กำเนิด แม่น้ำโขง
ภาพหน้าปก
นานแสนนาน สมัยก่อนกาลเวลา บนเทือกเขาสูงเสียดฟ้า บริเวณที่ราบสูงธิเบต มีทะเลสาบอันกว้างใหญ่ไพศาลอยู่บนนั้น ถูกขนานนามว่า ทะเลสาบหนองกระแส ทะเลสาบแห่งนี้ถูกแบ่งปกครองด้วยพญานาคสองตน ทั้งสองแบ่งการปกครองฝ่ายละครึ่งเมือง
โดย ณ ปัจจุบัน คนรุ่นเก่ายังมีความเชื่อว่า หนองกระแส คือเมืองบาดาลที่อยู่ใต้ทะเลสาบ ที่ หนองหาร ซึ่งปัจจุบันนี้ถิ่นที่อยู่คือ เมือง สกลนคร อ.โพนนา จ. สกลนคร
ทะเลสาบหนองกระแส เป็นน้ำที่เย็นมาก ๆ แต่เป็นน้ำที่บริสุทธิ์ ที่สิ่งมีชีวิตสามารถอาศัยอยู่ได้ และมีความเชื่อที่ว่า ถ้าหากมนุษย์คนใดก็ตามที่ได้ดื่มน้ำที่ทะเลสาบแห่งนี้ ก็จะทำให้ผู้นั้น มีกำลังวังชาเพิ่มขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์
บริเวณโดยรอบของทะเลสาบแห่งนี้ มีต้นไม้หายากและแปลกประหลาดขึ้นอยู่เต็มไปหมด และยังมีสัตว์น้อยใหญ่อาศัยอยู่บริเวรนั้นด้วย
ภาพประกอบ
เรื่องราวมันมีอยู่ว่า ภายใต้ทะเลสาบแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของพญานาคราชสองตน นั่นคือ พญาสุวรรณนาค และพญาศรีสุทโธนาค ทั้งสองตนนั้นเป็นผู้ปกครองอาณาจักรภายใต้ทะเลสาบหนองกระแสฝ่ายละครึ่งเมือง
พญานาคทั้งสองนั้นเป็นมิตรสหายที่ดีต่อกัน ทั้งสองฝ่ายจะไปมาหาสู่เพื่อเยี่ยมเยือนถามข่าวสารทุกข์สุกดิบกันอยู่เสมอมิได้ขาด
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง พญาศรีสุทโธนาคได้นำพาบริวารออกไปล่าสัตว์ในป่า เผอิญวันนั้นจับได้ช้างป่าตัวใหญ่ เมื่อได้มาก็นึกถึงเพื่อนสนิทจึงได้แบ่งเนื้อช้างครึ่งตัวให้พญาศรีสุวรรณนาค โดยให้ข้าราชบริวารนำไปถวาย
พญาศรีสุวรรณนาคเมื่อได้รับอาหารที่เพื่อนรักส่งมาให้ ก็ซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก พญาสุวรรณนาคจึงได้ส่งสาส์นแสดงความขอบใจ และให้คำมั่นสัญญาแก่พญาศรีสุทโธนาคว่า "หากมีสิ่งใดที่ข้าสามารถช่วยเหลือหรือแบ่งปันให้แก่พญาศรีสุทโธนาคได้ก็จะช่วยเหลือและแบ่งปันเสมอ"
ทั้งยังบอกอีกว่า ในโอกาสหน้าตนคงจะได้ส่งของฝากมาเป็นการตอบแทนบ้าง จนกระทั่งวันหนึ่ง พญาสุวรรณนาค ได้นำพาบริวารออกไปล่าสัตว์ในป่า เข้าป่าล่าสัตว์กันทั้งวัน แต่กลับได้เม่นตัวใหญ่มาตัวเดียว
ด้วยคำสัญญาที่ให้ไว้แก่สหาย พญาสุวรรณนาคได้ทำการแบ่งเนื้อเม่น โดยเลือกเนื้อที่ดีที่สุดและเยอะที่สุด โดยให้บริวารนำไปมอบให้แก่พญาศรีสุทโธนาค เพื่อเป็นของฝาก
เมื่อพญาศรีสุทโธ ได้รับเนื้อเม่นแล้ว ก็เพ่งพิจารณาเนื้อเม่นที่มีจำนวนน้อยนิด และขนของเม่นก็มีขนาดใหญ่มาก เมื่อเทียบกับเนื้อช้างที่ตนเคยแบ่งให้ ขนของช้างเล็กนิดเดียว แต่กลับมีเนื้อมากมาย
แต่เนื้อสัตว์ที่พญาสุวรรณนาคแบ่งให้ เมื่อเทียบขนของมัน ขนของมันใหญ่กว่าขนของช้าง เนื้อของมันก็ควรจะมีมากกว่าหลายเท่าเช่นกัน แล้วทำไมพญาสุวรรณนาคจึงได้แบ่งเนื้อมาน้อยนิดนัก
สร้างความไม่พอใจให้แก่พญาศรีสุทโธนาคเป็นอย่างมาก และคิดว่าพญาสุวรรณนาคคงไม่ซื่อสัตย์กับตน จึงไม่รับของฝากแล้วให้ข้าราชบริวารไปไถ่ถามพญาสุวรรณนาคว่า "เหตุไฉนจึงทำเช่นนี้"
เมื่อพญาสุวรรณนาคทราบดังนั้นก็ไม่สบายใจ รีบเดินทางไปอธิบายให้พญาศรีสุทโธนาคฟังว่า "พญาศรีสุทโธนาค แม้ว่าขนเม่นจะยาวและหนากว่าขนช้าง แต่ตัวของมันนั้นก็ตัวเล็กกว่าช้างมากโข เหตุฉะนั้นเนื้อเม่นครึ่งตัวมันจึงน้อยกว่าเนื้อช้างครึ่งตัวอย่างแน่แท้ "
แต่ครั้นอธิบายไป ด้วยอารมณ์โกรธพญาศรีสุทโธนาคก็ไม่รับฟังเหตุผล ยังหาว่าพญาสุวรรณนาคนั้นเอาเปรียบตน จึงเกิดการโต้เถียงกันอย่างรุนแรงจนถึงขั้นประกาศท้ารบกัน
ภาพประกอบ
พญาศรีสุทโธนาคได้บุกยกทัพนาคประชิดติดชายแดนเมืองหนองกระแสฝั่งที่อยู่ในการปกครองของพญาสุวรรณนาค การเคลื่อนทัพพลมาเป็นจำนวนมาก ทำให้ทะเลสาบหนองกระแสปั่นป่วน จากน้ำทีเคยใสบริสุทธิ์ ตอนนี้กลายเป็นน้ำขุ่นคลั่กด้วยโคลนตม
ฝ่ายพญาศรีสุทโธเห็นอย่างนั้น จะมิทำเช่นไรก็มิได้จนใจต้องต่อสู้กับสหายรัก เพราะจำเป็นต้องปกป้องแว้นแคว้นที่ตนเองปกครอง พญานาคราชทั้งสองตนได้ต่อสู้ประหัตประหารกันอยู่นานถึง 7 ปี สร้างความเดือดร้อนต่อบรรดาสรรพสัตว์ที่อาศัยอยู่แห่งน้ำนั้นล้มตายเป็นจำนวนมาก
การต่อสู้ยาวนานไม่เห็นวี่แววจะสิ้นสุดลง และยิ่งรุนแรงขึ้นทำให้ทั้งโลกสวรรค์และบาดาลสั่นสะเทือนเลือนลั่นหวั่นไหว เดือดร้อนกันไปทั่วทั้งมนุษย์ เทวดา และนาค
สะเทือนไปจนถึงพญาแถน ผู้ยิ่งใหญ่บนสวรรค์ ซึ่งได้มองเห็นเหตุการณทั้งหมดจึงเสด็จมายังเมืองหนองกระแส พร้อมมีเทวโองการว่า
"ข้าพญาแถนจอมสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ ขอสั่งให้เจ้าทั้งสองหยุดสู้รบกัน พวกเจ้าไม่มีใครเก่งกว่าใครหรอก และข้าขอสั่งให้บริเวณเขตหนองกระแสเป็นดินแดนปราศจากสงคราม เจ้าทั้งสองจงพาไพร่พลเคลื่อนทัพออกจากหนองกระแสบัดเดี๋ยวนี้ ถ้าเจ้าทั้งสองมีพระปรีชาสามารถจริง ขอจงไปสร้างแม่น้ำแข่งขันกันเถิด ผู้ใดสร้างแม่น้ำไปถึงทะเลก่อน ข้าจะถือว่าผู้นั้นเป็นผู้ชนะศึกครั้งนี้ แล้วข้าจะประทานปลาบึกลงในแม่น้ำสายนั้น"
พอสิ้นเทวโองการ พญานาคศรีสุทโธผู้มุทะลุดุดันหวังเอาชนะ ได้สร้างแม่น้ำไปทางทิศตะวันออกของเมืองหนองกระแสอย่างรีบร้อน แม่น้ำจึงคดเคี้ยวไปมาตามแนวภูเขา
ภาพประกอบ
ส่วนพญาสุวรรณนาคผู้สุขุมนุ่มลึก ได้สร้างแม่น้ำมุ่งไปยังทิศใต้ของเมืองหนองกระแส ตั้งใจสร้างอย่างพิถีพิถันเป็นเส้นตรงเพื่อย่นระยะทางในการสร้าง
ภาพประกอบ
ผลการแข่งขันกันในครั้งนี้ ปรากฎว่าพญาศรีสุทโธนาคเป็นฝ่ายชนะ พญาแถนจึงได้ปล่อยปลาบึกซึ่งเป็นปลาน้ำจืด ขนาดใหญ่ที่สุดลงในแม่น้ำโขง และเป็นแม่น้ำสายเดียวที่มีปลาบึกอาศัยอยู่จนถึงทุกวันนี้
ปลาบึก
ฝั่งแม่น้ำของพญาศรีสุทโธนั้น คดเคี้ยวไปมา สมัยก่อนนั้นได้เรียกขานกันว่า แม่น้ำโค้ง จนปัจจุบันได้เพี้ยนไปจนได้ชื่อว่า แม่น้ำโขง มาจนถึงปัจจุบันนี้
ส่วนแม่น้ำของพญาสุวรรณนาคนั้น เป็นเส้นตรง ถูกขนานนามว่า แม่น้ำน่าน นั่นเอง
สาเหตุที่เกิดเพียงเพราะความเข้าใจผิด จึงเกิดแม่น้ำสองสายนี้ขึ้นมา แต่นี้ก็เป็นเพียงเรื่องเล่าขาน ไม่สามารถยืนยันหรือพิสูจน์ได้
นักอ่านทุกท่านมีความคิดเห็นอย่างไร
💭สามารถพูดคุยแชร์เรื่องราวกันใต้คอมเม้นท์
👉🏻ฝากกดไลน์เป็นกำลังใจให้นักเขียนสร้างบทความดี ๆ และกดติดตามเพื่อที่จะไม่พลาดประวัติศาสตร์หรือตำนานน่ารู้ด้วยน๊ะ❤️
แหล่งข้อมูล
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
