หลอนหรือหลอก ผีมีจริงหรือไม่ ประสบการณ์ส่วนตัวเชื่อว่ามีผีหรือวิญญาณที่เป็นพลังงาน ล่องลอยไป จนประจวบกับเวลาสถานที่
พลังงานที่เท่าเทียม การปรากฏก็พร้อม
YouTube.com
ในค่ำคืนที่ไม่มีลางบอกเหตุใดๆ หลังจากสวดบูชาพระเย็นในวันแรม 14 ค่ำ เตรียมตัวเข้านอน หลังจากหาช่องฟังธรรมะก่อนนอนเป็นประจำแล้วปิดไฟ.....พร้อมนอน
แสงสลัวของแสงภายนอกทะลุผ้าม่านเข้ามาในห้องนอนชั้นสอง บ้านเงียบสงบ มีเสียงเครื่องปรับอากาศทำงานเบาๆ อากาศกำลังเย็นสบาย
เสียงฟ้าร้องจากที่ไกลๆพอให้ได้ยิน มีพยากรณ์ว่าฝนจะตกแต่ก็ยังไม่ตกอากาศนอกห้องร้อนระอุที่เดียว
ตั้งใจฟังธรรมะเสียงหลวงปู่ชาเทศน์ ให้ฟังถึงการรู้จักพิจารณาถึงเหตุและผล การทำความเข้าใจในกิจที่พึ่งมีในชีวิต ท่านสอนเรื่องการมักน้อยในการใช้ชีวิตการปล่อยวาง ท่านได้เล่าให้ฟังถึงความไม่เข้าใจของพระหนุ่มบวชใหม่ ที่ไม่ยอมซ่อมกุฏิที่รั่ว ฝนตกต้องขยับหนีน้ำฝนพรำ
เพราะคิดว่าต้องปล่อยวาง ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างสงบ ฝนตกลงมาท่านก็ขยับหนีให้พ้นรูรั่วไปเรื่อยๆ หลวงปู่ก็ได้ดุไป พระท่านก็ตอบว่า ก็ท่านอาจารย์สอนให้ปล่อยวาง สมถะแล้วผมก็ไม่เข้าใจว่าท่านตำหนิผมเรื่องอะไร
เราก็ฟังและคิดตามไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตกใจตื่นเพราะได้ยินเสียงอะไรหล่นลงพื้นอย่างแรง
สมองก็เริ่มคิดทบทวน ว่าอะไรหล่นลงมา เสียงมันดังใกล้ตัว คงเป็นอะไรสักอย่างจากโต๊ะเครื่องแป้งที่หล่นลงมาแน่ ในใจคิดว่าพรุ่งนี้ค่อยตื่นมาดูแล้วกัน ขณะที่กำลังทำท่าจะหลับ
หูก็ได้ยินเสียงคล้ายว่ามีคนเดินไปมาที่ชั้นล่าง เสียงเปิดไฟ เสียงฝีเท้าเดินขึ้นบันได ก่อนที่เสียงนั้นจะมาหยุดที่หน้าห้องนอน....เสียงฝีเท้า เสียงเดินเงียบไปนาน จนแปลกใจ หรือว่าเป็นเสียงลูกชายกลับบ้าน
ความสงสัยและความรู้สึกแปลกๆ สมองบอกว่าอย่ากลัวลุกขึ้นมาดูหลังจากที่ตั้งสติได้ จึงตัดสินใจเปิดไฟในห้องนอนและเปิดประตูออกไปดูทันที
ไม่ใครกลับมา ชั้นล่างยังมืดสนิท หลังจากเปิดไฟดูที่ห้องนอนลูกเขายังไม่มา ตาเหลือบดูนาฬิกาที่ผนัง หลังเที่ยงคืนมา 43 นาที ทั่วทั้งบริเวณบันได เงามืดทอดยาวตามทางเดิน ตัดสินใจเดินลงชั้นล่างที่เงียบสนิท ทุกอย่างอยู่ในตำแหน่งที่เคยอยู่ก่อนเข้านอน
เสียงในใจพึมพำจะตีหนึ่งแล้ว ทำไมยังไม่กลับอีกเจ้าลูกชาย
ไหนๆก็เปิดไฟในห้องแล้ว ดูซะหน่อยเมื่อกี้อะไรหล่นลงมา
ในที่สุดก็เจอว่าอะไรหล่น
ตะกร้าอุปกรณ์ส่วนตัวที่ใส่โทรศัพท์ แทปเลต สายชาร์จต่างๆที่จะถือขึ้นห้องนอนหล่นเข้าไปที่ใต้โต๊ะเครื่องแป้ง ซึ่งตะกร้าขนาด 6×12 นิ้วไม่น่าจะหล่นเข้าไปใต้โต๊ะได้ง่ายๆ ต่อให้บ้านสะเทือนหรือมีอะไรไปโดน และลมจากเครื่องปรับอากาศ ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้
หรือว่ามีบางสิ่งมาจับมันเอียงขึ้น และให้ไหลลาดลงไปตามช่อง เพราะถ้าด้วยตัวมันเองคงไม่สามารถหล่นลงได้เอง
หลังจากคิดทบทวนตั้งแต่เสียงฝีเท้า เสียงเดิน และตะกร้าหล่น ตัดสินใจไปล็อกประตูห้องนอน เปิดไฟแล้วนอนต่อดีกว่า จิตใจเริ่มคิดวนเวียนซ้ำๆ เกิดอะไรขึ้น ......มีอะไรที่ผิดปกติ วันนี้วันพระ....... เริ่มกลัวจับใจ
พยายามข่มตานอนต่อ ไม่ชอบแสงไฟ ตัดสินใจลุกขึ้นไปปิดไฟ ระลึกถึงคำสอนของหลวงปู่ชาท่านได้เคยเทศน์ไว้ อย่าให้ความกลัวมาทำให้ขาดสติ....ถ้าจะต้องเกิดอะไรขึ้นก็ให้มันเกิด ไม่วิตกหรือกลัวเกินไปจนอยู่ไม่ได้ ในใจเริ่มค้านกับตัวเอง ถ้าเป็นผีละ มันมาฆ่าหรือทำให้กลัวจนช็อกตายจะว่ายังไง อีกใจก็คิดตอบเอง ก็ถ้าจะต้องตายก็ปล่อยให้ตายก็แค่นั้นเอง
หลังจากนั้น ก็เข้าสู่ภาวะหลับและฝัน ในฝันกึ่งรู้สึกตัวกึ่งหลับมีใครสักคนพยายามจะเดินเข้ามาจับที่ขาขณะที่นอนตะแคงข้าง เสียงร้องห้ามของตัวเองที่กลัวจับใจ ส่งเสียงตะโกนว่า อย่านะ อย่านะ! แต่เสียงแผ่วเบาที่เปล่งออกมาได้ติดอยู่แค่ที่ลำคอ เราสะดุ้งตื่น เปิดโทรศัพท์ดู ตี 4 พอดี เฮ้อ!! รอดแล้วเราตื่นเลยดีกว่า
วันนั้นเลยตื่นตี4 รอเช้า อาบน้ำแต่งตัว เตรียมออกไปใส่บาตร เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้สรรพสิ่งบนโลกนี้ ที่ปรากฏขึ้นได้ หรือเป็นเพียงความหลอนที่คิดไปเองก็ตาม จะใช่ หรือไม่ใช่ ไม่รู้
เมื่อเรายังต้องใช้ชีวิตในบ้านหลังเดิม ค่ำคืนดึกดื่นคนเดียวตามลำพังให้ได้ คงต้องประคองสติ ไม่ให้กลัวจนเสียจริต บอกตัวเองให้มีสติ หยุดคิด ถึงว่า ใช่..หรือไม่ใช่..
ถ้าใช่เขาหรือเธอก็คงเป็นมิตร หรือถ้าเป็นเรื่องของความบังเอิญที่ไม่เกี่ยวข้องกับความลี้ลับ กลัว .....หลอน...การสร้างเสียง...ภาพ...จินตนาการ....ของสมอง
ด้วยเหตุและปัจจัย ....มีสติและปัญญาเข้าไว้😱
Ake Wallop :YouTube.com
พุทธัง...สะระณัง คัจฉามิ......ยาวๆไป ก็หลับได้เอง
ขอบคุณภาพจาก
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
