นิยาย : จันทิราพร หรือในนามปากกาที่นักอ่านจะได้รู้จักเธอในชื่อว่า 'พรแห่งจันทรา' นักเขียนสาวสุดสวยที่มีอาชีพหลักเป็นประชาสัมพันธ์ประจำห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร
เธอชอบอ่านนิยายรัก และชอบจินตนาการว่าตัวเองเป็นนางเอกของนิยายทุกเรื่องที่เธออ่าน
วันหนึ่งที่เธอซื้อหนังสือนิยายมาอ่าน แล้วตอนจบของนิยาย ไม่เป็นไปอย่างที่เธอคิดไว้ ทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจ เพราะสงสารนางเอกในเรื่องนั้นมาก
"ไม่น่าเลย จบแบบนี้ สงสารนางเอกจัง นิยายที่เขียนให้ตอนจบนางเอกเป็นโสด เป็นหม้าย ใช้ชีวิตลำพังแบบนี้ ไม่น่ารักเลย"
เธอจึงตัดสินใจว่า เธออยากมีหนังสือนิยายเป็นของตัวเองสักเล่ม และจะเขียนนิยายในแบบที่เธอชอบอ่าน
"พระเอกในนิยายของฉันจะต้องประมาณไหนดีนะ
อย่างแรกเลย
รูปร่างจะต้องเพอร์เฟค สมส่วน หุ่นดี มีกล้าม แบบคนรักสุขภาพ
หน้าตาก็ต้องหล่อ น่ารัก มองแล้วสะดุดตา สบายใจ มีเสน่ห์ มีแรงดึงดูด โครงหน้าคม เข้ม สะอาดสะอ้าน
ทรงผมต้องเป็นทรงที่ทันสมัย แต่เรียบร้อย
สีผิว เรื่องสีผิว ขอผิวขาวหน่อย ก็แล้วกัน ดูสะอาดดี แต่ผิวสีเข้มก็หล่อไปอีกแบบนะ ดูแข็งแรง พึ่งพาอาศัยได้
บุคลิกภายนอกสมาร์ท ยิ้มง่าย เอาใจเก่ง ปากเป็น ใครเห็นก็ชอบ
บ้าไปแล้วนะลูกจันทร์ เธอต้องคิดถึงนิสัยใจคอก่อนสิ เรื่องรูปร่างหน้าตามาก่อนได้ยังไง เอาใหม่
ต้องสติปัญญาก่อนสิ ต้องฉลาดก่อน ยิ่งฉลาดมาก ๆ ยิ่งดี เฉลียวด้วย มีไหวพริบ ปฏิภาณ ฉลาดทั้งทางโลกทางธรรม
ความคิดยึดหยุ่น
การศึกษาก็ต้องมีพอเลี้ยงชีพได้ ถ้าไม่มี ก็ขอให้รวยแบบไม่ต้องมีเหตุผลไปเลยก็แล้วกัน
ให้หยิบจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง เหมือนเรื่องราวของกษัตริย์ไมดาส
หรือนั่งเฉย ๆ พูดสองสามคำ ก็มีคนนำเงินมาประเคนให้ถึงที่เหมือนเจ้าอาวาสที่วัดดัง
อาชีพหน้าที่การงาน เรื่องนี้ฉันก็ชอบเยอะ ให้เป็นเจ้าของกิจการ เป็นนักธุรกิจ หรือจะเป็นข้าราชการดีนะ นายแบบ ไอดอล ก็น่าสนใจ
จะเลือกทำไมกันเนี้ย ในเมื่อคนเราสามารถทำได้หลายอาชีพ เช่นเศรษฐีส่วนมาก เขาก็มีธุรกิจตั้งหลายอย่าง ถ้าอย่างนั้น ให้พระเอกทำงานเยอะ ๆ เป็นให้หมดนั่นแหละ ดีแล้ว
อ้อ แล้วก็เรื่อง
ทัศนคติ แนวคิด มุมมองที่เขามีต่อชีวิต ต่างหากละที่สำคัญ
แน่ละ ถ้าเขาทำงานเยอะขนาดนั้น เขาต้องมีแนวคิดที่ล้ำเลิศ บรรเจิด เป็นอัจฉริยะแน่นอน
ว่าแต่ ถ้าพระเอกจะเพอร์เฟคขนาดนั้น แล้วฉันจะแต่งนิยายให้มันออกมายังไงละทีนี้
ไม่ได้นะลูกจันทร์ เธอจะทำให้ตัวเองลำบากในวันข้างหน้า ลดสเปคพระเอกลงให้หมดเลย
ให้เป็นแค่พระเอกรูปหล่อ พ่อรวยก็พอ อืม แล้วก็มีแฟนสวยแค่นี้พอแล้ว พอแล้วนา ในทีวีพระเอกส่วนมากก็เห็นทำอยู่แค่นี้ นั่งโต๊ะทำงาน แล้วก็ตามจีบนางเอก คั่วนางร้าย อย่าคิดเยอะไปหน่อยเลย ให้บทเยอะเกินไป เดี๋ยวคนอ่านก็งงอีก"
เธอเริ่มวางพล็อตนิยาย วางคาเรคเตอร์ให้ตัวละคร แต่ก็หลงไปเขียนเป็นลิสต์รายการแฟนในอนาคตของตัวเองสะยึดยาวไปอย่างนั้น
"อุ้ยตายจริง นี่คือบทของพระเอกในนิยาย ทำไมฉันถึงเผลอไปคิดว่าเขาเป็นแฟนฉันอีกแล้วเนี้ย
โอ้ย ยัยลูกจันทร์ ยัยบ๊อง เธอจ้องจะงาบพระเอกนิยายทุกเรื่องไม่ได้นะลูกจันทร์
เปลี่ยนความคิดของตัวเองเดี๋ยวนี้เลยนะ
นี่คือคาแรคเตอร์ของพระเอกในนิยาย
ไม่ใช่พระเอกในชีวิตจริงของเธอสักหน่อย"
ลูกจันทร์ยิ้มเขินอายให้ความคิดของตัวเอง พลางบิดตัวไปมา
"ถ้าฉันสามารถเลือกสเปคแฟนในอนาคตได้ เหมือนที่สร้างคาแรคเตอร์ให้พระเอกในนิยายได้จริง ๆ ก็ดีสินะ บ้านา ลูกจันทร์ เพ้อเจ้ออีกแล้ว"
ลูกจันทร์สลัดความคิดในหัวออก แล้วตั้งใจเขียนบทให้นิยายของตัวเองต่อไป
"ส่วนนางเอกก็น่าจะประมาณไหนดีนะ ถึงจะเหมาะกับพระเอก
เรื่องนี้ขอนางเอกที่สวยแบบสวยมาก ๆ รูปร่างดี หุ่นดี ผิวพรรณดี แต่มีนิสัยแบบโก๊ะ ๆ เหมือนนางเอกในซีรีส์เกาหลี ก็แล้วกันนะ เริ่มที่
เส้นผมยาวสลวย นุ่มเหมือนแพรไหม ฉันคงดูโฆษณาแชมพูในทีวีมากเกินไป จนนิยามคำว่าผมสวยออกมาแบบนี้ แต่ก็น่าจะประมาณนั้นแหละ ถึงจะเป็นนางเอกได้ เพราะนอกจากจะเล่นหนัง เล่นละครแล้ว นางเอกต้องรับงานเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สินค้าต่าง ๆ อีกมากมาย สวยเว่อร์ ๆ ไว้ก่อน
แล้วก็ความยาวของเส้นผมให้ยาวถึงสะโพกไปเลยก็แล้วกัน สมัยนี้ถ้าไม่ยาวจริง เขาก็ต่อผมปลอมเพิ่มได้ ไม่ก็ใส่วิกผมเสริมเข้าไป ง่ายจะตาย
ส่วนสีผม ให้สีดำธรรมชาติก็น่าจะเข้ากับพระเอกดีนะ เรื่องนี้พระเอกเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก ให้ชอบผู้หญิงแบบไทย ๆ ธรรมดาแบบนี้แหละ คนอ่านชอบ
ใบหน้าเรียวเป็นรูปไข่ ตามตำราไทย สวยโดยไม่ต้องศัลยกรรม
ขนคิ้วเรียงเส้นโค้งสวยเหมือนรูปพระจันทร์เสี้ยว เอิ่ม ว่าแต่กว่าจะมีคนนำนิยายของฉันไปทำหนัง ทำละคร คิ้วแบบนี้เชยไปหรือยังนะ
ช่างมันก่อนเนอะ ถึงวันนั้นผู้กำกับคงแก้บทเพิ่มอยู่ดีแหละ ตอนนี้เขียนออกมาให้จบก่อนเถอะลูกจันทร์เอ๋ย
ขนตาดกดำเรียงเป็นแพ งอนสวย กะพริบตาแต่ละครั้ง ทำพระเอกใจละลาย
ดวงตากลมโต นัยย์ตาสีน้ำตาล แววตามีประกายระยิบระยับ
จมูกโด่งเชิ่ดขึ้นเล็กน้อย แบบที่สาว ๆ สมัยนี้เขาฮิตกัน
ริมฝีปากอวบอิ่ม เวลายิ้มเห็นฟันสีขาวเรียงกันสวยงาม
คางมนดีกว่านะ ถ้าคางแหลมฉันว่าคนอ่านน่าจะไม่ชอบ แล้วก็อีกอย่างคือเวลาบรรยายบทจูบจะได้บอกว่า พระเอกเชยคางมนของเธอขึ้นมา แล้วบรรจงจุมพิตหวานลงไปบนริมฝีปากสวย อย่างแผ่วเบา แล้วเพิ่มแรงบดลงไปอย่างดูดดื่ม ทำเอาเธอเคลิ้มจนตัวลอยอิอิ
ลำคอยาวระหง แน่ละ เธอสวยขนาดนั้น จะคอตันได้ยังไงละ ยัยลูกจันทร์เธอนี่ก็นะ
ไหล่บาง ๆ ดูน่าทะนุถนอมดี เวลาโดนรังแกก็น่าสงสารด้วย
ลำแขนมีกล้ามนิด ๆ แบบคนที่ชอบออกกำลังกาย
นิ้วมือเรียว ตัดเล็บสั้น สะอาด ถึงสมัยนี้ใคร ๆ จะชอบต่อเล็บยาว ๆ ใส่กาว ทาสี แต้มกากเพชร ประดับด้วยสีสันสวยงาม แต่ฉันจะให้นางเอกมีเล็บมือแบบคนธรรมดานี่แหละ ต้องให้น้องเป็นคนธรรมดาที่สุด
ลักษณะพิเศษที่ขาดไม่ได้เลยคือ หน้าอกหน้าใจจะต้องบวม ๆ ต้องใหญ่ไว้ก่อน เผื่อตอนเขียนบรรยายฉากเข้าด้ายเข้าเข็มจะได้มีเรื่องให้พูดถึงเพิ่มขึ้นอีกหน่อย ล้นอกล้นใจ แล้วก็ต้องล้นมือด้วย คัพซีน่าจะกำลังดี
ส่วนความสูงของนางเอกเนี้ย ไม่ต้องสูงมากนะ ประมาณให้สูงแค่เวลายืนแล้วพอดีกับช่วงหน้าอกของพระเอกก็แล้วกัน เวลาเขาซบอกกันก็จะพอดีเป๊ะ
พระเอกสูง 190 ซม. นางเอกสูงสัก 170 ซม. น่าจะกำลังดี อิอิ เผื่อไว้ให้เวลานางเอกใส่รองเท้าส้นสูงด้วย
เอ๊ะ แล้วพระเอก นางเอกสวยหล่อกันเบอร์นี้ต้องเล่นบทแนวไหนดีละทีนี้
จันทิราพรวางแผนเขียนรายละเอียดของนิยายที่เธออยากจะแต่งไปเรื่อย ๆ
"ต้องนิยายรักโรแมนติกแน่นอน ก็ฉันชอบอ่านแนวนี้นี่นา"
ตั้งแต่นั้นมาเธอก็ฝึกเขียนนิยายรักของตัวเองมาเรื่อย ๆ โดยปิดเป็นความลับ ไม่มีเพื่อนสนิท หรือเพื่อนที่ทำงานคนไหนรู้ว่าเธอเป็นนักเขียนนิยาย หรือแม้แต่คนในครอบครัว ก็ไม่มีใครรู้
และด้วยหน้าที่การงานที่ไม่เอื้อต่อการเขียน เธอจึงทำได้แค่เป็นงานอดิเรกที่เธอรัก
เธอฝึกเขียนทุกครั้งที่มีเวลาว่าง เช่นตอนเข้าห้องน้ำ
ทุกเช้าที่เข้าห้องน้ำ ลูกจันทร์จะมีสมุดจดไอเดียหนึ่งเล่มและปากกาหนึ่งด้าม วางไว้บนฝาชักโครก แม้ในบางวันหน้าตายังสลึมสลือ ตาปรืออยู่ก็ตาม
"อืม ฉากนี้ดี จดไว้ก่อน นางเอกตื่นเช้ามาผมเผ้ากระเซอะกระเซิง เธอฝืนสังขารลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว เพื่อที่จะไปวิ่งออกกำลังกายที่สวนหย่อมข้างคอนโด เพราะเธอหวังว่าจะได้พบกับพ่อหนุ่มกล้ามเป็นมัด ๆ หน้าท้องแน่น ๆ คนนั้นอีก
และในขณะที่เธอกำลังงัวเงียอยู่นั้น เสียงเพลงรอสายจากมือถือที่วางไว้นอกห้องน้ำก็ดังขึ้นมาปลุกเธอซ้ำอีกครั้ง
'ใครนะ โทรมาตั้งแต่เช้า' แต่จะลุกไปรับสายในตอนนี้ทันทีก็ไม่ได้เพราะข้าศึกกำลังโจมตีเต็มกำลัง"
ลูกจันทร์จดทุกอย่างลงไปในสมุด ขยี้ตาตัวเองอีกครั้ง แล้วยิ้มกับตัวเอง "เก่งเหมือนกันนะเรานี่"
ตอนออกกำลังกาย
ขณะที่เธอกำลังยึดเส้นยึดสาย ชกมวยไทยกับกระสอบทรายอยู่นั้น
"อืม ไอเดียนี้ดี ขอจดไว้ก่อน"
เธอพูดบันทึกเสียงลงไปในมือถืออย่างรวดเร็วก่อนที่ไอเดียจะหนีหายไป แล้วกลับมาชกกระสอบทรายต่อ
ลูกจันทร์ออกกำลังกาย ชกกระสอบทรายทุกเช้าเป็นเวลาสิบนาที และวอร์มร่างกายก่อนและหลังอีกสิบนาที ทำสมาธิอีกสิบสองนาที
และจะมีแค่ตอนนั่งสมาธิเท่านั้นที่เธอไม่หยิบมือถือ หรือสมุดปากกามาจด ถึงแม้บางครั้งจะนั่งปุ๊บ ไอเดียก็เข้ามาปั๊บ เธอก็จะปล่อยมันไป เพราะเธอตั้งสัจจะไว้แล้วว่า เวลาทำสมาธิจะไม่หยิบจับอะไร
แม้แต่ตอนที่เธอกำลังแปรงฟัน
และบ่อยครั้งที่เธอกำลังแปรงฟัน ไอเดียก็มักจะโผล่เข้ามา ทำให้เธอต้องรีบจดเอาไว้ให้ทัน ก่อนที่ไอเดียจะหายไป ปากคาบแปรงสีฟันค้างไว้ ในขณะที่มืออีกข้างจดไอเดีย
"ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ว่าทำไมทุกครั้งที่แปรงฟัน แล้วไอเดียก็มักจะเข้ามาในหัว สักวันนะ ฉันจะหาคำตอบเรื่องนี้ให้ได้ ตอนนี้ขอจดไว้ก่อนก็แล้วกัน อืม ฉันรักความรู้สึกตอนที่ไอเดียเข้ามาในหัวจังเลย
แต่ก็ขอบใจนะไอเดีย ที่เข้ามาทักทายกัน"
ตอนเช้าลูกจันทร์ชอบทำอาหารเช้าให้ตัวเอง และบ่อยครั้งที่ไอเดียจะเข้ามาทักทายตอนที่เธอกำลังหั่นผัก
"จด ๆ ๆ อย่าเพิ่งหนีฉันไป ต้องจับมาจดไว้ให้หมด"
แม้แต่ตอนที่กำลังถือทัพพีคนในหม้อแกง มือซ้ายของเธอก็รีบเอื้อมไปหยิบมือถือขึ้นมา แล้วพูดบันทึกเสียงเก็บไว้ในมือถือ
ทุกครั้งที่มีไอเดียผุดขึ้นมาในหัว เธอจะรีบจดไว้ทันที หวังเพียงสักวันหนึ่ง เรื่องราวเหล่านั้นจะได้นำมาต่อยอด ขยายเป็นบทให้ตัวละคร ถ่ายทอดออกมาเป็นเนื้อเรื่องในนิยาย ที่มีชื่อของเธอโชว์อยู่บนหน้าปกหนังสือ
แค่คิดว่าได้นั่งเซ็นชื่อบนปกหนังสือที่ตัวเองตั้งใจแต่งขึ้นมา แค่นี้ลูกจันทร์ก็ยิ้มออกแล้ว
เธอมีแอบคิดแอบฝันบ้างว่าจะมีคนอ่านชอบงานที่เธอเขียน ชอบมาก ๆ และนิยายเรื่องนั้นของเธอได้รับการติดต่อนำไปทำเป็นภาพยนตร์ เป็นละคร
เธอเคยนั่งดูบทสัมภาษณ์ของนักเขียนชื่อดังของต่างประเทศ ที่เขาประสบความสำเร็จจากการเป็นนักเขียนนิยาย เช่น เจเค โรล์ลิ่ง สตีเฟนคิง หรือคนอื่น ๆ เช่นผู้กำกับภาพยนตร์เรื่องทรานส์ฟอร์เมอร์
ความรู้สึกแบบนั้นมันช่างแสนวิเศษที่สุด และเป็นแรงบันดาลใจที่ดี ให้ลูกจันทร์ยังคงรักในการเขียนนิยายของเธอต่อไป
"โห กว่าเขาจะมาถึงจุดที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักอย่างในทุกวันนี้ได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ต้องอดทน เต็มใจ จริงจัง จริงใจ ข้อมูลความรู้ก็ต้องแน่น ต้องลงลึกในรายละเอียด สู้ ๆ นะลูกจันทร์ หนทางคงอีกไม่ไกล เธอทำได้"
บ่อยครั้งที่เวลาเธอไปเดินเที่ยวในงานหนังสือแห่งชาติ แล้วเห็นนักเขียนชื่อดังนั่งตามบูธต่าง ๆ เพื่อรอเซ็นชื่อให้กับนักอ่านที่เป็นแฟนคลับ
"ฉันอยากมีโมเมนต์แบบนั้นบ้างจัง ฉันจะแต่งหน้า ทำผม แต่งตัวให้สวย ๆ และจะยิ้มจนเหงือกแห้ง เพื่อให้เหล่านักอ่านได้ถ่ายรูปคู่กับฉัน กับหนังสือของฉัน ว่าแล้วก็หาซื้อปากกาสวย ๆ มาฝึกเซ็นชื่อรอเลยดีกว่า เผื่อว่าความดังจะเข้ามาก่อนกำหนด ฉันจะได้มีลายเซ็นสวย ๆ เอ๊ะ หรือว่าฉันต้องให้หมอดูช่วยออกแบบลายเซ็นให้ก่อนดีนะ จะได้รวย ๆ "
เธอเริ่มออกเดินทาง ตามเส้นทางที่เธอขีดเขียนไว้ ด้วยการปล่อยนิยายที่เธอแต่งโพสไปตามเว็บไซต์นิยายบนโลกออนไลน์ เพื่อดูว่าจะมีคนชอบเรื่องที่เธอแต่งบ้างไหม
จันทิราพร หวังแค่เพียงว่าได้บอกเล่าเรื่องราว ส่งต่อความรู้สึกสุข สนุก แบ่งปันจินตนาการกับคนอ่าน ได้แบ่งปันความฝัน ความสุข ไอเดีย แรงบันดาลใจที่มันล้นเอ่ออยู่ในใจ ให้ออกไปโลดแล่นบนโลกนี้ แค่นี้เธอก็สุขจนล้นใจแล้ว
แต่แล้ววันหนึ่ง วันที่ความรักมาเคาะประตูหัวใจ !!!
จบตอนที่ 2
โอ๊ะ โอ ได้กลิ่นความรักหอมตลบอบอวลมาแต่ไกลแล้วใช่ไหมคะทุกคน
เขาจะเป็นใครนะ ?
มาช่วยกันลุ้นในตอนต่อไปนะคะ
สปอยล์ : เหมือนเขาหลุดออกมาจากในนิยายที่เธอชอบอ่าน เหมือนเขาคือพระเอกในนิยายที่เธอคลั่งไคล้ พระเจ้าส่งเขามาใช่ไหม 🎉
ขอรับคำแนะนำติชมด้วยนะคะทุกคน
เอ็นดูลูกจันทร์ด้วยนะ💃🏾
ขอบคุณค่ะ
เครดิตภาพประกอบ : canva.com
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
