ในมหากาพย์ Odyssey ของ Homer สมัยกรีกโบราณ กล่าวถึงนางเงือกว่ามักล่อลวงเหล่านักเดินเรือให้จมลงในน้ำด้วยเสียงอันไพเราะ จนไปถึง Yao Bikuni ของญี่ปุ่นที่เป็นหญิงสาวผู้กินเนื้อของนางเงือกจนทำให้เธอกลายเป็นอมตะกว่า 800 ปี หรืออย่างในทวีปแอฟริกาก็มี Mami Wata ภูตน้ำที่ได้รับการบูชาในร่างครึ่งคนครึ่งปลา แม้แต่ในไทยเองก็มีนางสุพรรณมัจฉาในรามเกียรติ์และนางเงือกในเรื่องพระอภัยมณีที่หลายๆคนคงได้เรียนตอนหนีนางผีเสื้อสมุทร สมัยมัธยม
และแน่นอนว่าหนึ่งในนางเงือกที่มีชื่อเสียงที่สุดก็ คือ งานเขียน The Little Mermaid ของ Hans Christian Anderson ที่ได้รับการดัดแปลงจากโศกนาฏกรรมเป็นภาพยนต์การตูนเจ้าหญิงที่โลกไม่สามารถลืมได้ ( เปิดเพลง Under the sea)
แรงบันดาลใจในการสร้างภาพยนต์ "เงือกน้อยผจญภัย" ของ Disney
สุดท้ายนี้ขอจบด้วย Quote จากเรื่อง The Little Mermaid ของ Hans Chirstian Anderson ที่แม้ตอนจบจะไม่ได้ Happy แต่นางเงือกก็ได้ปกป้องคนที่เธอรักด้วยหัวใจและชีวิต
“But a mermaid has no tears, and therefore she suffers so much more”