ห้องเล่าเรื่อง 2022 ตอนที่ 24 "ลางสังหรณ์"
ผมขีดเขียนเรื่องราว ตามโชคชะตากำหนด แต่ละช่วงวัยชีวิต ต่างมีเรื่องน่าจดจำ และลืมเลือนไปตามกาลเวลา เห็นทั้ง คนเกิด คนแก่ เจ็บ และ ต้องตายไปไหนที่สุด เป็นคนรู้จัก ไม่รู้จัก ผมรู้ว่าเป็นเรื่องปกติ ของสัตว์โลก ถ้าหากตามความรู้จักและใกล้ชิด คงเป็นยายของผม ที่เสียชีวิตในตอนที่ผมอายุ 10 ปี นั้นนับว่าเป็นความสูญเสีย คนใกล้ชิดอีกคนหนึ่ง ที่เป็นคนสำคัญ ส่วนคนที่ 2 คือ ลุง(เขย) ที่ใกล้ชิดตั้งแต่เด็กเหมือนกัน เป็นเพื่อนคุย เพื่อนเที่ยว(ทุ่งนา) มันก็คือความสุขคนหนึ่งในการใช้ชีวิตในทุ่งนา ถึงแม้จะไม่ชอบ
แต่มันกลับเป็นความทรงจำที่ดี จนกระทั้งผมอายุ 16 ปี นั้นนับเป็นการสูญเสียอีกครั้ง เรื่องราวของผมก็ดำเนินไป ผ่านการสูญเสีย ญาติมิตร ซึ่งเป็นเรื่องปกติ หากลดระดับความสัมผัสไม่ใกล้ชิด(เสียใจในฐานะเพื่อนมนุษย์) พอผมอายุ 28 ปี ถึงแม้ยังไม่เกิดความสูญเสีย แต่คงอีกไม่นาน เพราะมันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ กับชายชรา ที่มีอายุ 90 กว่าปี มีชีวิตเพื่อเป็นกำลังใจให้ลูกหลาน ทุกช่วงเวลาต้องไปหา ทุกเทศการ เหมือนเรื่องปกติ นี้เป็นคนใกล้ชิดอีกคน ที่เห็นผมทุกช่วงวัย และได้สร้างความทรงจำร่วมกัน
การเขียนเรื่องราวที่ใช้ชื่อว่า "ลางสังหรณ์" มันอาจจะมากเกินไป แต่มันก็เป็นจริง เมื่อผมมีสัมผัสสังหรณ์ ผมจะเขียนเรื่องราว เพื่อบันทึกเหตุการณ์ชีวิตของผม.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
