เรื่องราวของกรรม กรรมที่เกิดมามีชีวิต มีอารมณ์ มีชีวิตที่จะดำรงอยู่ได้ ต้องอาศัยน้ำเลือดน้ำหนองของสัตว์โลกผู้มีกรรม เรากินหมูสักชิ้นหนึ่ง ไอ้หมูตัวนั้น มันก็มีกรรม มีอารมณ์ กินอาหารด้วยความโลภอยู่กับกรรมที่มันมี เราไปกินอาหารนั้นเข้ามา กายมันพลอยมีเชื้อของธาตุที่มีกรรม เข้ามาเสริมปรุงแต่งเรือนกาย กายนี้ก็พลอยมีกรรม คือปากของเรา ที่ไปกินเนื้อหมูเข้าไปบดขยี้ในกระเพาะ แล้วก็ไปดูต้นไม้ ต้นไม้ก็มีราก ชอนไชไปเสาะแสวงหาอาหาร ดูดน้ำแร่ธาตุ ธาตุดินธาตุน้ำธาตุลมธาตุไฟ เข้าไปเสริมปรุงแต่งลำต้นให้โตขึ้น