มนุษย์ กับ คน ต่างกันไกลลิบ
เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
…. “ การเป็นคน กับ การเป็นมนุษย์ นั้น ต่างกันไกลลิบ การเป็น “คน” พอสักว่าได้เกิดมา เป็นคนได้แล้ว ส่วนการเป็น “มนุษย์” นั้น หมายเฉพาะผู้มีใจสูง ใจสูงชนิดที่น้ำ กล่าวคือความชั่วและความทุกข์ท่วมไม่ถึง
…. พอได้เกิดมา ก็ได้เป็นคนแล้วแน่นอน แต่จะเป็นมนุษย์หรือไม่นั้น อีกปัญหาหนึ่งต่างหาก คือ อยู่ที่ว่าใจสูงหรือไม่สูง เราจงเลิกแปลคำว่า มนุษย์ = คน กันเสียเถิด
…. ที่ดินที่สูง หรือที่ดอน เราหมายถึงที่ที่น้ำท่วมไม่ถึง ใจสูงก็เป็นอย่างเดียวกัน คือหมายถึงใจ ชนิดที่น้ำ กล่าวคือกิเลสหรือความชั่วท่วมขึ้นไปไม่ถึง หัวใจที่น้ำชนิดนี้ท่วมไม่ถึงนั้น ย่อมมีลักษณะสะอาด สว่าง สงบฯ ความสะอาด ความสว่าง และ ความสงบ ของใจนั่นเอง คือความสูงของใจ
…. ใจที่สูงเช่นนี้ ท่านลองคิดดูให้ดีๆ ว่าจะมีความทุกข์เกิดขึ้นจากคนๆนี้ได้อย่างไร หรือมีปัญหาอะไรที่คนซึ่งมีหัวใจสูงเช่นนี้จะแก้ไขไม่สำเร็จฯ
…. คนในสมัยนี้ ยิ่งไม่เป็นมนุษย์กันมากยิ่งขึ้น อย่าเข้าใจว่า..คนในสมัยนี้มีการศึกษานานาชนิดเจริญแล้ว จะมีความเป็นมนุษย์สมบูรณ์ขึ้น เพราะการศึกษาชนิดนั้นๆ มิได้มีความหมายว่าสามารถทำให้ใจมีความสะอาด สว่าง สงบ เมื่อดำเนินการศึกษาชนิดที่ไม่อาจทำให้ใจสูงนั้น ยิ่งมากเพียงไรก็มีแต่จะยิ่งทำใจให้สกปรกมืดมัวและเร่าร้อนมากขึ้นเพียงนั้น
…. ขอให้คนในโลกแห่งสมัยนี้ อย่าหลงทะนงตัวว่ามีใจสูง เพราะเหตุที่มีการศึกษากว้างขวางนั้นเลย ขอให้วัดระดับจิตใจดูด้วยกฎเกณฑ์อันแท้จริง คือความที่ใจสะอาด สว่าง และ สงบ เสียก่อน เพราะถ้าใจไม่เป็นเช่นเกณฑ์นี้แล้ว ทำอย่างไรเสีย น้ำ คือ กิเลส หรือความชั่ว ย่อมท่วมใจนั้นได้เป็นแน่นอน”
#พุทธทาสภิกขุ
เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูง มีดี ที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา.
ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสสา
เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา
เปรมปรีดา คืนวัน สุขสันติ์จริง.
ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียก ว่าผีสิง
เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่ง นำตัว กลั้วอบาย.
คิดดูเถิด, ถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอย.
#พุทธทาสภิกขุ
Cr. หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ ฯ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
