ในวรรณกรรมสามก๊กเล่าปี่ร้องไห้บ่อยครั้ง แต่หากสังเกตจะเห็นว่าการร้องไห้แต่ละครั้งอยู่ในสถานการณ์สำคัญทั้งสิ้น
ยกตัวอย่างการร้องไห้ครั้งเหตุการณ์เมื่อจูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊าบุตรชายเล่าปี่และพามาให้อย่างปลอดภัย เล่าปี่ถึงกับร้องไห้และทุ่มอาเต๊าลงพื้นแล้วกล่าวว่าเพราะไอ้จัญไรนี่เกือบทำให้ต้องเสียจูล่งแม่ทัพคนสำคัญไปแล้ว
การกระทำครั้งนี้ของเล่าปี่ทำให้จูล่งและผู้อยู่ในเหตุการณ์ประทับใจอย่างที่สุด ถือเป็นจิตวิทยายอดเยี่ยมในการซื้อใจลูกน้อง ส่งผลให้จูล่งกล่าวว่าจะจงรักภักดีต่อเล่าปี่ไปจนตายซึ่งก็เป็นไปตามนั้น
.
หรืออีกเหตุการณ์หนึ่งที่เล่าปี่ยึดเมืองเสฉวนจากเล่าเจี้ยง ไม่ว่าในใจเล่าปี่จะต้องการเมืองเสฉวนมากน้อยเพียงไร แต่การร้องไห้ว่าไม่ได้ตั้งใจยึดเมืองจากเล่าเจี้ยงผู้มีแซ่เดียวกัน ก็ได้แสดงให้ผู้คนเห็นว่าตนทำไปเพราะจำใจ ก็ช่วยลดทอนความไม่ชอบธรรมในการยึดเมืองครั้งนี้ได้
.
จะเห็นว่าตามปกติเล่าปี่จะมีบุคลิกสุขุม ไม่แสดงออกเท่าไร แต่จะร้องไห้ก็ต่อเมื่ออยู่ในสถานการณ์สำคัญ เช่น ต้องการพลิกวิกฤติ ต้องการโน้มน้าวคน
เมื่อบวกกับสติปัญญาและการมองคนอย่างทะลุปรุโปร่ง การยกย่องเล่าปี่ว่าเป็นผู้นำที่เป็นเลิศคนหนึ่งจึงไม่เกินไปนัก
จะเล่าอะไรให้ฟัง
11 ก.ย.65
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
