สุขาภิบาลและสภาพความเป็นอยู่ของทหารในสงครามโลกครั้งที่ 1 (WWI)
ในช่วงของสงครามโลกครั้งที่ 1 (WWI) คุณภาพชีวิตของทหารแต่ละฝ่ายนั้น อาจจะเรียกได้ว่าไม่ได้ดีมากนัก โดยเฉพาะเรื่องของความสะอาด
ทหารที่อาศัยอยู่ในหลุมหลบภัยล้วนมีความเป็นอยู่ที่หนักหนา ห้องน้ำก็แย่ เปิดโล่ง ในแต่ละวันก็แทบจะไม่ได้อาบน้ำ อีกทั้งยังต้องอยู่กับศพเพื่อนทหาร
แต่ถึงแม้ว่าสุขอนามัยและการรักษาพยาบาลในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 จะยังไม่ดีนัก แต่การเรียนรู้และศึกษาก็ทำให้เกิดการพัฒนาในเวลาต่อมา
คำถามสำคัญที่หลายคนอยากรู้ก็คือ “ห้องน้ำของทหารในสนามรบเป็นอย่างไร?”
ในเวลานั้น การติดเชื้อถือเป็นเรื่องปกติ ทหารที่ไม่ได้ตายในสนามรบก็อาจจะตายจากการติดเชื้อและการเจ็บป่วยได้อย่างง่ายๆ
สำหรับการขับถ่าย ทหารจะทำการขุดหลุมลึกประมาณสี่ถึงหกฟุต และใช้หลุมนี้เป็นส้วมในการขับถ่าย และทหารก็มักจะนำไม้มาปิด คลุมปากหลุมเพื่อป้องกันแมลงมาตอมของเสีย
สำหรับการทำความสะอาดหลุมที่เป็นส้วมนั้น ก็เป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากทำ และมักจะใช้ให้ทหารที่ถูกลงโทษเป็นคนทำความสะอาดหลุม
สำหรับทหารที่ไม่อยากไปส้วมหรือเข้าส้วมไม่ได้ ก็อาจจะใช้ถังเปล่าๆ เป็นที่ขับถ่าย
สำหรับการฆ่าเชื้อหรือกำจัดเชื้อโรคนั้น เทคนิคที่ใช้กันบ่อยและง่ายที่สุดก็คือการใช้ความร้อน ต้มน้ำให้สุก หากแต่บางทีในสนามรบ ก็เป็นการยากที่จะทำได้
มีการพยายามใส่สารเคมีบางอย่างลงในน้ำเพื่อเพิ่มปริมาณน้ำ หากแต่ก็ส่งผลเสียต่อร่างกายทหาร
กองทัพฝรั่งเศสได้มีการนำลูกสุนัขเข้ามาในกองทัพเพื่อช่วยในการกำจัดหนู และในไม่ช้า การจับและฆ่าหนูก็กลายเป็นกิจกรรมฆ่าเวลาของเหล่าทหาร
และเพื่อที่จะทำให้จำนวนหนูนั้นลดลง มีการตั้งรางวัลสำหรับทหารที่ฆ่าหนูได้ โดยมีรายงานว่าในคืนหนึ่ง กองร้อยหนึ่งจับหนูได้ถึง 8,000 ตัว
ทหารบางส่วนก็ใช้แมวในการจับหนู โดยมีการประเมินว่าในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 มีการใช้แมวกว่า 500,000 ตัวในหลุมหลบภัยทั้งหมด และสุนัขและแมวบางตัวก็ถูกใช้เป็นทูตทหารในแนวหน้าอีกด้วย
ด้วยความที่หลุมหลบภัยของทหารนั้นไม่มีห้องน้ำหรือห้องอาบน้ำแบบเป็นสัดส่วน ทำให้กลิ่นกายของทหารนั้นแรง ตลบอบอวลไปทั่ว อีกทั้งขยะก็เกลื่อนกลาด และเกิดเหาติดไปทั่วกองทัพ
สำหรับเรื่องของอาหาร ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรได้มีการทำครัวเคลื่อนที่เพื่อใช้ในการประกอบอาหารสำหรับกองทัพ
ถึงแม้กองทัพอังกฤษจะบังคับให้ทหารต้องได้รับแคลอรีวันละ 3,574 แต่การส่งเสบียงก็มักจะล่าช้า กว่าอาหารจะมาถึง บางทีก็ทานแทบไม่ได้
ขนมปังที่มาถึงกองทัพนั้นก็มักจะเปรี้ยว มีรสฝาดไปแล้ว แป้งก็หายาก ทหารจึงมักจะต้องทานเนื้อหมักเกลือ และพวกคุกกี้
และนอกเหนือจากการติดเชื้อในหมู่ทหาร โรคบิดหรือท้องร่วงก็เป็นปัญหาใหญ่ในกองทัพเยอรมัน โดยมีรายงานว่าทหารจำนวนมากเป็นโรคบิดหรือท้องร่วง เนื่องมาจากสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่ค่อยสะอาดนัก รวมทั้งน้ำดื่มที่ปนเปื้อน ซึ่งก็ส่งผลกระทบเป็นทอดๆ ทำให้ทหารล้มป่วยและเสียชีวิต
มีรายงานว่ามีทหารเยอรมันป่วยเป็นโรคบิดกว่า 155,000 นาย ซึ่งนักประวัติศาสตร์ก็คิดว่าตัวเลขนี้ยังน้อยเกินไป ตัวเลขจริงนั้นน่าจะสูงกว่านี้
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
