บทพระพิพัฒน์สัตยาในโจวอู่หวัง เมื่อครั้งยกทัพปราบซังโจ้วหวัง (牧誓)
王曰：“古人有言‘牝雞無晨，牝雞之晨，惟家之索。’今殷王紂維婦人言是用，自棄其先祖肆祀不答，昬棄其家國，遺其王父母弟不用，乃維四方之多罪逋逃是崇是長，是信是使，俾暴虐於百姓，以奸軌於商國。”
อู่หวังตรัสว่า “โบราณว่าไว้ ไก่ตัวเมียไม่ขันยามเช้า หากไก่ตัวเมียขันยามเช้า จักเป็นความอับโชคของบ้านเป็นแน่แท้ บัดนี้ โจ้วเชื่อฟังแต่คำพูดของสตรี ไม่นำพาในการบูชาบรรพบุรุษ ทอดทิ้งกิจการบ้านเมือง ละเลยแลไม่ยอมมอบหมายราชการให้แก่พี่น้อง หากแต่กลับสนับสนุนโจรชั่วที่หลบหนีมาจากทุกสารทิศ เชื่อถือแลมอบหมายราชกิจแก่พวกเขา จนทำให้พวกเขาทำร้ายประชาชน ปล่อยปละละเลยให้ทรชนเข้าปกครองเมืองซัง
“今予發維共行天之罰。今日之事，不過六步七步，乃止齊焉，夫子勉哉！不過於四伐五伐六伐七伐，乃止齊焉，勉哉夫子！尚桓桓，如虎如羆，如豺如離，於商郊，不御克奔，以役西土，勉哉夫子！爾所不勉，其於爾身有戮。”
บัดนี้ข้าจะทำการลงโทษโจ้วแทนฟ้า การรณรงค์ในวันนี้ อย่าให้ห่างเกินสี่ก้าว ห้าก้าว หกก้าว เจ็ดก้าว ต้องรีบจัดทัพให้เรียบร้อย ทุกคนจงสู้กันเถิด เมื่อเราสู้สี่คำรบ ห้าคำรบ หกคำรบ เจ็ดคำรบ ก็จงรีบจัดขบวนให้เรียบร้อย ทุกคนจงสู้กันเถิด จงองอาจหาญกล้า ให้เหมือนดั่งหมี ดั่งพยัคฆ์ ที่นอกเมืองซัง จงอย่าสังหารเชลยที่หนีมา จงใช้เขาให้เข้ารณรงค์ฝ่ายศัตรู ทุกคนจงสู้เถิด หากเราไม่สู้ ก็จะถูกสังหารเป็นแน่แท้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
