูดพระคำของพระองค์ — กจ.5:20; 2กธ.4:13.
2. ในฐานะคริสเตียน เราทุกคนล้วนสามารถพูดเพื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ — กจ.4:20, 29, 31.
3. เราจำเป็นต้องตระหนักว่า ในฐานะผู้เชื่อ เราถูกกระทำให้เป็นพยานบุคคลของพระ-คริสต์ผู้ทรงพระชนม์แล้ว; พยานบุคคลคือผู้ที่พูด — 1:8, 22; 2:32; 3:15; 5:32:
(1) พยานบุคคลคือผู้ที่พูด โดยพูดแต่สิ่งที่เกี่ยวกับบุคคลที่เขากำลังเป็นพยานเท่านั้น — 1:8.
(2) เราควรพูดพระคำของพระเจ้าทั้งเวลาที่มีโอกาสและขาดโอกาสเพื่อทำให้แผนการบริหารที่นิรันดร์ของพระเจ้าสำเร็จลุล่วง — 2ตธ.4:2.
(3) เราเป็นพยานบุคคลของพระองค์ และเราจำต้องพูดพระองค์, พูดเพื่อพระองค์, และพูดออกซึ่งพระองค์ในทุกๆ โอกาส.
4. ในการประชุมต่างๆ ของคริสตจักร วิสุทธิชนทุกคนควรเป็นผู้ที่พูด — 1กธ.14:19, 26, 31:
วันศุกร์ - การบำรุงเลี้ยงแห่งการฟื้นฟูยามเช้า
กิจการ บทที่ 1 ข้อ 8 แต่ท่านทั้งหลายจะได้รับฤทธิ์เดชเมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จลงมาบนตัวท่าน และท่านจะเป็นพยานบุคคลของเรา ทั้งในกรุงเยรูซาเล็ม, ทั่วมณฑลยูดาย, มณฑลซะมาเรีย, และจนถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก.
2ติโมเธียว บทที่ 4 ข้อ 2 จงประกาศพระคำ จงเตรียมพร้อมอยู่ทั้งเวลาที่มีโอกาสและขาดโอกาส จงทำให้คนรู้สึกติเตียนตนเอง, ว่ากล่าว, และตักเตือนด้วยความอดทนนานและด้วยคำสอนทุกอย่าง.