อิศรญาณสุภาษิต
"ตาก็มัวหัวก็ขาวเป็นคราวครํ่า หูก็ซํ้าไม่ได้ยินเอาสิ้นสวย
บุญหาไม่แล้วอย่าได้ทะนงตน ปุถุชนรักกับชังไม่ยั่งยืน"
จาก“เพลงยาวอิศรญาณ” หรือ สุภาษิตอิศรญาณ
นิพนธ์โดย
"อิศรญาณ อิสสรญาโน" หรือ หม่อมเจ้าอิศรญาณ มหากุล 2367 - 2423
ทรงนิพนธ์ ในระหว่างผนวช เป็นกลอนยาวจำนวน 52 คำกลอน
พระประวัติ
หม่อมเจ้าอิศรญาณ เป็นโอรสในพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงมหิศวรินทรามเรศ
ทรงผนวช ณ วัดบวรนิเวศ ได้พระนามฉายาว่า "อิสสรญาโณ" มีพระชนม์ชีพอยู่ในช่วงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
เล่ากันว่าครั้งหนึ่งพระองค์มีพฤติกรรมแปลกประหลาด ทำให้ถูกใคร ๆ มองว่าสติไม่ดี ด้วยความน้อยพระทัยของหม่อมเจ้าอิศรญาณจึงทรงนิพนธ์เพลงยาวอิศรญาณขึ้นในเชิงประชด เสียดสีสังคม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
