ขึ้นสวรรค์กับ อ.เฉลิมชัย
มีอยู่วันหนึ่ง มีนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากรมาสัมภาษณ์ท่านว.วชิรเมธี
ว่าทำไมอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ จึงกลายเป็นศิลปินใหญ่
ท่านว.วชิรเมธี ตอบว่า “ความยิ่งใหญ่ของศิลปินอยู่ที่...
๑.มีจินตนาการใหญ่ และฝีมือถึง อ.เฉลิมชัย เคยลั่นวาจาว่า “ผมจะช็อคโลกด้วยศิลปะ”
แล้วก็สามารถทำได้จริงๆ วัดร่องขุ่นติดอันดับวัดที่สวยที่สุดในโลก ๑๐ อันดับ
นิตยสารไทม์เคยทำสกูปพิเศษวัดร่องขุ่น
๒.มีคุณูปการใหญ่ อ.เฉลิมชัย คืนกำไรให้สังคมในรูปแบบต่างๆ คิดเป็นเงินเกินกว่าพันล้านบาท
หากคิดเป็นแรงบันดาลใจที่มีต่อคนร่วมสมัย ก็ประเมินค่าไม่ได้
๓.มีหัวใจใหญ่ อ.เฉลิมชัย มีใจที่เปี่ยมด้วย “มุทิตา” เหมือนมหาสมุทร ประสบความสำเร็จแล้ว ไม่ใจแคบ ไม่อิจฉาใคร ใครมาขอคำแนะนำ มาขอเคล็ดลับ ไม่เคยกั๊กความรู้ รุ่นน้อง รุ่นเล็ก รุ่นลูก รุ่นหลานไปหา จะอุทิศเวลาให้เต็มที่
บางครั้งกำลังวาดรูปอยู่ ถ้ารู้ว่าแขก
ไปหา แม้จะบอกว่า ไม่อยากรบกวน อาจารย์ก็ยอมวางพู่กันมาคุยด้วย
๔.เป็นพระผู้ให้ อ.เฉลิมชัย ให้ทุน ให้ธรรม ให้ทาน มาตลอดชีวิต โปร่งใสในเรื่องเงินทอง ตอนแผ่นดินไหวเชียงราย เคยนั่งรถตู้ไปเยี่ยมชาวบ้านและชาววัดด้วยกัน เราเอาเงินบริจาค ไปช่วยวัดต่างๆ วันแรกเราถวายวัดไป ๖ ล้านบาท รวม ๒๒ วัด
แต่ถึงเวลากินข้าว เราต่างควักเงิน
ส่วนตัวซื้อข้าวกล่องข้างทางมากินกันเอง ไม่แตะเงินส่วนกลางแม้แต่บาทเดียว บัญชีวัดร่องขุ่นขึ้นจอโชว์ให้นักท่องเที่ยวดูได้ตลอดวันและทุกวัน
๕.โดยส่วนตัวในฐานะที่เป็นคนเชียงรายเหมือนกัน รักศิลปะเหมือนกัน เป็นหนึ่งในสามวัดที่ชาวเชียงรายและนักท่องเที่ยวยกให้เป็น “สามเหลี่ยมทางจิตวิญญาณ” ของเชียงราย (ขึ้นสวรรค์กับอ.เฉลิมชัย ลงนรกกับ อ.ถวัลย์ เข้านิพพานกับท่านว.) เหมือนกัน
ต้องยอมรับว่า อ.เฉลิมชัย มีความเสมอต้นเสมอปลายในการครองตนอย่างยิ่ง เคยเมตตาเอ็นดูให้เกียรติผู้เขียนมาอย่างไร
แม้เวลาจะผ่านไปกี่ปี อาจารย์ก็ไม่เคยเปลี่ยน วันดีคืนดี เห็นใครวิจารณ์ผู้เขียนแรงๆ ก็ยกหูโทรศัพท์มาให้กำลังใจ งานศิลปะของท่านที่ใครต่อใครก็อยากมีไว้ในครอบครอง
แต่กับผู้เขียนI(ว.วชิรเมธี) แล้ว อาจารย์ไม่เคยหวง มีอยู่วันหนึ่ง ท่านรู้ว่า ผู้เขียนเปิดหอศิลป์ อาจารย์ให้ลูกศิษย์ยกเหรียญพุทธศิลป์ล้ำค่าราคาประเมิณไม่ได้มาถวายถึง ๑๖ เหรียญ ทั้งยังกำชับมาด้วยว่า “ของพระอาจารย์ผมเก็บไว้ให้ทุกชุด มีโอกาสจะถวายอีก”
นี่คือ ขนาดหัวใจของศิลปินที่ยิ่งใหญ่ตัวจริง ถ้ารู้ว่าใครเห็นคุณค่าของศิลปะ อาจารย์ไม่เคยเสียดายของ แต่จะยกย่อง ส่งเสริม ให้กำลังใจ และช่วยปูทางให้เป็นอย่างดี
๖.กตัญญูต่อบุพการีและแผ่นดินถิ่นเกิด อ.เฉลิมชัย กตัญูต่อพ่อแม่เสมอต้นเสมอปลาย งานวันเกิด
แม่ถือเป็นวันสำคัญที่อาจารย์จะอุทิศเวลาให้เต็มที่ งานวันตายแม่ก็เช่นกัน อาจารย์ลงแรงออกแบบงานศพ และดูแลทุกขั้นตอนอย่างประณีตที่สุด ดีที่สุด เมื่อหลวงพ่อรูปหนึ่งที่ไปงานศพเห็นปราสาทที่อาจารย์ออกแบบให้แม่ตัวเองเป็นวาระสุดท้าย หลวงพ่อรูปนั้นถึงกับอุทานว่า “ถ้าหลวงพ่อตายขอนอนปราสาทสีขาวแบบนี้ มันง่าย มันงาม มันล้ำลึก” ที่มันงาม มันล้ำลึก ก็เพราะมันสร้างจากจิตสำนึกแห่งความกตัญูกตเวที
๗.ยอมให้คนด่าเพื่อกรุยทางสร้างรากฐานแห่งศิลปะและสุนทรียะในประเทศไทย คนไทย คนจีนนักท่องเที่ยว จำนวนไม่น้อย ยังขาดความรู้ ความเข้าใจในศิลปะ ท่านอาจารย์จึงอุทิศตนสอนศิลปะทั้งในห้องเรียนและสอนผ่านสื่อในต่างกรรมต่างวาระ เพื่อหาวิธีพัฒนาคนที่รู้คุณค่าของศิลปะในสังคมไทยและในโลก
มิเช่นนั้นแล้วของดีมีอยู่จะหายไป ของใหม่ก็จะไม่ถูกสร้างสรรค์ คนจะอยู่กันด้วยความกลัว เราเห็นตรงกันว่า “ในสังคมที่อยู่กันด้วยความกลัว นวัตกรรมจะไม่เกิดทุกคนจะเพลเซฟรักษาตัวกันอย่างเดียว ถ้าเป็นเช่นนี้ บ้านเมืองก็ล้าหลัง ในแต่ละวงการจะมีแต่น้ำเน่า
เคยอยู่ เคยทำกันมาอย่างไร ก็ทำกันได้แค่นั้น”
.
บทสัมภาษณ์ท่านว.วชิรเมธี ที่มีต่อ ศาสตรเมธีเฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
บทสัมภาษณ์ท่านว.วชิรเมธี ที่มีต่อ ศาสตรเมธีเฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
