3 ก.ค. 2022 เวลา 23:59 • ปรัชญา
วันสบายๆ
ลืมตาตื่นขึ้นมาก็ได้ยินเสียงนกร้องทักทายกันเสียงแจ้วๆที่หลากหลาย สายลมเย็นเมื่อยามเช้าคอยโยกคอนใบไม้ราวกับว่าใบไม้กำลังเต้นระบำ ฝูงแม่ไก่พาลูกไก่ออกหาคุ้ยเขี่ยอาหารกินส่วนตัวผู้นั้นเอาแต่ตะโกนร้องเบ่งอวดพลัง เลือบมองไปท่านผู้เฒ่ากำลังวุ้นเตรียมอาหารคราวหวานเพื่อใส่บาตร
พวกเด็กๆสาระวนเตรียมแต่งตัวไปโรงเรียนบ้างก็ยังปลุกไม่ตื่นบ้างก็ยังหาชุดไม่เจอ ส่วนชายหนุ่มหญิงสาวเตรียมตัวออกไปทำงาน บ้านข้างๆก็เริ่มไล่ต้อนฝูงวัวควายออกไปเล็มหญ้า ส่วนตัวฉันนั้นนั่งจิบกาแฟมองดูผู้คน มองดูทุกสิ่งที่เคลื่อนไหวเมื่อผ่านหน้าราวกับว่าค่อยเป็นผู้สังเกตุการณ์ อากาศเย็นนิดๆเมื่อยามเช้า
กับกาแฟร้อนๆก็รู้สึกเข้ากันดี สำหรับวันนี้เป็นอีกวันที่จะได้เริ่มต้นกับสิ่งดีๆ ภาพเหล่านี้ต่อไปก็เป็นเพียงความทรงจำที่ตัวฉันพกติดตัวไปทุกที มันเฝ้าบันทึกความทรงจำและสิ่งดีๆ หน้าที่ฉันคือให้มันได้ทำงานอย่างสมบรูณ์ ทุกย่างก้าวจึงเฝ้าเดินอย่างประณีตเพื่อเขียนขีดเส้นทางที่ฉันหวัง จะเหนื่อยบ้างล้มบ้างช่างหัวมันเพียงตัวฉันรู้สึกดีทุกก้าวเดินก็เกินพอ…
โฆษณา